598. Ter herinnering aan Br. Archangelo


Foto aangeleverd door Jan Jonkman

Broeder Archangelo (Chris) Roeling
overleden op 23 maart 1986

Br. Archangelo met zijn groepje Senior-verkenners een foto uit 1954.
Achter in het midden: broeder Archangelo, vooraan van links naar rechts: Hans de Lauwere,
Jan van Haag, Jan de Rooy, Matthieu Jacobs en Sjef Haagen.

Op 23 maart is te Rotterdam overleden broeder Archangelo. Hij werd geboren te Schiedam op 22 januari 1912, geprofest als broeder van de Onbevlekte Ontvangenis te Maastricht op 15 augustus 1931.
35 jaar van zijn leven heeft hij op het instituut gewerkt. Hij werd daar benoemd in 1935, aanvankelijk als leraar van de zesde klas. Hij heeft in de loop van de jaren verschillende klassn gehad; de laatste jaren gaf hij les in de algemeen vormende vaken (A.V.O.) aan leerlingen van de LTS.
Maar naast het werk in de klas heeft hij nog heel wat meer gedaan. Om zijn werk als onderwijzer goed te kunnen doen, behaalde hij in 1941 het diploma Dovenonderwijzer-B.
Acht jaar is hij verkennersleider geweest van de Driekoninginnegroep: van 1949 tot 1953 als vaandrig, van 1953 tot 1957 als leider van een groepje Senio-verkenners. Van april 1966 tot en met december 1970 was redakteur van De Vriend. Enkele jaren was administrateur van de LTS.
Hij heeft op het instituut veel foto's gemaakt een groot aantal zijn in maandblad De Vriend gekomen. Hij heeft nog foto's gemaakt op de echte ouderwetse manier met negatieven en glasplaten.
Hij was ook een verdienstelijke orgelspelr en hij speelde vaak tijdens de Eucharistievieringen in de kapel. Alles wat hij deed, deed hij met grote toewijding en heel precies, nauwgezet en minutieus. Ik heb dat zelf kunnen merken aan zijn nauwkeurige administratie van de uitgaven van De Vriend, de systematiek in het bewaren van cliches en negatieven van foto's met daarbij een nauwkeurig overzicht, de akkuratesse waarmee hij alles noteerde over de foto's die hij zelf gemaakt had.,
Toen hij 1970 op het instituut wegging, heeft hij eerst nog een tijd gewerkt voor de administratie van het provincialaat van zijn congregatie. Maar ook na 70-ste jaar bleef hij zich inzetten voor taken in het huis waar hij woonde, voor de parochie en oor het katechetisch centrum.
Op zijn gedachtenisprentje is geschreven:
Waar hij zich inzette, moch men hem graag om zijn bescheidenheid, zijn nauwgezetheid en droge humor. Wij allen verliezen in hem een goed mens.
Bij zijn afscheid als redacteur schreef directeur J. van Eijndhoven in De Vriend van januari 1971: Me grote ijver heeft hij steeds gewerkt in verschillende funkties: als onderwijzer, als verkennersleider, als administrateur van de nijverheidsschole, als redakteur van De Vriend. Wij danken hem hartelijk voor al deze werkzaamheden.
Nu bij zijn definitieve afscheid, willen wij deze worden graag herhalen.
Moge God hem geven de eeuwige rust.

Geschreven door Nobert Smulders in De Vriend juni 1986.





Reactie plaatsen

Reacties

Martijn
8 jaar geleden

Zijn er michien nog foto's en verhalen van de Villa Lievensberg Balsdreef in Bergen op Zoom waar de Broeders van Onbevlekte Ontvangenis ook deze Villa hebben bewoond. Alvast Bedankt

