Ik heb een hele fijne opleiding als meester kleermaker
gehad onderleiding van Broeder Tatianus, om daarna naar als misionaris te gaan naar Wonosobo Indonesie.
Een nog bestaande Doven Insttuut onder leiding van de Broeders van Liefde. Hans Enthoven gewezen.

Wie weet wanneer Broerder Jozefo zijn 25 jarige jubileum heeft, samen met Broeder Damacenus

is broeder Bernold Staates de laatste broeder van het Indituut voor Doven/Kentalis in Sint-Michielsgestel

Frans, hartelijk dank dat je moeite voor mij hebt genomen om er achter te komen hoe het verder is gegaan met Broeder Adulfus door informatie in te winnen bij de broeders van Maastricht. Nu ben ik op de hoogte.

Wim Heerschop

Ik heb voor jou een E-mail gestuurd naar de leiding van de broeders van Maastricht en heb ook een antwoord gekregen met de mededelingen die je zograag zou hebben over Bro. Aldulfus. Hieronder het afschrift van de leiding van Maastricht en ik hoop dat je daarover tevreden bent.


Geachte Heer Van Rijn,

Dank voor uw mailtje. Het is goed te vernemen dat voormalige leerlingen van het Instituut voor Doven in St. Michielsgestel nog steeds contact met elkaar hebben en hun goede opleiding in dat instituut bespreken.
In antwoord op uw vraag kan ik u het volgende over Br. Adulfus Frederix meedelen:
Hij is geboren op 13 april 1898 te Maastricht. Hij is drie jaar aan het Doveninstituut verbonden geweest, namelijk van august 1948 tot augustus 1951. Hij is al geruime tijd geleden overleden in zijn geboorteplaats Maastricht, namelijk op 15 november 1972. Hij is dus 74 jaar oud geworden.
Hopend u en de door u genoemde dove oud-leerling van dienst te zijn geweest,
met beste wensen en vriendelijke groet,

Willy Bastiaens, secr.

Wim Heerschop. Wel jammer dat heeft vermeld geen resultaten gevonden voor Br. Adulfus P. P. J. Frederix Broeders F. C. I. Maastricht. van zijn het overleden op welke dag en jaartal heeft ook niet vermeld.
De reden van Br. Adulfus de oproep van klokk door de jongen heeft doorgegeven de seksueel misbruik dat was het gebeurd op Canisiusschool aan de Molenstraat in Helmond in 1960 -- 1963 is vanaf 1951 --- 1963 schoolhoofd geweest. Toen hij het laatste de overste der Broeders op het instituut was. Jammer !!!!
Rene' van der Veen.

Hallo Rene van der Veen,
Even over Broeder Adulfus mijn klasbroeder van een klein groepje leerlingen in een aparte klas met speciaalonderwijs met Kees Vendel, Marienus van Leerdam, Toon Martens en Jan Jonkman .
Weet u wanneer en waar hij is overleden en hoe oud hij geworden is.

Nr 77a en Nr 78a geen foto. Br. Koenraad de broer van Br. Epolonius dat hij was zeer aardig broeder en in de klas heeft aan de jongens heel goed onderwezen. Ik heb ook niet veel van hem vernomen.
Br, Benno de school-leraar voor de jongens op het instituut en later werd hij opgeroepen door Br. Josepho dat hij het wist van hem het geschikt als de onderwijzer aan de slecht/hardhorenden kinderen in de klas de lessen heeft gegeven in St Marieschool te Eindhoven.

Nr 79a geen foto Br. Servuis dat ken ik hem niet.

Nr 80a geen foto Br. Cherberinus de onderwijzer voor dove jongens en ik kende hem van wel en heb ik van hem niet vernomen.

Nr. 81a geen foto. Br. Bontius dat hij was de opvolger van Br. Novatus, maar hij werkt niet in de linnenkamer dat het vermoedelijk door de dienstmeisjes hebben het overgenomen. En verbleef hij ook niet langer op het instituut.

Nr. 82a geen foto Br. Celesus de afkomstig uit Indonsie hier op het instituut voor het rust dat hij in het jaren lang heeft gewerkt.

Nr. 83a geen foto Br. Marcus. Hij was het verbintenis van het instituut dat hij de onderwijzer-leraar in St Marieschool te Eindhoven. Zo waarschijnelijk van hem het laatste broeder in St. Marieschool in Eindhoven.
Hij overleed op 7 Oktober 2006 van zijn leeftijd 83 jaar.

Op het Instituut voor Doven St Michielsgestel
Op het kerkhof rusten de negen Broeders zijn Gabriel, Chrijsolgus, Armandus, Jeroen, Wiro, Justus, Theocritus, Rupertus en Mansutius.

Alle het overlijden van de Zusters die werden ze begraven op het kerkhof dat ze werden iedere uit het grond gehaald en overgebracht naar het kerkhof van de Moederhuis de dochter van Maria en Jozef in Nuland werden herbegraven

De Congregatie der Broeders van Maastricht F.I.C. die vanaf 1845 zijn de broeders op het oude Instituut voor Doofstommen In Nieuw-Herlaer Halder ( gemeente St Michielsgestel ) en later op het nieuwe Instituut voor Doofstommen ( Doven ) aan Theerestraat in St Michiels-gestel in 1910 tot met Oktober 1987 totaal 142 jaar door de Broeders hebben de dove leerlingen onderwezen, opgeleid en opvoeding.

Vanaf in 1840 --- 1845 door de Congregatie der Broeders Xaverius. uit Brugge Belgie

Dus ik sluit van het lange verhalen over alle Broeders die ze op het instituut zijn werkzaam in 1934 --- 1944 en 1945 --- 1987. Jullie nog verder kunnen lezen met Ter Gedachtenis van het verleden jaren. Veel Succes !!!!!
Rene' van der Veen.

Nr. 67a geen foto Br. Mariano. Hij was de groepsleider van het midden jongens dat was het begonnen van het verdeeld van 2 groepsleiders vanhet kleine en groter jongens. Wie het weet dat Br. Mariano de achternaam v Mill dat was de familie van Victor v Mill de leerling van het instituut die hij in 1942 van het instituut verlaten.
Wel gezien dat Br. Theobertus was bevriend van Br. Mariano dat op het instituut zo dikwijls samen gesproken , Zo de drie broeders nog altijd samen omringd op het instituut zijn Theobertus, Tatianus en Mariano die ze zijn de afkomstig in het omgeving dorpen in Oost Brabant.
Hij overleed op 4 Juni 2008 van zijn leefijd 93 jaar.

Nr 68 a en 69a geen foto's Br. Justus en Br. Wiro aalebeiden wel het bejaarden Broeders dat ze zo maar op het instituut zo lekker met de pensioen van hun genieten hebben geleefd.

Nr 70a geen foto Br. Hortensius. Idereen kenden hem wel goed en hij was de onderwijzer in de klas met de jongens en later kreeg hij het bericht van de algemeen overste door het verzoek van Br. Josepho dat hij werd overgeplaatst naar St Marieschool Don Boscostraat te Eindhoven. In 1955 toen ik in het gezellenhuis in Eindhoven van boven naar beneden, zag ik daar 2 broeders zaten aan de tafel met het ontbijt zijn Josepho en Hortensius. En hebben elkaar wat het gezellig gesproken. En vertelde ze mij dat de ex priester-leraar van het instituut Mhr v Lierop dat hij zo pas geleden heeft benoemdt tot de rector van St Marieschool van het slechthorenden kinderen. Over paar jaar kwamen het bezoek van Br. Theobertus en Br. archangelo bij Mhr v Lierop dat heeft hij hun niet ontvangen, dat de deur was dicht. Dan ze gingen de langs bij mij thuis op bezoek en verwelkomd mijn vrouw Paula en ik ze van harte. Dan vertelde Br. Archangelo ons dat wij zo pas bij Mhr v Lierop op bezoek en kreeg geen ons van harte welkom. Ik kan niet geloven dat Br. Theobertus was een bezemvriend van Mhr v Lierop en nu hem in de was gelaten. Arme Broeders dat ze op een mooie dag helemaal voor niets in Eindhoven zijn gekomen, toch hebben ze het geluk bij ons thuis zijn geweest.
Br. Hortensius overleed op 24 September 2004 van zijn leeftijd 86 jaar.

Nr 71a geen foto. Br. Suranus. Bijna alle dove jongens kenden hem het niet dat hij maar een jaar als de kokbroeder op het instituut was werkzaam. Hij was de opvolger van Br. Severinus in 1945. Dan het buurt in 1946 was Br. Theodorus van hem de opvolger als de kokbroeder.

Nr. 72a geen foto Br. Gulielmo. Het was een donderslag zo geheel onverwachts dat Br. Theocritus van het instituut moest verlaten naar Maastricht en zijn opvolger Br. Gulielmo dat hij was te jong en knappe broeder. Hij was de schoenmaker-leraar en Br. Epolonius werd het hoofd van de Schoenmakerij. Zoals ik de vorige over hem op site heb geschreven op log 583. Dat was het leuke van het gezamelijk hebben gesproken.

Nr.73a geen foto Br. Munulfus de overste der Broedrs in 1963 --- 1966 Hij was de opvolger van Br Josepho overste van 1957 --- 1963 Hij was ook goede overste van de Broeders.

Nr 74a geen foto Br, Rudulf de groepsleider van de kleine jongens dat hijin 1945 op het instituut kwam de opvolger van Br. Gerinus.
Br. Rudulf was zeer geliefde broeder en doet het goed voor de kleine jongens dat ze hem zeer goed bevalt dan Br. Gerinus. Maar wel erg jammer dat hij zelf heeft verzocht om het instituut ging verlaten.

Nr 75a geen foto Br. Orestes. de opvolger van Br. Rudulf. Hij was niet geliefde voor de kleine jongens. En ik van hem heb ie weinig gehoord verteld, Maar wie de jongens dat ze wat erg van hem meegemaakt, want hij was wel streng. Misschien wl dat was gelukkid dat hij naar Den Haaf was vertrokken. Hij overleed op 5 Augustus 2000 van zijn leeftijd 80 jaar.

Weet de iedereen dat bijna helemaal het bejaarde broeders hun het bovenste leeftijd 80 --- 90 jaar hebben geleefd.

Nr. 76a geen fotor. Boudewinus zo eindelijk in de kleermakerij hebben de jongens zeer opgelucht dat het vertek van Br. Aretas in 1946.
Br. Boudeweinus was heel rustig kleermakerbroeder met zijn goede ervaringen met de kleermaker jongens heeft opgeleid. De eerste foto van alle kleermakers met 3 Broeders Servus, Tatianus en Boudewinus in de achtertuin van de Broeders dat zag ik dat de iedere hun de opgelucht gezichten dat ze waren zeer blij dat de zotte kleermakerbroedr was verdween.
Toen Br. tatianus in 1959 naar chill vertrok en de kleermakerij werd langzaam verdwijnt. En ging Br. Boudewinus naar de Technische school voor de opleiding aan de jongens.
Rene' van der Veen.

Nr.62a geen foto. Br. Falco. Hij was de dovenonderwijzer en verbleef hij niet langer op het instituut, toen hij overplaatste was naar Helmond en enige jaar overleed hij te jong broeder van zijn hartstilstand.