Rene' van der Veen
10 jaar geleden

Van Jan Jonkman dat wat hij hebt geschreven, dat ik ben van hem helemaal mee eens. Dat zou ik ook hetzelfde doen. Het gaat over van Br. Alcuino was een goede onderwijzer dat van mij helemaal niet over hem heb gesproken, maar wel ben ik zeer blij dat ik niet bij hem in de klas heb gezeten, anders kreeg ik zo vaak de oorvijg van hem. Een ding dat vond ik wel verschrikkelijk dat hij op het instituut te veel op de jongens hun verdachten heeft opgespoord met inverband van de seksueel van de jongens met elkaar hebben gedaan. De bovenzolder waar ik in de slaapcel zag dat hij te veel door het gaatje op mij heeft gekeken en wekt hij mij dat ik een paar handen op boven van de dekens moest slapen, als het niet doet dan moest ik bij hem in de slaapkamer in de hoek moest
knielen. Hoe was het mogelijk van mijn leeftijd 13 jaar dus wist ik helemaal niet wat dat de seksueel betreft ? Toen hij in 1949 was overgeplaatst naar het verre land in Semarang. Zo juist dat mijn broer de militair K.N.I.L. zijn dienst in Semarang dat vertelde hij mij alles over hem wat hij in Java ( Sumarta.) alles heeft gezien, hoe leefden de zwarte mensen in het tegenwoordig met de halve bedekt over hun lichaam de jongens met het korte broek. Wat doet Br. Alcuino daar? Zo vergelijking op het instituut ziet hij ook graag, maar daar in het warme landen zijn anders dan moest hij maar accepteren. Ongeloofelijk dat hij nog vele jaren lang was werkzaam dat vond hij zo enthausime van de jongens. En waarom op het instituut van hem het gebruikt op de jongens hun verdachten tegen de seksueel en heeft de pijnelijk mishandeld ? Ja. Dat klopt wat Jan Jonkman heeft geschreven envenals ook van Frans v Rijn.
Vooral vergeet mij het nooit dat een ding was het mooiste woord van Br. Theobertus, toen ik en mijn vrouw met 3 kinderen het bezoek op het instituut in de grote speelzaal ( waar het vroeger de drukkerij stond) binnen, en Br Theobertus verwelkomst ons en gaf hij wat de lekker aan mijn 2 kinderen ( een kind lag in de kinderwagen ) moment beetje later vroeg hij aan mijn vrouw en ik of wij het vergelijking van het instituut aan mijn kinderen hebben opgevoed ??? O helemaal niet antwoorde mijn vrouw. o. Mooi zo zeide Br. Theobertus dat hier op het instituut de opvoeding aan de jongens zeer fout ( met 3x herhalingen ) hebben opgeleid. Dit gebeurde op Zondagmiddag in Oktober 1969, en later onder de retraie in 1973 onder het tijdens van zijn 40 jarige jubileum op het instituut was werkzaam. De aanwezig dove mensen die wordt het geld opgezameld totaal meer dan 800 gulden, dat Br. Theobertus had helemaal niet verwacht dat hij toen zijn het gedachten van het vroeger was veel te veel streng op de jongens heeft opgeleid, toch iedereen vergeven hem voor alles, dat hij zijn recht het woord tegen iedereen heeft geheel openbaring uitgesproken dat het vroeger op het instituut de opvoeding was zeer fout fout fout . Dus de aanwezeige dove mensen begrepen het wel en ze aanvaarden Br Theobertus wat hij ze heeft uitgesproken. Het was zeer mooi en geweldig van hem die heeft iedereen gevraagd dat ze voor hem alles willen vergeven. Mhr v Eijndhoven stond zeer erg verbaasd dat wij ( de dove leerlingen ) aanbieden voor Br. Theobertus uit hun liefde dat was zeer mooiste dag in dit jaar 1973 en een onvergetelijke dag. Br. Theobertus was de enige broeder dat hij zelf heeft geopenbaard met zijn woorden. Toen hij in Broederhuis Beyart zo erg was gevoelig van het vroeger dat ik bij hem was en dat ik heb het woord gezegd " alles voorbij en vergeten dat u in 1973 het duidelijk woord op iedere dove leerlingen heeft uitgesproken. En dan Br Alcuino in het jaren lang in de missir heeft gewerkt en teruggekeerd het bezoek op instituut met zonder het woord van hem dat hij het grote fout heeft gemaakt. Dus Jan heeft zelf ook duidelijk geschreven over in 1973 onder reunie der leerlingen met Br. Theobertus dat vind ik zeer postitief!!!
Rene' van der Veen.

Jan Jonkman
10 jaar geleden

Rene v.d. Veen, Frans van Rijn en ikzelf en vele andere lezers van deze site in de leeftijd van rond 80 jaar en ouder zijn er MEE EENS of NIET met Wim Heerschop dat wij RESPECT moeten hebben voor Br. Alcuino omdat hij volgens Wim een goede onderwijzer was geweest, goede regisseur bij toneeluitvoeringen en vooral werkzaamheden in de missiegebied Semarang op Java. En dat zegt ons en vele anderen zeker allemaal niets. Wim vergeet hierbij dat Br. Alcuino in de jaren 30 en 40 heel wat jongens op het instituut lichamelijk als psychologisch had mishandeld vooral op seksueel gebied en meer dan dat. Heel wat leerlingen hadden op latere leeftijd na het verlaten op het instituut trauma's overgehouden en enkelen verblijven in psychische inrichtingen.

Wim Heerschop kende Br. Alcuino maar zeer oppervlakkig en had nooit van de situatie rond Br. Alcuino van dichtbij meegemaakt en benaderd en hij kende hem amper 3 jaartjes en hij was nog bij de kleintjes onder hoede van Br. Orestes toen Br. Alcuino in 1949 vertrok. Br. Alcuino had zelfs geen goede of sterke band met zijn jongere en door velen geliefde broer Br. Damacenus.

Kijk goed naar de foto nr. 45 in variatie 1, en daar zie je veel blije gezichten van de jongens terwijl de afscheid-nemende Br. Alcuino naast Br. Theobertus zat in het midden. Deze foto was voor die gelegenheid gemaakt door Br. Arno. Veel jongens van hoogste klassen wilden zelfs niet op de foto, waar Br. Alcuino bij zat en wilden met hem niet gezien worden. Zó erg moest het geweest zijn. Heel begrijpelijk!
Rene v.d. Veen, Frans van Rijn en ikzelf hadden eerder heel wat verhalen over Br. Alcuino in vorige site's als deze hebben geschreven. Moeten wij volgens Wim Heerschop alsnog respect voor hebben??? Dat nooit!!! Voor Rene en Frans en zeker de lezers ook niet of nooit!!!
Het woord ,opgedonderd' mag van mij wel gezegd of geschreven worden, en betere woord dan deze heb ik niet anders te schrijven.

Alleen hebben wij WEL heel veel respect voor Br. Theobertus en in het verleden had hijzelf ook heel veel fouten gemaakt en het moest allemaal in opdracht van hogerhand gebeuren, zoals de aartsconservatieve Mr.v. Lierop en Br. Overste, vooral van Cleophas. Hij kon het niet anders en stond maar met de rug tegen de muur.

Maar in 1973 tijdens zijn 40-jarige jubileum had Br. Theobertus tijdens de driedaagse reunie bij zijn toespraak alle zijn vroegere vele fouten hadden toegegeven en vele spijt had betuigd tegen alle reünisten die er waren geweest en er waren aardig velen geweest, waaronder ikzelf en Frans van Rijn en misschien zelfs Rene v.d. Veen zonder dat wij het wisten. Na deze toespraak en van spijtbetuiging werd er een royale collecte gehouden en het bracht heel wat aardig op, zodat Br. Theobertus naar Lourdes kon gaan en bovendien het bezoek aan de Paus Paulus de tweede kon beginnen en dat was zijn vurigste wens geweest.
En daar moeten wij juist veel respect voor hebben.

Jan Jonkman
10 jaar geleden

Rene v.d. Veen, Frans van Rijn en ikzelf en vele andere lezers van deze site in de leeftijd van rond 80 jaar en ouder zijn er MEE EENS of NIET met Wim Heerschop dat wij RESPECT moeten hebben voor Br. Alcuino omdat hij volgens Wim een goede onderwijzer was geweest, goede regisseur bij toneeluitvoeringen en vooral werkzaamheden in de missiegebied Semarang op Java. En dat zegt ons en vele anderen zeker allemaal niets. Wim vergeet hierbij dat Br. Alcuino in de jaren 30 en 40 heel wat jongens op het instituut lichamelijk als psychologisch had mishandeld vooral op seksueel gebied en meer dan dat. Heel wat leerlingen hadden op latere leeftijd na het verlaten op het instituut trauma's overgehouden en enkelen verblijven in psychische inrichtingen.