Nr. 63a geen foto. Br. Florentinus. Zo wel hij het bekend van hem in de klas voor de jongens de lessen heeft gegeven. Hij kwam naar mij even in contact en vroeg hij mij dat ik hoe van mijn het leven doof ben. ik vertel hem dat ik ben de doofgeboren, toen ik 4 jaar oud was ben ik op het instituut aangenomen in de voorschool en over 2 jaar later ben ik hier de jongensafdeling gekomen. Hij vroeg mij of hioe ik op het instituut wel of niet goed bevalt? Ik vond wel beetje vreemd dat hij alles mij vragen voor hem zo mogelijk alles weten en uithoren van het vroeger. Ik vertel het gewoon dat ik op het instituut wel goed bevalt in de klas dat door de Broeders mij goed hebben onderwezen, maar de anderkant viel ik erg tegen toen ik ziek was T.B.C. en in de kleermakerij. Dat heeft mij ergste mishandeld van mijn ziekte en in de kleermakerij zo veel wraak io mij met de slaags, stompen, schoppen enz. En vroeg Br. Folrentius mij dat door Br. Aretas de kleermaker-leraar dat je veel heeft meegemaakt. Ik ben verbaasd dat hij de naam wist dus weet ik zeker dat op het instituut de alle Broeders hebben elkaar geroddeld. Dus zei ik tegen Br. Florentius dat ik staak van mij niet meer verder praten. antwoordt Br. Florentius " goed en bedankt voor de goede contact en nog sterkte toewensen "

Nr 64a geen foto. Br. Hadelinus de overste der Broeders in 1945 --- 1948 ik mag toch zeggen. Hij was zeer goede overste en hield hij erg veel op dove kinderen. Op het weekend zaterdag zat ik bij hem in de overstekamer en samen wat het gezellig hebben gebabeld. Hij vertelde mij dat hij was zeer blij dat de jongens de aanstaande Dinsdag na Palmzondag zijn op vakantie naar huis bij hun ouders en zag ik hem de ogentranen dat ik zelf ook heb gevoeld. En dan het terugkeer van de vakantie weer op het instituut kreeg hij zeer pijnelijk gevoel. Ik begreep van hem heel goed dat hij was zeer zacht karakter en vriendelijk op iedereen. De alle Broeders mochten hem heel graag. Een ding van mij dat ik kan nooit vergeten van hem dat hij heeft mij zeer goed gesteund dat het verwijderd van Br. Aretas in 1946. Voor het jaar in 1948 vertelde hij mij dat hij in Augustus als de overste zal eindigen en ging hij naar de kweekschool der Broeders F.I.C. Maastricht. Eerlijk gezegd dat ik was zeer bang dat zou heel kans op dat de nieuwe overste in 1948 zou benoemdt Br. Lotharius. Als maar God mij niet blieft. Na de retratie in het begin Augustus 1948 nam ik het afscheid van Br. Hadelinus overste en belooft hij mij dat ik het volgende jaar bij hem in de kweeekschool voor een week kom logeren. Zo ja dat ik ben al geweest. Later kreeg ik het bericht van hem dat laat mij over de nieuwe overste Br. Adulfus ( zeer ervaring onderwijzer )

Nr. 65a geen foto. Br. Armandus. Hij was de onderwijzer voor de jongens, maar hij was zeer zwakste broeder dat hij zo heel gemakkelijk verliefd op de jongens en ook tegenover het muur bij de jongste oud-Damesleerlingen. Hij was de liefhebberij naar de foto's die bijna overal op het instituut heeft opgemaakt/ En vroeg hij of mijn broer de fotograaf voor hem het gemaakte foto's laten ontwikkelen en afdrukken. Ik antwoord dat is goed en zal ik voor hem zorgen dat bracht ik de rolfoto bij mijn broer en later weer terug op het instituut aan Br.Armandus geven met het papier staat er op ' Gratis " En Br. Tatianus hoorde van Br, Armandus dat ik ook voor Br. Tatianus heb gedaan voor de coupeboek voor de Dove kleermakers in 1952.
Op de dag voor de toneeluitvoering voelde Br. Armandus zeer onwel dat zijn linker bovenarm zeer stevig pijn en kreeg hij het benauwd en overleed daar op de plaats en begraaft hij in het graf op IVD kerkhof.

Nr 66a geen foto. Br. Adulfus de overste der Broeders in 1948 --- 1951. Ik wist dat ze op het instituut kwam door de vorige overste dat hij mij heeft verteld. Gelukkig dat hij ook goede overste der Broeders en ook voor de jongens. Hij was zeer liefhebberij van de bijen die de achtertuin van de broeders de enige bijenkorf. En ook voor de jongens in de klas heeft onderwezen. Op de avond in het weekend de 3 volwassen dove mannen zijn ik, Bert v Gerven en Pim Wouters zaten in de eetzaal van de oud-leerlingen bijelkaar gezellig gebabbeld, toen de klok s' avonds om half 10 slaat, kwam Br. Lotharius binnen en zeide hij tegen de drieen volwassen mannen dat ze moesten op tijd naar de boven in zolderslaapzaal gingen slapen. ik begon op mijn zware stem van het uitschelden woorden tegen hem dat hij er niets heeft mee te maken. Gelukkig hoorde Br. Overste Adulfus en kwam hij ook binnen en zeide hij tegen Br Lotharius, Gaat maar nu weg en voor ons mochten nog uurtje blijven voor het genieten. Maar in 1951 was Br. Lotharius tot de overste van der Broeders en zeide ik tegen Bert en Pim dat moesten maar goed onthouden dat zal Br Overste Lotharius terug doen van het vorige keer.
Op de avond in de eetzaal van de oud-leerlingen zaten met ons drieen bijelkaar voor het gezelligheid en kwam Br Lotharius Overste binnen en zeide hij Ha Ha L.L.L. weten jullie dat het vorige keer hebben mij uitgesjouwd ? ja mooi dan jullie moesten zo onmiddelijk naar de boven zolder op bed slapen. Oke zei ik dan gingen wij samen naar het buiten van het instituut en toevallig stond Br Lotharius overste voor het raam in de overstekamer naar het buiten, zag hij dan slikt hij en het geopende raam wordt dicht en verder wilde hij niet ons meer zien. en wij lachen hem heel heerlijk en op de weg naar de resturatie de 3 zwaantjes zitten drinken en tegen avond ging ik naar Den Bosch in het ziekenhuis St Johannes Deo en Bert naar huis in Esch en Pim met de bus lijn 156 naar Eindhoven. Zo wij elkaar hebben wel mooie avond meegenomen.
Toen het tijd in 3 jaar van de overste Br. Adulfus en ging hij naar de Broederhuis in Helmond. En zijn opvolger het zelfde gezicht van het instituut wordt als de overste der Broeders dat was Br. Lotharius van 1951 --- 1957. Zeer Ongelukkig op het instituut dat heeft hij te veel gemeen tegen de jongens en ook tegen de Broeders gedaan.
over 6 jaar zo eindelijk het spel van hem was voorgoed afgelopen en kwam de nieuwe overste Br. Josepho in 1957 --- 1963. Welkom !!!!
Rene' van der Veen.

Nr. 61 foto. Br. Rigaldus. Vele dove leerlingen kenden hij van wel, maar heb ik te weinig van hem vernomen.
Hij was een goede dovenonderwijzer. Hij keert met de dove kinderen samen met het liplezen afzien via de spiegel. Hij was heel rustig broeder, maar van hem niet lang op het instituut was werkzaam. Hij vertrok naar het andere land in Chill de hoofstad Santigo daar het jaren was werkzaam,
Toen zijn het leeftijd hoger keerde terug naar Nederland en helemaal nooit terug op het instituut op bezoek was gekomen. Hij overleed op 11 November 2010 van zijn leeftijd 92 jaar.

Nr. 52 Foto Br. Silivo. Hij was wel de jongste broeder op het instituut en heeft de jongens opgeleid in de Technische school dat duurde van hem niet lang en dat hij was afgetreden als de broeder en ging hij naar toe waar ????

Nr. 53. foto Br. Bertinus. dat ik ken hem niet dat hij wel in rond in 1980 op het instituut kwam.

Nr. 54. foto Br. Franciscus Xaverius. wat een lange naam dat het vroeger de Congregatie der Broeders Xaverius die de enkele Broeders waren op het oude Instituut in Nieuw-Herlaer werkzaam met totaal 9 Broeders die over 5 jaar werd overgenomen van de Broeders F.I.C. uit Maastricht in 1845. Hij was het laatste overste der Broeders op het instituut in 3 jaar op 1987 heeft het afscheid met de Broeders op het instituut genomen en vertrok hij naar Maastricht in Broederhuis. Hij overleed op 28 April 2004 van zijn leeftijd 83 jaar.

Nr 55. foto. Br. Reginaldus dat hij ook niet lang op het instituut was werkzaam. Hij was een gewoon broeder dat hij met mij meermalen heeft gesproken dat wist hij dat zijn neef Piet Haverkort de oud-leerling van het instituut met mij altijd in contact heb gehad in Ooosterhout en Breda.
Hij was afgetreden van zijn de broederschap en huwde hij met zijn vrouw en leefden ze elkaar zeer gelukkig.

Nr. 56. foto. Br. Bernold dat ken ik maar eventjes, maar dat van hem op het instituut te weinig hen gehoord verteld.

Nr. 57 foto Br. Carloman. zo ja van mij wel goed bekend. Hij was ook goede onderwijzer en vooral dat hij goed in verband met de jongens dat hij in de klas met een poosje vrij tijd het verhaal aan de jongens heeft uitgesproken, zoals hij van zijn jeugd dat hij in het Tweede Wereldoorlog heeft meegemaakt. Ja zijn leeftijd hetzelfde als ik dat allebeiden in 1928 zijn geboren.
Hij overleed op 12 September 2012 van zijn leeftijd 83 jaar,

Nr. 58. Br. Acharius. Hij was te jong en knappe broeder. Rond de middag heeft hij zo dikwijls op elke dag met de keine jongens samen op de soeelplaats hebben gespeeld. Hij hield heel veel op kinderen, maar hij was ook zwakte broeder dat hij ook de verliefd op de jongens. Ik weet het nog dat op de zondagnamiddag in de jongenskapel voor het afscheid van zijn de broederschap en zijn het gewijde scapulier en Rozenkrans werd het naast van hem op de knielstoel gelegd. ( toen hij nog de overste der Broeders was ) heeft het plechtige Hoogmis bijgewoond, daarna nam hij het afscheid van alle medebroeders. Hij is getrouwd en heeft 2 kinderen ( Dochters ).

Nr. 59 en 60 foto's Br. Roelof dat weet ik van hem niet veel en Br. Amabilis de halfbroer van Br. Ignatio weet ik ook niet veel van hem. Hij overleed op 9 Maart 1999 van zijn leeftijd 87 jaar.

Nr. 61. Br. Leobert. Hij was de muziek-leraar voor de jongens dat hij onder de lessen heeft gegeven. Hij was zelf erg dol op dansen, maar bij de meisjesafdeling daar ook de dansenles en kreeg hij de verliefd van een Zuster, en elkaar hebben het woord ja gezegd dan gingen ze trouwen.
Natuurlijk elke broeder mocht zelf kiezen dat de broeder het gelofte heeft afgelegd die mocht het niet breken, doch breekt het want wie wil trouwen dat ontving hij de sacrament van het huwelijk.
Dat doet het helemaal geen kwaad. Zo prima van mij.
Vroeger was te streng door de kerlelijk dienst en nu nog veel meer vrijheid dan vroeger. De habijten, scapulier en rozenkrans van de Broeders en Zusters werden in de kast bewaard tot ze overleed dat die weer teug moesten aankleden en dan in de doodkist werd gelegd. die hebben de broeders/zusters de oorkonde ingeschreven van geprofest tot de dood. Het was niet geldig voor het afgetreden Broeders en Zusters.

Het volgende keer nog van Nr 62 A -- Nr, 84 A
Rene' van der Veen.

Ik kan het volgende nr van de Broeders niet alles of gedeeltelijk vertellen of schrijven die ze vanaf in 1945 - 1987 op het instituut zijn werkzaam, maar ik kende bijna helemaal wel goed en weet ik niet helemaal wat ik met ze in contacy heb gehad.

Nr. 46 foto Br. Liberatus dat hij in 1945 0f 1946 op het instituut was aangekomen. Hij was ook het dovenonderwiijzer en ook de sport broeder dat hij zo meermalen op het voetbalveld met de jongens dat ze gingen op het veld voetballen. Ik zou liever niet over schrijven en nu wil ik toch over schrijven want ik de anderen heb ook gedaan. Misschien wist je wel of niet dat Br. Liberatus was een zwakte van zijn de broederschap.
Hij begeerte ook naar de jongens, toen in de grote open slaapzaal kwam Br. Liberatus binnen en wekte hij naar de iedere jongensbed met de lakens en dekens geheel open heeft overgeslagen, dat had hij bedoeld naar het kijken op iedere jongens zijn piemel die wel of niet stijf was, dat de enige jongens wisten het. Hij keek zijn ogen op vooral naar de jongens de ze de korte broek dragen. Daarom ik dacht. Misschien wel of Br. Liberatus als de sportbroeder dat van hem zo gemakkelijk het begeerte op de jongens.
Later verlaat hij van het instituut, daarna hij was afgetreden van zijn de broederschap en woonde in Brabant dorp Dongen als de onderwijzer de lessen aan het horende kinderen heeft gegeven tot met zijn pensioen ging, bleef hij thuis. Hij kwam nooit het bezoek op het onstituut en het verleden jaar geleden heb ik hem ontmoet in Dongen, dat hij maakt het goed en zeide hij mij dat hij had gevoeld naar het vrijheid van zijn het leven. snapt je wat hij het bedoeling was.

Nr 47. foto Br. Waldimir. dat bijna iedereen kende hem goed dat hij zo meermalen de boodscha[ bericht naar de ivd variatie heeft gestuurd. Het was goed duidelijk dat hij van zijn het leven van de dove leerlingen op het instituut nooit heeft vergeten. Nadat toen hij op het instituut was van hem heel anders met de openbaring van eenvoudig broeder, zoals met de jongens hebben genieten in de vrije tijd. Zo bijna niemand hadden het vergelijking van hem als de broeder op het instituut met de jongens.
Wel eventjes jammer dat hij van het instituut verliet naar het verre land in Malwai.

Nr 48. foto Br. Victimus. De groepsleider van de jongens. Hij was ook de kokbroeder dat hij in de Broederhuis het beneden een groot keuken met 2 medebroeders. Hij was het hoofd van de kokbroeders met een hoge witte muts op het hoofd heeft gedragen. Hij was de badminton-leraar dat de lessen aan de jongens heeft gegeven en in de vrije tijd de jongens met de anderen het wedstrijd hebben gespeeld. Van zijn het leeftijd rust hij in de Broederhuis en overleed hij op 12 November 2010 van zijn leeftijd 93 jaar.

Nr 49. foto Br. Amadeus dat hij voor het laatste op het instituut zolang tot met 1987. ik kende hem het niet.

Nr 50. Foto Br. Leodulf. Hij was altijd vriendelijk gezicht met zijn het begroeten op iedereen op het instituut. Hij was wel de speciaal onderwijs van het laatste periode bij de meisjesafdeling. Hij leerde de dove kinderen het spreekmethode dat wist hij het van de vele mensen dachten dat de doofstommen kinderen op het instituut in de klas bij Br. Leodulf de lessen met het spreekmethode aan de dove kinderen heeft gegeven, die was het niet goed gegaan. De ouders van hun dove kinderen worden uitgenodigd op het instituut voor het biwonen in de klas bij Br. Leodulf, Op de dag zondag kwam de bus bij het instituut aan en verwelkomd ze door Br. Leodulf en laat hij de uitgenodigde ouders van hun kinderen zien en horen dat hoe de kinderen kunnen praten ja dan zegt Br. Leodulf " het was een groot wonder " dat de doofstom kind kunt weer praten.
De ouders van dove kinderen stonden wel stomverbaasd van hun kinderen weer kunnen praten en liplezen dat begon de enige de ogentranen van het blidschap.
Het werkt van Br. Leodulf washet prachtig van zijn de liefde voor de dove kinderen.
Zijn broer was ook de broeder die heet hij Br. Ludwin die hij werkt ook in het verre land in Malawai.
In 1987 het afscheid van de Broeders bleef Br. Leodulf nog op het instituut voor het afmaken van ziijn het werk, zolang tot alles was klaar en vertrok hij naar de Broederhuis in Maastricht. Aldaar overleed hij op 1 Juni 2008 van zijn leeftijd 81 jaar.
Rene' van der Veen.

Nr 40. foto Br. Arno. Hij was heel goed en zacht broeder met zijn het gezicht heel vriendelijk op iedereen en zeer liefdewerk voor de gehandicapten kinderen. In de klas heeft hij ook aan de dove leerlingen zeer goed heeft onderwezen, Hij was zeer liefhebberij van het schilderen dat hij laat mij zien wat hij in de boek het onderwerp van het gekleurde tekeningen heeft gemaakt die was bestemd voor het schilderen. Br.Arno leefde nooit voor zich zelf en gaf het hulp voor iedereen, zoals hij met Br. Celestinus samen in Nieuw-Herlaer de oudheden hebben uitgegraven en Br. Arno maakte de tekeningen van het uitgraven uit de grond. De oudheden van het eeuwen jaren geleden met zeer voorzichtig uit de grond wordt gehaald en schoongemaakt. Br. Celestinus prijst Br. Arno van zijn ijverig van het werk, Zie de foto de afscheid van Br. Arno in 1982 log 584 de jongens kwamen bij Br.Arno voor het afscheid en met het woord hebben gesproken " de jongens spraken het woord van ons blijven Br. Arno voor altijd dankbaar.

Nr 41. foto. Br. Theodorus kwam in 1945 op het instituut als de kokbroeder. Hij eas een gewoon openartig broeder en ontving hij iedereen heel graag. Ik heb helemaal niet geweten dat Br. Theodorus in komende jaren als de groepsleider van de jongens. Zo heel geweldig dat hij kan heel goed met de jongens omgaat en in de vrije tijd gingen hij met de jongens per fietstocht en met de groep de wandeltocht naar het plaatselijk dorp. Van de winter schaatste hij met iedereen op de speelplaats en rookt hij altijd met de sigaar. Ik heb van hem in Broederhuis in Maastricht voor het laatste gezien en gesproken, toen hij wel ziek was.

Nr 42. Br. Ignatio Sommige jongens spraken de naam van hem Br. Ignatius dat klopt wel dat hij was de patroon van H. Ignatius. Hij was zeer goede dovenonderwijzer met het verstandelijk jongens en ook minder verstandvermogen jongens met zijn zeer geduldig en verdraagzaam. Hij kende het helemaal niet kwaad en sprak hij altijd rustig. Hij was ook de groepsleider van oud-leerlingen die werd overgenomen van Br. Beatus. Bij de oud-leerlingen hield hij altijd voorzichtig en achter terughoudende dat de somminge oud-leerlingen wat iets dwars tegenover hem.
Enige jaren later de oud-leerlingen werd ingekrompen die paar nog in het leven wordt overgedragen naar het pensioen Martha bij de meisjesafdeling. Later voor 1987 ging hij naar de Broederhuis in Nijmegen.

Nr. 43. Br. Augustinus log 574 zei hij het woord de vaarwel van het instituut in 1982. Hij was van te voren van zijn als de broeder zijn afgetreden, maar bleef hij het gewoon als de dovenonderwijzer op het instituut. In elke de dag van de vakantie van de jongens ging hij naar de open slaapzaal, dat de jongens werden wakker door het lichtlamp en Br. Augustinus heft zijn 2 handen omhoog en zeide hij " blij dat jullie vandaag naar huis gaan " dat van hem altijd de aandacht aan de jongens om ze weer goed en blij mogen te blijven.

Nr. 44 foto Br. Hildimar. Zo eindelijk van Br. Orestes was vertrokken en kwam hij op het instituut, Hij was wel goede groepsleider van kleine jongens, maar hij kon niet makkelijk zomaar lachen. Toch deed hij altijd goed. Hij vertelde mij dat hij zo altijd graag met zijn broer komt bezoeken dat was de tweeling broers. Zijn broer was ook broeder die heet Br. Leonardus.
In het lange jaren bleef hij zeer trouw als de groepsleider, toen hij in 1987 in Waalwijk kwam wn later zag ik hem per fiets in stad Breda en ontmoet elkaar en gesproken dat hij naar de studie in Breda en slaagt hij de diploma.
Hij overleed op 3 Februari 2006 van zijn leeftijd 86 jaar.

Nr. 45 Foto. Br. Damamcenus kwam in 1946 op het instituut als de ziekenbroeder, zo erg goed ervaringen voor de zieke jongens heeft verzorgd en behandeld. Van te voren ging hij per fiets naar het ziekenhuis in Den Bosch voor het besprekingen met de artsen en specalisten.
Hij was de broer van Br.Alcuino dat in 3 jaren hebben ze wel niet veel bij elkaar gesproken. Ik kan wel duidelijk zien dat de twee broers hebben het verschil aan de karakter. van goed en kwade. Alle dove leerlingen . bewoners van het instituut leefden heel graag met hem in contact voor de gezellig kunnen hebben gesproken. In 1987 vertrok hij naar het dorp Vlijmen waar de parochie was werkzaam en later naar Maastricht zijn gegaan en overleed hij op 1 Januari 2002 van zijn leeftijd 81 jaar.
Rene' van der Veen

Frans v Rijn en Jan Jonkman. Juist ik van de vorige het verhaal van Nr 5 (3) foto van Br. Jeroen heb gelezen van jullie recatie's. ik ben jullie helemaal mee eens dat ik had wel vergist dat Br. Leovigeld het lichaam van Br. Jeroen naar de rouwkamer heeft gebracht, Maar hij was eerder in 1954 overleden. dus wel een andere broeder heeft het lichaam van Br. Jeroen naar de rouwkamer gebracht. dat klopt dat hij op 23 december 1963 was overleden.
bedankt jullie voor de goede tip
Rene' van der Veen.

Nr. 34. foto Br. Fraternus. VAN MIJ WAS HET ERGSTE VERHAAL DAT IK HIEROVER SCHRIJF< HET WAS NIET PRETTIG VAN MIJ HET LEVEN OP HET INSTITUUT.
Br. Fraternus was de groepleider van de kleine jongens en ook werkt hij in de linnenkamer dat voor hem was zeer voordeliger, dat hij heeft zeer misbruik tegenover de knappe jongens gemaakt van zijn het begeerte naar de seksueel. Hij maakt mij vooral altijd lastig, dat ik voor hem meer aandacht zou geven. Hij controleert mij bijna elke dag naar mij achter de kousen die of de niet kapotte gaatje, dan slikte hij en afwacht tot het volgende keer. Hij stond op de speelplaats met het omringd van de knappe jongens. Dat vond hij erg fijn en prettig. EEnmaal dat was het gebeurd op mij dat ik van hem de straf heb gekregen in de hoek.
Rond de middag om half 2 gingen de jongens naar de schoolen ik bleef in de hoek, nadat kwam Br. Fraternus naar mij toe en moest ik van hem mee volgen naar de grote speelzaal, daar kreeg ik de mishandeld met de biljartstok op mijn benen en achterkont heeft geslagen. en later hij ontfermde mij dat ik erg veel heb gehuild van het pijnelijk aan mijn benen en toen hij mijn lange zwarte kousen er uit heeft gehaald en weg gelegd. Hij met 2 handen streelt mij in onder de broek op dijen en bleef door strelen op mijn lijf, dan mocht ik bij hem op de schoot zitten en kreeg wel meermalen de kusjes op mijn wang en met zijn de zakdoek veegt op mijn ogentranen. Ik snap helemaal niets , dat hij mij heeft mishandeld, daarna hij wordt mij verliefd. Zo erg vuile Broeder. Dus ben ik niet alleen en ook andere knappe jongens dat ze mij hebben verteld. In de Linnenkamer met ingesloten deur heeft hij ook mij het misbruik gemaakt, toen ik mijn kousen een paar gaatje en moest allebeiden de lange zwarte kousen er uitgetrokken en twee benen zijn geheel bloot en kreeg ik van hem zijn twee handen zeer naar de hoge dijen het vlakbij de zaadballen en kreeg ik mijn hele lichaam kipvel. dat moest ik voor hem toegeven wat hij naar de zin heeft. Toen ik nog klein was van 7 jaar oud. Jammer dat ik helemaal niet wist wat had Br. Fraternus het bedoeld, maar later wel dat hij had naar de zin de seksueel met de jongens. Ik ben vrij om hier op site over schrijven, dat schaam ik helemaal niet want was echt waarheid gebeurd met mij en Br. Fraternus in 1936 van mijn het overblijfsel van het pijnelijk aan mijn dijen dat hij heeft mij mishandeld voor hem uitlokken op mij goed kon gebruiken om voor de seksueel.. Zeg men dat Br. Fraternus was nog veel erger dan Br, Severinus. Zo Eindelijk in 1943 werd voor Br. Fraternus van het instituut geheel opgeruimd, Maar wel jammer dat Br. Gerinus kwam van zijn de opvolger Br. Fraternus op het instituut. Pffff en Brrrrr.