Wim Heerschop kende Br. Alcuino maar zeer oppervlakkig en had nooit van de situatie rond Br. Alcuino van dichtbij meegemaakt en benaderd en hij kende hem amper 3 jaartjes en hij was nog bij de kleintjes onder hoede van Br. Orestes toen Br. Alcuino in 1949 vertrok. Br. Alcuino had zelfs geen goede of sterke band met zijn jongere en door velen geliefde broer Br. Damacenus.

Kijk goed naar de foto nr. 45 in variatie 1, en daar zie je veel blije gezichten van de jongens terwijl de afscheid-nemende Br. Alcuino naast Br. Theobertus zat in het midden. Deze foto was voor die gelegenheid gemaakt door Br. Arno. Veel jongens van hoogste klassen wilden zelfs niet op de foto, waar Br. Alcuino bij zat en wilden met hem niet gezien worden. Zó erg moest het geweest zijn. Heel begrijpelijk!
Rene v.d. Veen, Frans van Rijn en ikzelf hadden eerder heel wat verhalen over Br. Alcuino in vorige site's als deze hebben geschreven. Moeten wij volgens Wim Heerschop alsnog respect voor hebben??? Dat nooit!!! Voor Rene en Frans en zeker de lezers ook niet of nooit!!!
Het woord ,opgedonderd' mag van mij wel gezegd of geschreven worden, en betere woord dan deze heb ik niet anders te schrijven.

Alleen hebben wij WEL heel veel respect voor Br. Theobertus en in het verleden had hijzelf ook heel veel fouten gemaakt en het moest allemaal in opdracht van hogerhand gebeuren, zoals de aartsconservatieve Mr.v. Lierop en Br. Overste, vooral van Cleophas. Hij kon het niet anders en stond maar met de rug tegen de muur.

Maar in 1973 tijdens zijn 40-jarige jubileum had Br. Theobertus tijdens de driedaagse reunie bij zijn toespraak alle zijn vroegere vele fouten hadden toegegeven en vele spijt had betuigd tegen alle reünisten die er waren geweest en er waren aardig velen geweest, waaronder ikzelf en Frans van Rijn en misschien zelfs Rene v.d. Veen zonder dat wij het wisten. Na deze toespraak en van spijtbetuiging werd er een royale collecte gehouden en het bracht heel wat aardig op, zodat Br. Theobertus naar Lourdes kon gaan en bovendien het bezoek aan de Paus Paulus de tweede kon beginnen en dat was zijn vurigste wens geweest.
En daar moeten wij juist veel respect voor hebben.

Wim Heerschop
10 jaar geleden

Jan Jonkman,
Ik heb jouw berichtje hieronder gelezen en ik vind wel, dat je een beetje respect mag hebben voor Broeder Alcuino. Al mag je hem niet en vind jij hem maar een gemene broeder maar je moet wel toegeven, dat hij een goede onderwijzer was. Daarnaast heeft hij in die tijd goed werk verricht in Semarang op Java. Het valt op, dat je heel dikwijls de negatieve dingen van de broeders aan haalt en haast geen goede daden vermeldt van hen.
Dat woord "opgedonderd naar Semarang" had je beter niet kunnen gebruiken. Dat vind ik respectloos.

Jan Jonkman
10 jaar geleden

Frans, je schreef dat je niet wist dat Br. Archangelo mooie tekeningen had gemaakt voor de zijkapel, wekelijks andere thema's. Dat was in de tijd dat je al vertrokken was in 1951. Br. Alcuino was al twee jaar terug dus in 1949 opgedonderd naar Semarang op Java in Indonesië. Zelfs zijn broer Br. Damacenus zal wel blij zijn geweest. Als ik de naam van Br. Alcuino schrijf, of eraan denk krijg ik al kippevel. Volgens mij zijn Br. Alcuino en Br. Damacenus allebei afkomstig uit Vlijmen. Hun vader had een schoenwinkel annex schoenmakerij en daar had Br. Epolonius het schoenmakersvak geleerd.