No. 35. foto Br. Tatianus dat hij ook te jonge broeder op het instituut kwam in 1939 toen enkele dagen pas geleden op 15 Augustus 1939 was geprofest. Misschien wel voor hem het instituut voor doven St Michielsgestel was het bekend, omdat hij de afkomstig uit Oost Brabant was vandaan.
Toen hij op het instituut kwam en nog geen een dag maakte hij steeds vrolijk met de grapjes woorden met de jongens. Zoals ook in de kleermakerij heeft hij gedaan. In 1959 vertrok hij naar Chill, daar bevalt voor hem het goed en prima, maar wel van af en toe kreeg hij de heimwee van het instituut dat hij in 20 jaar op het instituut in de kleermakerij was werkzaam. De terugkeer van Br. Tatianus terug in Nederland voor de rustperiode bij de Broederhuis in Helmond en later in Maastricht, aldaar overleed hij op 31 Januari 2000 van zijn leeftijd 82 jaar.

Nr. 37 foto Br, Rupertus. Hij kwam in 1933 op het instituut als de schoenmaker-leraar, Hij was altijd eenvouding broeder met zijn habijt heeft bijna geen schoon gedragen door zijn het geliefde als de arbeid op het instituut. Met zijn klusjes vanhet reparatie aan de rozenkrans en andere dingen. Hij was zeer goed en ervaringen van de schoenenlappers. Voor het feestelijk op het instituut staat hij de versieringen klaar heeft gemaakt. Bijna nooit in de grote speelzaal voor het gelegenheid van de jubilarissen was hij bijgewoond. Vooral ging hij naar de boven zolder waar de opberg van alle dingen werd bewaard wordt alles netjes op de grond gelegd.
Hij was goed verdienstelijk van zijn arbeid op het instituut en dankbaar van idereen op hem.

No 38 en 39. foto Br. Agapitus en Br. Aloysius de allebeiden in 1935 van het instituut zijn verlaten. Ik ken ze het wel, maarweet ik niet over hun wat te vertellen.

No 40. foto Br. Vranus, De schoenmaker-leraar en het hoofd van de schoenmakerij. Hij was niet geliefde en onaangenaam broeder, Vroeger de dove schoenmakers die in de schoenmakerij met Br. Vranus hebben gevochten, omdat hij veel te streng op de schoenmaker jongens heeft opgeleid. Gelukkig dat hij in 1936 van het instituut verlaat en kwam Br. Theocritus die inplaats van hem.
Rene' van der Veen.

Nr. 28. foto Br. Epolonius. Zowel dat hij was zeer jongste broeder van het instituut van zijn leeftijd 18 jarige kwam op 10 December 1937 op het instituut vande vooraf op 8 December 1939 was hij geprofest. Dus niemand hadden geweten over hij kwam op het instituut als de schoenmaker-leraar en was zeer groot geliefde broeder met de volle liefdewerk voor de jongens en ook voor zieke jongens. Hij was nummer een vasn het beste goede broeder van het instituut. In vrije tijd kwam hij altijd graag (dolgraag) op de speelplaats, in de speelzaal met de jongens omgaat met elkaarhet gesprek over alles. Veel jongens luisteren hem altijd goed dat hij zo rustig en duidelijk heeft met de goede overleggen en gesproken.
In de schoenmakerij doet hij wel eventjes streng dat had hij bedoeld dat de schoenmaker-leerling zo mogelijk goed blijft luisteren. Juist voor Br. Epolonius in dit jaar Oktober 1987 de afscheid met de jongens heeft genomen en over paar maanden op 8 December 1987 zijn gouden jubileum van zijn trouwe broeder en over 2 dagen weer zijn gouden jubileum als de schoenmaker-leraar op het instituut was werkzaam. Jammer dat hij al was vertrokken naar de Broederhuis in Waalwijk.

Nr. 29 Foto Br. Cristaan. wel enige of paar doven leerlingen kenden hem zeer goed, zoals ik toen 6 jaar oud was. Hij was een half dwergbroeder als de portier op welke dag deed hij de deur weer open en dicht in totaal 50 of minder of meer per dag. Verder weet ik te weinig over hem dat ik hiermede niet kan te vertellen.

Nr. 30. foto Br. Theocritus. Hij was een jaar eerder van Br. Epolonius op het instituut gekomen als de schoenmaker-leraar en het hoofd van de schoenmakerij. Hij was een echt Limburger die maakte hij altijd vrolijk op 2e dag op het instituut heeft hij met de jongens gezellig met de grapjes woorden en ook beetje gebaren. Jammer in rond 1950 vertrok hij naar Maastricht daar in de Broederhuis waar in de schoenmakerij met de enige broeders heeft opgeleid en later keerde hij weer terug op het instituut met het woord van de vorige schoenmaker-leraar de vaarwel heft uitgesproken .Hij was de groepleider van de jongens, dat was altijd goed gegaan. Hij stierf wel beetje te jong door zijn ziekte aan de hersenbloeding.

Nr. 31.foto Br. Edmundo kwam in 1942 op het instituut als de kleermaker-leraar, toevallig de directeur J v Overbeek kende hem zeer goed dat ze allebeiden van zijn woonplaats Oirschot vandaan. Later vertrok hij al eerder naar Chill en enige jaren later aan het buurt Br. Tatianus ook daar was. Vorige op 6 Augustus 2013 overleed hij van zijn leeftijd 91 jaar oud en over 9 dagen op 15 Augustus 2013 zijn 70 jarige jubileum als de Broeder..

Nr. 32. Br. Aretas. O wat zo erg afschuwelijk broeder dat mijn hoofd te vol van hem dat ik de vorige op ivd variatie log 11 en log 556 heb geschreven met de hele hoop verhalen.

Nr. 33. foto Br. Cheophas overste. de opvolger van de vorige overste Br. Georgius. Hij was niet echt aangenaam overste en ook Br. Cheophas. zijn overste heb ik er niets mee te maken die hoort aan de alle broeders dat ze hem moesten gehoorzamen. Maar hij was zeer hoopvol bemoeial tegenover de jongens. Hij zat bijna nooit in de overstekamer en ging hij naar de overal plekje waar de jongens hen zijn gegaan ( slaapzaal, voetenwassenkamer, douche, speelzaal, eetzaal enz) Bijvoorbeeld als ik de straf op de school en kreeg van Br. Cheophas ook de straf. Dat was voor mij de dubbel straf. Hij durfde alles wat hij zelf beslist waaronder toen ik ziek T.B.C. was dan hij heeft met mijn ouders het woord gezegd dat het buiten van het instituut hebben er niets mee te maken dus beslist hij op uw zoon Rene' op het instituut met mij had geregeld.
Zo was zo erg brutaal Br. Cheophas. Op het laatste dag van mij op het instituut in 1944 kreeg ik het opdracht van Br. Cheophas dat ik van mijn hand voor hem geven om het woord te bedanken dat hij voor mij goed heeft gedaan.
Ik weigerde dat ik heb duidelijk gezegd, dat Br. Cheophas voor mij te veel straf van de onrecht heeft gegeven en dan moest ik voor hem van harte danken uitspreken?
Belachelijk!!!! Hij antwoordt het helemaal niets en stuurt mij weg en zeide ik goed en gelukkig dat ik morgen voorgoed naar huis ben gegaan. Enige Broeders en Br. theobertus mochten hem helemaal niet. In Augustus 1945 verlaat hij van het ibnstituut naar Maastricht en enige jaren later overleed hij in zijn leeftijd 56 jaar oud was. Hij was een jaar langer overste op IVD door het Tweede Wereldoorlog in 1944 - 1945.
Rene' van der Veen.

Nr. 22. foto Br. Georgius overste. Hij was al 6 jaar overste der Broeders. Ik kan hiermede niet veel te vertellen, maar hij was ook beetje streng en waarschijnelijk heeft hij toegelaten dat de Broeders zo mogelijk te streng op de jongens moesten opgeleid. Hij werd in 1938 overgeplaatst naar de Broederhuis in Schiedam en enige jaren later overleed hij.

Nr. 23. foto Br. Servus. Het hoofd van de kleermakerij en kleermaker-leraar, hij was zeer eenvoudig broedr met zijn zeer behulpzaam voor de jongens. Wat z'on ongelukkig broeder dat onder het Tweede Wereldoorlog in 1943 toen hij in de kleermakerij was zeer zenuwachtig en hoorde hij het alarm van het luchtgevecht van de geallieerden en Duitsers die vlogen in lucht over het instituut, kruipt hij onder de tafel zitten en wachten tot het voorbij was. En wij de kleermakers moesten van de kleermakerij naar het beneden wachten. Hij was zeer ouderwets kleermaker dat in het gebruik van het oudste patronen van het kleding dat heeft het tweedelig kostuum gemaakt door de oud-leerlingen Jan Bongaerts en v Kosterink en dan in de klerenkast wordt bewaard voor de arme dove leerlingen van hun ouders van het laangste inkomen.
Veel dove jongens hebben van hem helemaal geen problemen gehad dat hij was een vrijgeving aan de jongens. Hij rookt heel graag met een beste sigaar zolang tot het eind van het sigaar was zeer kleine peukje over. dat hij altijd zeer zuinig van de sigaar.

No. 24 foto Br. LIgurio. Bijna niemand de jongens kenden hem het niet. ik van wel. Als ik hem zag in de kapel kreeg ik het misselijk van. Want hij was zeer charijning broeder dat kon hij niet zomaar de vriendelijk gezicht voor de iedereen. Hij was de werker in de linnenkamer en ook op de avond in drukkerij met 10 klasgenoten jongens samen met Br. Ligurio geholpen voor de opvouwen van het gedrukte ( katechismus ) bladen. Toen hij van het instituut verlaat en was Br. Fraternus van hem overgenomen.

Nr. 25. foto Br. Paschasius. Hij kwam in 1937 op het instituut als de portier en over 3 jar als de portier-koster.
Hij was heel goede broeder die verwelkomd de jongens altijd toen ze van het einde vakantie weer terug op het instituut zijn gekeerd. Zijn het leven op het instituut was tamelijk eenzaam dat hij niet veel met de Broeders in contact heeft gehad. Bijna iedereen hadden wel gemerkt dat de 4 Broeders die altijd samen op het instituut veel genieten hebben gehad, behalve Br. Paschasius niet. Zo op de dag van het geprofest 15 Augustus 1931 zijn Broeders Alcuino, Archangelo, Theobertus, Leovigild en Paschasius. Waarom laten ze achter in de steek?
Dat was de vermoedelijk van Br. Paschasius een andere de menselijk figuur dat de jongens spraken zo vaak dat hij lijkt op een vrouw die loopt hij zo mooi en recht. Hij doet helemaal geen vlieg kwaad. en leefde hij zo erg vriendelijk en goede broeder van zijn warm hart. Hij zag wat de dove kinderen hun blijdschap van zijn ouders op het instituut aankwamen en hun droevigheid dat hun ouders weer terug naar huis gingen voelde hij eerste zo mooi en tweede de tranen van zijn ogen.
Hij kwam op de avond bij mij in de oud-leerlingen eetzaal binnen en samen elkaar wat hebben gesproken.
Een ding dat hij wat het heeft gezien en gehoord dat voor hem was zeer pijnelijk dat de enige Broeders hebben de dove kinderen mishandeld met de slaags en schoppen. Vooral Br. Arteas, Br. Gerinus, Br. Theobertus, Br. Alcuino, Br. Fraternus en Br. Josaphat. Dat ben ik wel verbaasd dat hij ook het wist. Hij had mij ook gezegd dat hij in het jaren lang moest wachten tot het bericht kwam voor de verplaatsing zo eindelijk kreeg hij het bericht dat was zeer verheugd dat hij naar de Broederhuis in Waalwijk was vertrokken n enige jaren van zijn gezondheid achteruit ging hij naar de Broederhuis in Maastricht, aldaar overleed hij van zijn leeftijd 83 jaar.

No. 26. foto Br. Theobertus. Over hem van zijn het leven op het instituut in het jaren van 1933 tot met 1986 dat ik al heb geschreven op ivd variatie log 33 met hele lang verhalen.

No. 27. foto Br. Laurens. Hij was de kleermaker-leraar en met Br. Tatianus hebben samen in de kleermakerij opgeleid voor de volwassen doven kleermakers dat ze in de zomertijd Juli en Augustus de examen in de kleermakerij hebben behaald. Hij was heel rustig broeder en met de jongens zeer weinig in contact heeft gehad. Hij verbleef niet in lange jaren op het instituut en vertrok hij naar de andere plaats waar ? van mij nog niet bekend. Hij overleed op 23 Maart 2002 van zijn leeftijd 80 jaar.
Rene' van der Veen.

Nr. 20. Foto Br. Severinus. Ik weet nog niet precies of hij was op het instituut als de 1e kokbroeder van zijn leeftijd te jong was, Dus de vermoedelijk dacht dat wel of niet de 1e of 2e kokbroeder waren op het instituut werkzaam vanaf 1910 of later.
In 1910 in het instituut voor doven bestaat een grote keuken ( centrale ) voor het hele gebouw de Priesters, Broeders, Zusters, Heren/Dames oud laarlingen, Jongens/Meisjes.
De grote keuken daar hebben de 5 aparte keuken. A. voor de priesters, B. Voor de Broeders/Zusters, C. voor Heren/Dames oud-leerlingen, D. voor Jongens/Meisjes en E. voor het gelegenheid de bezoekers. En de conserveren ( blikken met soepen, groenten, vruchten, visgerechten werden wel in de week voor de derde keer naar het instituut bezorgd. En ook van de Banket brooden, krentenbrood, taart, gebakjes, broodbollen wordt naar het instituut bezorgd en ook de zuivelproducten en kruideniers.
Bij de priesters de elke dag met 5 gangen diner, bij Broeders?zusters met 4 gangen diner, Heren/Dames oud-leerlingen met 3 gangen diner. Jongens/Meisjes met 1 gang diner, Voor de bezoekers met 3 gangen diner.
Enige jaren later van 1910 hebben de Broeders hun ergste het klachteningediend van zijn de ontevredenheid van de ongewenst smakelijk, aangebrand, niet op tijd op de uur de diner wordt gebracht. En kregen ze de toestemming van de directeur Mgr A Hermus dat wordt de nieuwe keuken aangesteld in het beneden van de boven de eetzaal van de Broeders. Ze mogen altijd klachten en wij de dove jongens mochten niet klachten. Mooi voorbeeld?
Br. Severinus was zeer goed kokbroeder, dat hij in elke dag in de keuken heeft gewerkt, Maar hij was ook een slimme vos, dat hij te veel het begeerte naar de knappe jongens die maakte hij erg veel misbruik. Hij wist het precies van het tijd naar de klok kijken, als de alle Broeders naar de kapel gingen, hij staat alles klaar en nam de lekker koekje mee naar de boven de ziekenkamer waar de knappe en normaal jongens op bed lagen binnen en gaf hij de lekker koekje aan de zieke knappe jongen dat ben ik en zeide hij de goede dag Rene' dan streelt hij zijn de hand op mijn dijen en achterkont, zegt hij dat je zeer lief jongen, kust hij mij op de wang. Ik was wel een klein jongen met flinke blond haar dat vond Br. Severinus zeer heerlijk en zegt hij tot morgen kom ik terug.
Ik begreep helemaal niets waarom hij tegen mij zo aardig begroet en verliefd zoals mijn ouders thuis. Toch bleef hij naar de zin met de jongen omgaat in de ziekenkamer, toch hebben niemand hem ondekt dat hij was niet zedelijk broeder. Ik wist het genoeg dat hij zo meermalen heeft gedaan met de andere jongens in de ziekenkamer.
In 1945 werd hij overgeplaatst naar de Broederhuis in Venlo en kwam de opvolger Br. Suranus dat hij maar een jaar op het instituut als de kokbroeder heeft gewerkt en aan het buurt Br. Theodorus in lange jaren werd hij overgeheveld naar de groepleider van de jongens en kwam van hem inplaats Br. Victimus.

Nr. 21. Br. Josaphat. Hij was de kleermaker, ziekenbroeder, scheidsrechter. Ik had wel goed opgemerkt dat Br. Josaphat nam het wraak tegenover Br. Aretas door de verwisseling als de ziekenbroeder. Br. Josaphat was zeer geliefde als de kleermaker dat hij heeft de goede lessen aan de dove kleermakers gegeven die ze de diploma's in zijn zak en de voorgoed naar huis zijn gegaan.
Niemand hadden het geweten dat Br. Josaphat was zeer ervaring kleermaker dan Br, Tatianus toen hij op het instituut was heeft hij zo erg veel vaak de contact met Br. Josaphat toen hij in Maastricht in de kleermakerij was werkzaam. In Juni 1939 moest hij van zijn geliefde kleermakersvak neerleggen naar de ziekenkamer als de ziekenbroeder, vervloekt hij al meermalen dat hij nog altijd had gewild op voor altijd de kleermaker-leraar onder de lessen aan de dove kleermakers heeft opgeleid.
Maar hij was niet altijd makkelijk broeder dat lokt hij graag dat de jongens zo kwaad worden en begon met elkaar de grote mond uitschelden. Soms als de ziekenbroeder in de ziekenkamer kunt hij niet altijd verdragen wat hij zelf niet goed geduld hebben.
Hij was de scheidsrechter dat de jongens op het voetbalveld gingen voetballen, als hij het zag dat wie de voetballer de fout heeft gespeeld en begon hij altijd de grote mond met het woorden en zeide hij hem ga maar naar 2e club. Iedere Zondags kwamen Br. Josaphat en Br. Leovigild in de grote speelzaal van de jongens het uitslag van het Nederlandse voetbalelftal van de radio heeft geluisterd en schreeuwde Br. Leovigild dat het elftal van Ajax had het wedstrijd gewonnen. ja dat hij was de afkomstig van Amsterdam. " Ajax " was het beste elftal van het gehele Nederland en Br. Josaphat aan voor de Vlissingen elftal dat hij van uit Zeeland vandaan.
Hij vertrok in 1946 naar de Broederhuis Beyaert Maastricht, daar verbleef hij in het lange jaren tot hij aldaar was overleden op Oktober 1977 van zijn leeftijd 84 jaar.
Rene' van der Veen.

Nr. 19 Foto Br. Chrijsologus. Het bejaarde dove leerlingen kennen hem wel goed, zoals ik van hem zeer het bekende een spookachtige broeder. Hij was een slanke en lange broeder. Hij kwam op het instituut van in voor 1932 of eerder. Hij was de groepleider van de jongens niet van het scheiding van grote en kleine jongens. Br. Corsinus was hem als de begeleider van de groepleiders. Nou wel zeer ouderwets op het instituut voor de jongens de opvoeding van het Roomsche Katholiek had zeer gedwongen dat de jongens op het instituut van hun het leven moesten altijd opgepast van hun kleding, gehoorzaam, eerbied, zuiverheid, netheid, gedrag, vlijt in de klas heeft onderwezen en het verplicht het gemaakte scapulier moesten dragen.
Alle jongens hun hoofd met mooie haren werd geheel weggeknipt en blijft maar nog geen 1 cm haar op het hoofd overblijft, die de bestrijding tegen van het geplaagde luizen en vlooien. Daar het leven van apart het rijkste en armste dove leerlingen die ze helemaal niet vergelijking hebben geleefd. Bijvoorbeeld het roken voor het rijkste wordt altijd toegestaan en voor de armste moesten maar wachten tot de elke broeders zeggen als het klok precies in het uur slaat.
Van het rijkste en armste doven leerlingen op het instituut brachten het elkaar zeer groot problemen die door van de hebzuchtig, jaloers, pesten, bespottelijk, scheldenwoord, uitspuwen en wat nog meer. Daarom op het instituut door de Broeders wilden het problemen de eind van maken, maar wordt helemaal niets geholpen. De enige oplossing was het gevonden dat zo mogelijk heel streng opvoeding voor de jongens wordt opgeleid. Maar voor het rijkste zo niet helemaal te streng opvoeding wordt opgeleid zodat ze in vrije tijd in de tuin van de Broeders mochten wandelen, roken, zitten aan de tafel met de stoelen naar de frisse dranken.
Br. Chrijsologus en Br. Corsinus allebeiden gaven de opleiding voor de jongens zeer zeer streng in met verband veel mishandelingen die begonnen de jongens de wraak tegen de Broeders met zo erg veel vaak hebben gevochten. Somminge Broeders blijven geheel buiten dat wilden ze er niet mee bemoeien. Mgr A Hermus de directeur bleef altijd koel met zonder het geweten, maar de priester-leraren Mhr Schoenmackers, Mhr Bartels en Mhr v Haandel waren erg fel tegen de Broeders, die wordt wel of niet geholpen? dat weet ik niet want er worden helemaal niets gesproken. Het gezondheid erkent het instituut helemaal niet. de reden vanaf na de zomervakantie tot met Paasvakantie voor een keer gingen de jongens aan het buurt naar de badkamer en van paasvakantie tot met zomervakantie voor de tweede keer dus 2 maal per jaar. En Br. Phontius was ook niet makkelijk broeder, toen Br. Chrijsologus kreeg het les van een kwajongen die in het eetzaal de gereed vork in zijn hand dat Br. Chrijslogus wou zijn de hand op het hoofd van de kwajongen slaan en kreeg hij de vork in zijn hand ( Palmhand) dat was voor hem de einde gekomen als de groepleider van de jongens en dan ging hij naar de kleermakerij als het hoofd van de kleermakerij. Hi vond het vervelend van zijn eenzaamheid in de kleermakerij en kreeg hij het gezelschap de koperen kooi met de papegaai. Verde het rijkste en armste doven die elkaar worden nooit opgelost voor het vriendschap en bleven nog altijd elkaar vechtpartij.
In Augustus 1933 kwam Br. Theobertus op het instituut als de groepleider van de jongens ( kleine en groter ) dat hij alles moest overneemt van de strengheid, maar hield hij soms niet vol dat had misschien van hem wel gedacht dat was het niet goed, maar hij moest alleen gehoorzamen aan zijn overste wat hij het opdracht heeft gegeven.
Over een jaar in 1934 wordt verdeeld van de kleine en grote jongens, dat Br. Fraternus wordt overgenomen als de groepleider van de kleine jongens en Br. Theobertus voor de grote jongens. Toch bleven de grote jongens nog steeds wraak tegenover de Broeders. en heeft Br. theobertus met de enige Broeders tegen de grote jongens gevochten op de speelplaats. die wordt helemaal niet opgelost.
Toen de vice directeur J v Overbeek bij de jongens veegde het apart van het rijkste jongens geheel van de baan en dan elkaar het gelijk op het instituut worden behandeld voor de opvoeding en onderwezen.
Br. Chrijsologus in de kleermakerij deed helemaal niets van zijn de kleermaker-leraar voor de jongens en laat hijnover aan Br. Servus, Br Josaphat, Br. Aretas en Br. Tatianus,
In 1942 kreeg hij zeer ernstig ziek en werd naar het ziekenhuis St Johannes De Deo in Den Bosch overgebracht en aldaar overleed hij in Maart 1942 van zijn leeftijd 78 jaar.
De strengheid op het instituut brokkelt zeer heel langzaam af , duurde het wel lang tor in 1963 werd het instituut goed en verbeterd.
Rene' van der Veen.