Frans van Rijn
10 jaar geleden

Jan het klopt wat je schreef, dat wist ik al een lange tijd, alleen voor de tekeningen bestemd voor de zijkapel, daar wist ik niets van, ik dacht dat Bro. Alcuino dat deed, want hij kwam dikwijls onder de hoogmis begeleiden. Ook wist ik dat ze allebei in Schiedam (de jeneverstad) geboren waren.

Jan Jonkman
10 jaar geleden

Wisten jullie lezers ook dat de hele familie Roeling, waarvan Br. Beatus en Br. Archangelo een familienaam hadden, een sterke band met de kerkelijke gebeuren. De vader van Br. Archangelo of de broer van Br. Beatus was de koster van de kerk. De twee vrijgezellen zusters van Br. Archangelo of de nichten van Br. Beatus werkten in de pastorie als in de kerk. Op het instituut was Br. Beatus dirigent van het zangkoor en bovendien schreef hij veel gedichten en liederen voor kerk als daarbuiten. Br. Archangelo bespeelde het harmonium(een kerkorgel zonder pijpen) bij elke diensten in de kapel. Bovendien maakte Br. Archangelo wekelijks mooie tekeningen in kleine borden voor de zijkapel.

Rene' van der Veen
10 jaar geleden

Jan Jonkman . Zeer mooie foto uit 1947 dat je en klasgenoten met de leraar-onderwijzer Br. Archangelo, dat ik ken ze allemaal heel goed, maar toch ben ik iets geschrokken van je de 6 klasgenoten zijn overleden en 2 nog in het leven. Het verschil van ons de 10 klasgenoten de 5 van 10 zijn overleden en 5 mog in het leven in dit jaar hun leeftijd 86 jaar.
Over Br Archangelo dat ik al heb geschreven op log 578 Nr 15. Rene' van der Veen.

Jan Jonkman
10 jaar geleden

De bovenste foto door mij aangeleverd was gemaakt door Br. Arno met een grote fotocamera op een statief en gevoelige glasplaat als negatief en zwarte doek over zijn hoofd ter gelegenheid van de eerste H. Communie op 15 mei 1947, ruim twee jaar na de bevrijding. Het was een klasje van Br. Archangelo die toen al 35 jaar oud was en al 12 jaar op het instituut werkzaam als onderwijzer. In de derde, vierde en vijfde klas zaten wij bij Br. Archangelo in de klas en later tijdens de ambachtschool ook als A.V.O. voor één dag in de week.

Op deze bovenstaande foto was het in de vierde klas. De jonge leerlingen waren staand van links naar rechts: Piet Lint(ov.) uit Bergen op Zoom - Jan Jonkman, 11 jaar oud uit Raalte - Leo Leenders(ov.) uit Den Bosch - Piet van Saase(ov.) uit Schemerhorn(n.h.). Piet was 2 maanden na deze foto werd gemaakt door verdrinking tijdens het vissen overleden.
Knielend van links naar rechts: Fons de Lauwere uit Venlo. Hij deed op de foto alsof hij een sigaretje rookt en amper 10 jaar oud, moet hij maar nog 5 jaartjes wachten om echt kunnen roken. - Piet Salden(ov.) uit Eindhoven - Willie Schelberg(ov.) uit Venlo - Tiny van Schijndel(ov.) uit Geffen bij Oss.
Als je goed kijkt op de foto, waarom ikzelf en Br. Archangelo lachend stonden, want hij stootte met zijn rechterknie tegen mijn achterste en zei erbij: ,Lachen Jan, het vogeltje komt eraan'!
Deze groepje waren mijn vaste klasgenoten geweest vanaf de 1e klas in 1942 tot en met het schoolverlaten in 1955, behalve Piet van Saase.