Hier aan het buurt van Nr 46a Br. Placintius kwam in 1932 op het instituut de zijn opvloger van Br. Marcellinus de broer van Br. Otgerus.
Hij was zeer grof broeder met het gemeen op zijn woord tegenover de oud-leerlingen ( Jan de Breughel, de Corneliisen, A v Driessen, Huub Gerittzen en de voorheen B v Berlo en Piet Wijnads die ze al van het instituut zijn weggelopen door het misbruik van Br. Placintius, dat hij ze erg vuil werk heeft gegeven dat ze de smerige W.C. moesten schoonmaken, toen H. Gerittsen weigerde dat en ging hij in stilletjes in de kapel binnen en bad hij de kruisweg, toch kwam Br. Placintius naar hem toe en greep hij zijn de hand op nek van H Gerrittsen vastknijpt en naar het vuile werk moet verwerken. Maar toen na het hoogmis op Zondag het preek voor de oud-leerlingen door Mhr A v Uden en sprak hij van het woord het " Bijvoorbeeld " over de naam van H. Gerittsen wat hij onder het werk naar de kapel voor de kruisweg bidden en begon H. Gerittsen schreeuwde (in de zijkapel) en sprak hij dat was werkelijk gebeurd, dat was helemaal niet het " Bijvoorbeeld " , schrok Mhr A v Uden en staakt hijn het preek en liep onmiddelijk weg uit de kapel. Ik zag hem wat er gebeurde was dat vond het zeer gemeen van Br. Placintius en vraaf ik mij af . Hoe wist Mhr A v Uden dat? Zo wel overal op het instituut hebben geroddeld. Van twee ongelukkig oud-leerlingen worden gestuurd naar Vught en Dongen door Br. Placintius dat in de gang de bovenlamp was defect die wordt vervangen van nieuwe lamp, maar hij durfde niet dat hij met de hoge trap naar de boven palfond en riep hij de dienstmeisje en vroeg hij of ze zou willen kunt de vervangen lamp aan de bovenpalfond aanbrengen, ja deed ze het wel en Br. Placintius hield het trap vast en keek hij zijn 2 ogen naar de onder rok van de dienstmeisje en kreeg hij het branden in zijn lijf en zag hij daar 2 oud-leerlingen in de gang stonden.
Nadien nam hij de contact met Zr Borgia dat daar Mhr v Lierop kreeg het gehoor en wordt onmiddelijk geregeld dat een paar oud-leerlingen naar de andere plaats werden gestuurd. Dat houdt op het instituut van idereen hun mond dicht. Verder zoekt hij de boven slaapzaal naar het vergeten de po met urnie en liep hij naar de klas van de jongens en vertelde aan de klasbroeder dan stuurde hij voor de straf in de hoek. dat voor Br. Placintius erg goede zin heeft. Hij wilde de fotograaf helemaal niet zien en bleef hij altijd weg zoals hetzelfde dat hij nooit bij de jongens in contact heeft gehad.
Door de ingekrompen van de oud-leerlingen worden de dienstmeisjes overgenomen op het instituut in 1943.
Eindelijk vertrok hij van het instituut en kwam de opvolger Br. Bontius.
Nr. 47a Br. Januarius de opvolger van Br. Cristaan de portier van de jongensafdeling. Hij was wel lange en onvriendelijk broeder, toch was het gelukt dat hij voor een jaar op het instituut en verlaat hij in 1937 en kwam de opvolger Br. Paschasius.
Nr. 48a Br. Novatus kwam onder het Tweede Wereldoorlog op het instituut die hij uit Amersfoort vandaan. Hij werkt in de linnenkamer en bijna helemaal geen contact met de jongens. Hij was wel goed en rustig broeder en in 1945 verlaat hij van het instituut.
Nr. 49a Br. Gerinus Oo was het verschil woord om te zeggen dat eerste het blijdschap van het vertrek Br. Fraternus en tweede het droevige van het aankomst Br. Gerinus in 1943. Ik had helemaal niet verwacht van hem dat hij was de nummer 2 de wreedheid broeder. Door hem de kleine jongens zo erg pijnelijk heeft gemaakt door de mishandelingen. Zo wat het ongelukkigste voor de jongens door het misbruik, wreedheid, mishandelingen zijn Broeders Chrijsologus, Fraternus, Aretas, Gerinus, Alcuino, Lotharius, Josaphat en overste Cheophas hebben het gebruikt. Van Br. Gerinus als de groepleider van de kleine jongens dat hij in de kleine eetzaal, speelzaal, slaapzaal en speelplaats heeft opgeleid met de wreedheid van alle dingen. Gelukkig wel maar voor 2 jaar was hij al vertrokken en zijn opvolger Br. Rudolf voor een jaar dan Br. Orestes, daarna aan het buurt Br. Hildemar.]
Nr. 50a Br. Wolfram zoals hij met Br. Novatus, Br Alexis, Br. Hubrecht allebeiden hetzelfde jaar op het instituut in 1942.
Br. Wolfram was de onderwijzer dat wist ik niet veel over hem. Hij was het eerste op het instituut broeder afgetreden.
Nr. 51a Br. Alexis dat hij een echte sportieve broeder en ook voor de dove leerlingen in de klas heeft onderwezen. In de week op maandag, dinsdag, donderdag en vrijdag middag na 16.00 uur sataat hij klaar met het mooiste pak ( Gynamstiekkleding) in de gynamstiekzaal voor de jongens de lessen heeft gegeven, Hij was zeer goed gynamstiek-leraar. Vroeger was de gynamstiek=leraren zijn Br. Otgerus, Br Archangelo en Br. Alcuino.
In 1945 vertrok hij van het instituut naar Den Haag.
Nr. 52. Br. Hubrecht als de schoenmaker=leraar op het instituut en na de bevrijding van het dorp St Michielsgestel wacht hij op voor de andere baan dat vertrok hij naar het verre land waar daar voor het kinderen de lessen heeft gegeven. Van zijn het gezondheid werd hij gedwongen voor het terugkeer naar Nederland in de Broederhuis in Maastricht. Aldaar overleed hij op 9 April 2010 van zijn leeftijd 90 jaar.
Rene' van der Veen.

Nr. 40 A. Br. Cyprianus. ( geen foto ) Veel dove leerlingen kenden helemaal niet . Hij was gepensioeneerd op het instituut en hebben nooit overgesprken of hij op het instituut de werkzaam was geweest. Hij was de enigste onafhankelijk Broeder, maar hij kreeg toch een hoge de koninklijk onderscheiding dat hij het jaren heel trouw heeft gewerkt. Niemand weet dat of hij als het dovenonderwijs of andere beroep of van elders op het instituut vandaan. Hij logeert in de speciaal zit en slaapkamer met de balkon de boven van de jongensafdeling. Waarom voor hem de hoge aanbieding van zijn het leven? Niemand weet het. Voor het tweede wereldoorlog ging hij naar de Broederhuis in Maastricht.
Nr. 41 a ( geen foto )Br. Manseutus. Dat vond ik hem een rare broeder die heeft hij de jongens helemaal geheel het buiten gezet. Hij was een loopbroeder van de kokbroeder Br. severinus die samen hebben gewerkt in de keuken van de Broeders.
Hij werkte ook het buiten van de Broederstuin de achter een kleine stal dat daar het leven wel een paar varkens. Onder het feestdagen heeft hij de varken zijn snuitneus per touw vastgebonden en laat het varken met de mes in onder keel werd gestoken. Dus mocht het varken niet schreeuwen want in huize van Ruwenberg in het Tweede Wereldoorlog onder de Duisters in hun handen hebben genomen.zo altijd in stiekum nog de andere dieren laten slachten, ( schapen, geiten, konijnen en kippen ) nu weten jullie dat de alle broeders aan de tafel in de eetzaal altijd lekker smullen naar de vlees. En de jongens aan de tafel met de vette spek moesten eten.
Nr. 42 a ( geen foto ) Br. Bellinus. Heel weinig van hem het bekende broeder dat hij van St Louis te Amersfoort vandaan door het gebouw St Louis door de Duisters in het bezit hebben genomen. En kreeg hij de onderdak op het instituut. Hij was helemaal niet aardig broeder en liep hij veel langzaam in de gang naar de kapel en terug naar zijn slaapkamer en s avonds te vroeg onder de wol slapen.
Nr 43 a ( geen foto ) Br. Berchemans kwam op het instituut met het gezelschap Br. Manseutus. Hij was ook de gepensioeneerd en rust op het instituut.
Nr. 44 a Br. Johannes. Dus van nr 40 a - 42 a - 43 a - 44 a allebeiden de bejaarden broeders die op het instituut leefden hun gepensioeneerd die hun leefden helemaal geen geld in hun zak, toch kregen ze het eten, drinken, rusten met zonder hun werk voor de dove leerlingen, dus hoort er bij moesten ze naar het Bejaardenklooster komen wonen. Ze werden het uitbetaald door de Contetatie der Broeders van F.I.C. van de Kerkelijk Pensioenfonds met zonder de uitkering van A.O.W. Die was het begonnen in 1957. Rene' van der Veen.

Rene v.d. Veen en Frans van Rijn, jullie schreven hieronder over de waanzinnige gedrag van Br. Alcuino en dat je het liever niet in deze site willen openbaren en ik weet heel goed wat jullie bedoelen. Ik walg zó op Br. Alcuino zolang hij op het instituut verbleef en was zó dolblij dat hij in 1949 naar Indonesië was opgedonderd door blije jongens en zeker ook zijn broer Br. Damacenus en ze hebben elkaar nooit gelegen. Ik heb heel wat absurde verhalen gehoord van vele anderen uit onze tijd. Br. Acuino maakte veel misbruik op knappere jongens op sexueel gebied. Ik had verscheidene keren gezien wat hij op zijn slaapzaal in nachtelijke uren uitspookte. Br. Alcuino was niet bevoegd de biecht af te nemen zoals bij Gerard Schulte gebeurde en misschien zelfs bij anderen en allemaal heel erg waanzinnig. Het is allemaal pure onzin dat Br. Alcuino toestemming van de kerk als die van mr. v. Uden kreeg en alles was niets van waar.
Br. Alcuino was echt niet geliefd bij de jongens maar zelfs zijn eigen jongere broer Br. Damacenus moest toen niets van hem hebben. Ze werden nooit samen gezien bij feestelijkheden of filmvoorstelling, enz. Br. Damacenus zou misschien alles al geweten hebben via anderen. Tot grote tegenstelling van Br. Alcuino was Br. Damacenus altijd erg geliefd geweest bij de jongens als meisjes en alle andere medewerkers op medische gebied en de dankbare zieken.

Frans v Rijn. Van mijn het tijd even weg ben, dan van je het bericht gelezen. Nu vertel ik wat over dat weet het duidelijk dat in het jaar 1944 de bovenzolder slaapzaal ging en kwam Br Alcuino naar mij toe en samen in de slaapkamer van hem binnen.
Ik moest maar op de stoel zitten tegenover de tafel van Br. Alcuino dat hij mij alles ophelderen dat ik met de andere jongens de seksueel heb gebruikt. Ik schrok erg van dat begreep ik helemaal niet wat bedoelt Br. Alcuino en zeide hij of ik de tussenbeen van de andere jongen heb gebruikt of gespeeld. Ik kan er niets meer overzeggen want hij gebruikt mij de vergelijking onder de biechten. Ik heb duidelijk gezegd dat waarom de andere broeders ook hebben gebruikt? Br. Alcuino wilde graag weten wie de Broerders met de jongens heeft gebruikt. Ik antwoordt het niet, maar alleen u zelf ook het begeerten naar knappe jongens heeft gebruikt. Hij bloosde zijn gezicht en praat hij niet meer over en ik terug naar in slaapcel op bed slapen.
En het volgende dag mocht ik niet op de communiebank dan moet eerste met Mhr v Uden komen biechten. Maar op Palmzondag onder de H. Mis ging ik toch naar de communiebank wachten tot ik aan het buurt en kwam Mhr v Uden mij voorbij ging. Zo mij erg beschaamd en wist ik goed dat Br. Alcuino met Mhr v Uden in contact heeft gehad. Juist wel dat Br. Alcuino kreeg wel zeker de toestemming van hem gekregen over het onderzoek tegenover de jongens met seksuele gedachten zoals op mij heeft hij ook gedaan. Natuurlijk de schuldigen van de Broeders van hun het misbruik tegenover de jongens.
Aldus naar mijn waarheid dat ik op het instituut heb meegemaakt van de lange jaren was voorbij , maar kan ik van mijn hele leven nooit vergeten.
Rene' van der Veen.

Rene - Gelijk heb je over de handelingen en gedachten van Bro. Alcuino, maar voor mij is het een andere beschrijving. Ik zal je ietjes vertellen (maar graag doe ik het niet, alleen maar voor de duidelijkheid) dat Mr. A. van Uden toestemming heeft gegeven over de gedachten en handelingen van Bro. Alcuino tegenover de jongens met seksuele gedachten en handelingen, maar daar zijn verschillende broeders de schuldigen van. Verder kan ik het niet verder schrijven, ik vind dat een verschrikkelijke handeling van Bro. Alcuino over de jongens

Frans v Rijn, Gelezen van jou hebt het geschreven, dacht je of Br. Alcuino heeft het opdracht of toestemming van de Nederlandse R.K. Kerk gekregen? Vogens van mij helemaal niet, want de Nederlandse R.K. Kerk zelf ook veel fouten hebben gemaakt. Ik zal je wat vertellen. Toen Br. Hadelinus de overste der Broeders op het instituut in het jaren van 1945 - 1948 naar de kweekschool der Broeders F.C.I. In Maastricht en een jaar later 1949 kreeg ik de uitgenodigd van hem dat ik van de zomer 1949 voor een week bij hem in kweekschool mocht komen bezoeken en logeren. Daar kreeg ik een mooie zit en slaapkamer dat ik als de hoge Piet in de kweekschool kwam bezichtigen.
Br. Hadelius laat mij als een vrije persoon om het gehele gebouw " Kweekschool " kwam kijken, Natuurlijk Br. Hadelinus ging met mij anders kan ik het verkeerde naar de slotkamer binnen. Eerste het beneden de elke klassen voor de jongens die ze de postulaten waren en ook de eetzaaal, speelzaal, speelplaats, gynamsstiekzaal binnen kijken die toch het vergelijking op het instituut dat ik helemaal had verwacht. En tweede naar de boven een groot slaapzaal dat daar de lange cellen met boven de afdek van kippengaas en deur met een kleine grendeltje en ook rechts van de deur een rond gaatje ( voor de controle ) zo hetprecies zelfde zoals op het instituut de bovenzolder de slaapcellen. Dus ik weet het duidelijk van Br. Alcuino daar heeft geleerd die werd meegenomen naar het instituut voor doven dat wordt hij gebruikt als de sluwe vos naar het misbruik van seksueel. Toen ik op het instituut in 1944 heb ik hem duidelijk gezegd dat zou Br. Alcuino ook heel graag met de knappe jongens omgaat.en hij bloosde zijn gezicht dat bewijst het duidelijk. Daarna gingen we naar de Broederhuis " Beyaert " daar was een mooie kloostergebouw met hele hoop geld dat ze hadden goed de salaris verdiend. Daar zijn overal de novicaten en. broeders die ze boven de iedere mooie slaapkamers kunnen in het gebruik maken. Daar de arbeiders broeders werkten in de kleer/schoenmakerij, daar Br. Josaphat was werkzaam en nog andere wrrkplaats b.v. Electr, smid, timmeren, enz. De boven van het gebouw meeste de iedere slaapkamers zo wel mooi om te zien en naar de Broederseetzaal dat was zeer groot met speciaal tafels en stoelen daar iedereen waren goed tevreden van het maaltijden, dat ik zelf in de spreekkamer ook het heerlijk maaltijd heb gegeten. Nou dat op het instituut zo verschrikkelijk het maaltijden voor de jongens zeer slecht die ze in stilletjes het maaltijd in de zakdoek ingestopt en naar de wc heeft weggegooid toen de riool van W C was verstopt dat wordt verwerkt door de Manus v d Staak de tegenover van het Instituut ( cafe v d Staak ) en dan heeft door de Nederlandse R.K. Kerk geregeld? Nee door de regigleuzen zelf hebben gedaan en geleerd uit de kweekscholen.
Nu weet je van Br. Alcuino op het instituut heeft de rol gespeeld van zijn spionage naar verder zoeken op de jongens hun verdachten de seksueel met elkaar zouden gebruiken.
Rene' van der Veen.

Over bro. alcuino zou ik heel graag een artikel schrijven, maar het zou mij verboden worden gesteld door de Nederlandse r.k. Kerk. het was zo een gemene daad van hem en ik weet ook niet dat hij toestemming heeft gekregen van de RK-kerk om dat te doen.

Maar over toneelspelen, daar had hij veel plezier mee met de jongens, zoals ik wel eens heb geschreven was het zijn broer, Bro. Blasius, die het prachtige toneelspel "Pancratius" heeft geschreven, ook heeft hij veel toneelspelen in gebarentaal gedaan (ik weet niet wat Mr. van Uden nu zal zeggen het was toen al verboden en hij kwam nooit kijken, wel mr. van Lierop, zijn buik ging toen heftig op en neer!!!).

Ook leuke ontspanningsspelen in het bos kwam van zijn rekening, toen bleven we de gehele dag in het bos en Theo de chauffeur kwam ons dan in de avond ophalen, direct in bad en daarna naar bed!!

Nr 16. Br. Leovigild. Hij kwam in 1936 op het instituut. Dat Br. Theobertus was zeer opgelucht van zijn goede vriend op het instituut in elke dagen, weken, maanden, jaren elkaar hebben lekker genieten.
Hij was wel beetje lager nivaeu dovenonderwijs dat hij nog altijd naar zijn zin heeft met Br. Theobertus in contact gehad met het gekte woorden.
Ik heb allang goed gemerkt van hem zijn gezondheid zo redelijk niet goed met zijn het gezicht wat anders kleurig bleek uit. Verder zal ik nog over schrijven op log 582 de klasgenoten op het instituut in de klas bij Br. Leovigild. Wel zeer zeldzaam !!!!
Nr 17. Br. Firminus. Van mij hem zeer weinig heb vernomen. Hij was een goede klasbroeder, maar van hem heel te weinig in contact met de jongens in de vrije tijd. Daarom ik kan nu niet veel van hem op site schrijven.
Hij verlaat van het instituut in 1948 naar Den Haag.
Nr. 18. Br. Alcuino wat van hem op het instituut heb ik er genoeg meegemaakt. Hij was een sluwe vos dat let overal goed op de jongens en maakte hij zo gauw als de verdachte jongen. Hij was zeer sterkte broeder, ziet hij heel graag naar de jongens met pijnelijk slaags en de lel van de oren trekt mee naar de weg waar in de hoek staat.
Op de slaapaal in het midden nacht liep hij zeer stilletjes rond waar de jongens op bed sliepen. " verboden op 2 handen onder de dekens " gelukkig in 1949 het blidschap van de jongens dat hij van het instituut ging verlaten naar de verre landen in Indonsie.
Rene' van der Veen.

Bro. Archangelo was mijn eerste onderwijzer, 1939 t0t 1940
Bro. Leovigild was mijn langste onderwijzer, 1940 tot 1946
Bro. Augustinus was maar twee weken mijn o0nderwijzer, 1946
Bro. Lotharius kwam mij na die twee weken naar de speciale klas van Bro. Judocus overplaatsen, 1946 tot 1947.
Daarna van 1947 tot 1951 bij Mr. M. Bevers voor de grafische opleiding.

Nr. 14. Br. Lotharius. Ik ben geheel vrij om te zeggen, ik was zeer blij dat ik niet bij hem in de klas heb gezeten. Maar vanaf 1934 - 1944 heb ik van hem bijna helemaal geen probleem gehad, behalve onder het lichaamofening in de klas kreeg ik onmiddelijk naar het buiten ben gestuurd, dat ik helemaal niet mee eens wat hij op mij opdracht heeft gegeven. Verder ik kan over hem niets meer te vertellen maar in de periodejaar 1951 - 1957 was hij de overste der Broeders dat heeft hij erg veel misbruik gemaakt tegenover de alle Broeders, jongens en mij ook. dat de volwassen kleermakers curcus op het instituut de straf in 3 maanden 1957 hebben gekregen dat ze in de cafe bij van der Staak hebben gezeten en gedronken die ze niet op tijd op het instituut binnen zijn gekomen op de avond om half 10. belachelijk!!! Hij doet het helemaal niets van zijn het werk als de overste, maar wel alleen heeft wel goed geregeld voor de uitbereiding naar het onderwijs in de speciaal klas. Gelukkig dat het jaren voorbij was ging hij in 1957 naar het slechthorende school St Marie in Eindhoven dat het duurde maar heel kort jaar ging hij naar Amsterdam.
Nr. 15. Br. Archangelo in 1935 op het instituut aankwam en verwelkomd van zijn goede vrienden Br. Theobertus en Br. Alcuino. Logisch dat ze allebeiden en Br. Leovigild de klasgenoten in de kweekschool te Maastricht zijn intrek genomen. Zoals ik in de Broederhuis Beyaert binnen, zag ik op de gang een grote schilderij met de foto stonden 5 jonge novicaten zijn Archangelo, Theobertus, Paschasius, Leovigild en Alcuino.
De leerlingen zaten in het hoger klas en vonden ze hem nog wat minder heeft onderwezen dat Br Archangelo voor het tijd van de school naar de speelkwartier sprak over de prive en wat hij wel beetje onverschillig broeder. Alleen van hem vond het prima dat hij heeft als de vaandrig van de verkenner geinstaleerd en in het vrije tijd naar het buiten van het instituut in het bos ging kamperen. Als het weer mooi en warm, sprong hij zo heerlijk in het water zwemmen. Dat vond hij zo erg prettig en vertelde hij mij alles. Maar toen de verkenner op IVD geheel verdwijnt, vond hij erg teleurgesteld en verder heeft hij helemaal geen zin meer op het instituut blijven en heeft zelf het verzoek gevraagd dat hij van het instituut wil verlaten naar de Broederhuis in Schiedam/Rotterdam. Dus helemaal geen bezwaar dat hij naar de Broederhuis in Rotterdam mocht ging. Poosje later het gezondheid van hem ging het niet goed, Hij lag op bed en verzocht hij aan Br Theobertus " komt naar mij op sterevende bed bijstaat " dat vond Br Theobertus het goed. Maar Br. Archangelo wist het heel goed dat Br. Theobertus was zeer doodsbang van de dood.
Toch sprak Br. Archangelo met hem " hoeft niet bang zijn voor de dood." Toch Br Theobertus aanvaarde hem en zag hij dat Br Archangelo op bed gaf zijn de hand aan Br Theobertus vast en zeide hij " tot ziens in de hemel " en laatste adem lacht hij en stierf zeer rustig. Br Theobertus zag dat Br. Archangelo van zijn het leven einde naar de dood, begon hij zijn de ogentranen en zeide hij dat de dood van Br. Archangelo was zo mooi en prachtig. En vertelde hij mij alles wat hij daar bij hem heeft gezien. Antwoord ik hem dat de dood is een zalig en keek Br Theobertus mij dat klopt het zeide hem. Duidelijk voor hem dat het geleerd om niet te bang zijn. Zie vorige log 577 dat ook hebben op site geschreven.
Rene' van der Veen.

Frans v Rijn mijn zeer oprechte dank voor je dat je de mooiste verhaal op site heeft geschreven. Daarvoor vind ik ook zo erg mooi van het vroeger op het instituut de eerste dovenverkenners waren begonnen. Het werk van Br. Celestinus was zo zeer hoger waarde en voor alle de verkenners in het belang hebben geleefd. Zoals hij het gouden St Jacobus staf in zijn handen heeft gekregen van hem de volle heeft verdiend. Je bleef van jouw hele leven de herdenken wat je vroeger op het instituut de eerste verkenner heeft geinstaleerd met je vriend Piet Jakobs. Toen ik in het weekend op het instituut kwam en ging ik bijna altijd naar de bovenzolder van de kleermakerij waar Br. Celestinus daar het bezig van het werk. Ik gaf het bijdrage voor de verkenners en gilders die ze wat kunnen goed gebruiken. Mijn herinering blijft voor altijd dat ik de 4 hutten door de verkenners heeft opgebouwd die de noemen de Eekhoorntje, Duiven, Spechten en vossen. Zo erg mooi en prachtig. En dan vergeet ik nu nooit in 1949 dat was het begonnen. Rene' van der Veen.

Als de eerste verkenner wil ik Bro Celestinus herdenken in al zijn goeds die hij voor de dove jongens in het I.v.D. heeft gedaan. Veel had hij gedaan om de verkennersbeweging in het I.v.D. te doen oprichten. Aller eerst moesten de moeilijkheden verdwijnen, wat niet gemakkelijk was. Vele oud broeders hadden daar nog bezwaar tegen, veel te veel vrijheid zullen die krijgen, maar Bro. Celestinus had alle bezwaren weggetrommeld en de jongens kregen daardoor meer vrijheid. In het jaar 1947 werd al geheimelijk gepraat over de verkennerij zonder dat de jongens daarover iets wisten. Maar in hat jaar 1949 werd er eindelijk over gepraat en haast alle jongens vonden dat een heel goed idee en waren daar ook blij mee. Maar het alle eerste begin was wel wat moeilijk, wij begonnen met 4 jongens die allen pl-verkenner zouden worden. Die pl-verkenners zochten 4 apl-verkenners en dat lukte heel goed, maar een pl-verkenner moest voor een jaar tijd naar de ziekenkamer, want bij onderzoek had de tbc, dus een apl-verkenner moest pl-verkenner worden en er moest weer een apl-verkenner gezocht worden. De pl en apl verkenners moesten voor hun groep 2 jongens kiezen die graag verkenner zouden worden. In december 1949 werden Bro. Celestinus, de hopman, Bro. Archangelo, de vaandrig, en Bro. Theobertus, een zomaar gezochte leider geinstaleerd als verkenner en Piet Jacobs en ik werden als eerste verkenner geinstaleerd. De eerste verkenners hadden haast 2 jaar veel plezier gehad met de verkennerij. Wij hadden ook een goed contact met de verkenners uit Amsterdam, die toevallig dezelfde naam hadden als de onze, n.l. De Driekoningengroep, maar ook uit het district Den Bosch hadden wij een goed contact, dikwijls moesten wij samen een verkennersspel spelen in een groot bos. Veel kan er nog verteld worden, maar dat hoop ik van anderen te horen. Na mijn vertrek ging ik nog enkele malen naar Nijmegen en later naar Maastricht, want Bro. Celestinus moest een voetoperatie ondergaan want mislukte en later kreeg hij een nieuwe hartklep, moedig heeft hij alles volbracht en bij een van mijn bezoeken aldaar kreeg ik van hem de verkennersinsigne en de verkennershalsdoek, die dingen hangen nog in mijn werkkamer en dikwijls kijk ik er nog naar toe en de herinneringen gaan dan weer terug naar de eerste jaren van de verkennerij in het I.v.D.
Bij zijn begrafenis waren Jacob Bleeker en ik aanwezig en wij konden aan hem de bekende verkenners-saluut geven. De gouden St. Jacobus staf heeft hij voor 100% verdiend. Een mooi leven heeft hij gehad en hij vertelde mij ook dat hij veel langer geleefd heeft dan zijn eigen familie, die waren jonger gestorven.

Hier gaat over Nr. 12. en Nr 13. Juist de allebeiden in 1943 van het instituut gaan en komen zijn Br. Jezefo en Br. Celestiunus. Ze zijn zeer geweldig fijn en goede broeders en ook zeer goede ervaringen als de dovenonderwijzers.
Br. Jezefo en Br. Celestinus allebeiden met 100 procent voor de dove leerlingen hebben onderwezen. Br. Jezefo loopt zo recht als de kaars. De dove jongens in de klas kunnen altijd gemakkelijk verstaanbaar wat Br. Jezefo het uitspreekt. Hij spreekt met zijn het buitenmond dat de iedereen kunnen hem goed aflezen ( liplezen). In de vrije tijd kwam ik altijd mijn naar de zin met Br. Jezefo elkaar babbelen dat vond ik zo erg prettig. Het was wel de zonde dat in 1943 was hij overgeplaatst naar de kweekschool der Broeders F.I.C. Over 6 jaar in 1949 was het groot vreugde op het instituut dat hij weer terug op het instituut kwam naar het geliefde in de klas met de dove leerlingen verder kunt onderwezen. Maar bleef toch niet gelukkig dat hij weer opnieuw van het Instituut moest verlaten naar de slechthorende school " St Marie " in Eindhoven, daar ik zo erg vaak van hem heb ontmoet en gesproken. Toen het groeiende van het slechthorende leerlingen op de school kwamen en dan Br. Jezefo heeft zijn algemene overste verzocht om nog een paar broeders er bij zijn. ( Br. Hortensius en Br. Benno allebeiden ook op I V D zijn geweest ) En dan voor het tweede keer keerde hij weer terug op het Instituut als de overste der Broeders in 1957 en verbleef de enige jaren tot in 1987. Hij overleed in de Broederhuis te Maastricht op 19 Mei 1999 van zijn leeftijd 89 jaar.
Br. Celestinus. Toch wel goed gelukt dat hij in 1943 op het instituut kwam, hij was zo zeer postitief zachtmoedig broeder. Zo bijna ongeveer vergelijking van Br. Jezefo dat in de klas de dove leerlingen kunnen ook van hem zeer goed volgen van het verstaanbaar van Br Celsetinus die hij zo erg langzaam en duidelijk uitspreekt. Rond in 1949 de organiseert hij met Mhr v Lierop de priester-leraar van IVD dat begon de oprichting van de doven verkenners op het instituut. Zo erg mooi en geweldig het leven voor de dove jongens. Br Celestinus was de hopman van de verkenners dat hij nog altijd zeer ijverig van het werk voor de verkenners. Hij kreeg het wel verdienstelijk van een Jacobstaaf. Een ding viel hij in dat het instituut de veranderingen was begonnen dat de jongens om de 14 dagen in het weekend naar huis mochten gingen, dat de verkenners op het instituut zijn voorgoed verdwijnt. Voor Br. Celestinus was erg diep teleurgesteld, maar rust hij niet dat hij met Br. Arno samen in het vrije tijd per fiets naar Nieuw- Herlaer, daar de oudheden uit het grond zijn gegraven, die wordt overgebracht naar de jongenskapel ter plaats voor de museum. Toch kreeg hij een zware klap dat hij van het gehoor dat de alle Broeders van het Instituut moesten verlaten in 1987. Daarvan hij koos de weg naar de Broederhuis in Nijmegen, toch bleef hij in het weekend naar het instituut kwam kijken naar de museum in de jonggenskapel. Dat was voor hem zeer zwaar heimwee, toch bleef hij het gewoon doorleven, toen zijn het gezondheid was niet goed en vertrok hij naar de Broederhuis in Maastricht, aldaar overleed hij op 12 Mei 2003 in zijn leeftijd 84 jaar oud.
Rene' van der Veen.

Jan Jonkman en Frans v Rijn. Jan schreef dat gast het over de broers van de Broeders. Hier vertel ik iets ook over van Br Otgerus de broer van Br. Marcellinus die hij was ook op het instituut werkzaam geweest dat ban hem de opvolger Br. Placintinus. Kent Frans hem nog of niet ?????? En Br, Josaphat zijn de broer broeder woonde in Broederhuis te Helmond. En Br. Mariano de broer of neef van Victor van Mill die hij was de leerling van het instituut dat hij in 1942 van het instituut ging verlaten. Br. Reginaldus de neef van Piet Haverkort de leerling het instituut. Meestal bijna alle 2 a 3 broers zijn in het klooster ingetreden. Br Aluinco met 2 broers hetzelfde broeder ( Br Blasius ) Rene' van der Veen.

Bro. Reginaldus had een neef die ook doof was en die ook op het I.v.D. leren spreken en een kleermakersdiploma heeft gehaald, zijn naam was Piet Haverkort(ov), een klasgenoot van mij, maar die zat in de B klas. Piet wist daar helemaal niets van!

Jam - Bro. Alcuino en Bro. Damascenus hadden nog een broer die broeder was van dezelfde orde en die was in Indonesie gestationeerd en is daar ook gestorven doot oorlogsomstandigheden van Japan. Zijn naam weet ik niet meer. Die broer van beiden heeft een mooi toneelspel geschreven en door de jongens van het I.v.D. opgevoerd bij een feest van Mgr. van Overbeek, dat toneelspel was genaamd "Pancratius".

Rene en Frans, jullie hadden het over Br. Beatus en Br. Archangelo dat ze familie van elkaar waren zoals oom en neef. Er zijn onder de broeders nog meer familie van elkaar waren, zoals bijvoorbeeld dat Br. Alcuino de oudere broer van Br. Damacenus was. Br. Koenraad was de jongere broer van Br. Epolonius. Br. Ignatio was de halfbroer van Br. Amabilis. Br. Hildemar had een broer die ook broeder was, maar niet op het instituut geweest. Br. Theobertus had ook een oom die broeder was maar niet op het instituut geweest. Wie weet er nog meer dat er meer broeders die familie van elkaar waren, zoals broers, halfbroers, neven, ooms, enz. Er werd vroeger heel weinig van verteld dat weinige broeders in hun familie ook kloosterlingen waren, zoals broeders, zusters, fraters en priesters.

Frans v Rijn van harte dank dat ik iets fout heb gemaakt over de oom dus moet wel eigenlijk andersom neef. Sorry de fout is altijd menselijk. !!! Het boek door Br Beatus heeft geschreven die ook voor het horende scholen dat wist ik niet. Zo ijverig broeder. Rene' van der Veen

Rene - Bro. Archangelo was niet de oom van Bro. Beatus maar andersom. Bro. Archangelo was een neef van Bro. Beatus, dus Bro. Beatus was de oom van Bro. Archangelo.
Bro. Beatus heeft niet alleen voor de doveninstituten boekjes geschreven, ook voor de horende scholen heeft hij geschreven, dat heb ik gemerkt toen ik nog niet doof was en een boekje onder mijn ogen kreeg die geschreven was door Bro. Beatus.

Nr 10. Br. Richardo. Hij kwam in 1933 op het instituut. Zijn famileleden woonde in Utrecht Provincie " Bussum "
Hij was heel aardig en zachte broeder met heel veel engelengeduld. Hij was wel goede dovenonderwijs in het laagste nievau in de klassen. Hij doet helemaal geen vliegkwaad op de jongens. Zo heel gemakkelijk broeder dat gaf hij zijn bezit weg aan de jongens in de klas. Vroeger heeft hij de goede ervaringen van de toneeluitvoeringen met Br. Arnoldus dat de toneel waar aan de houtenmuren de gekleurde natuur door Br. Arnoldus heeft geschilderd. Vroeger ik op het instituut zo erg veel vaak de toneeluitvoering heb gezien in het tijdens het feest van de jubileumen , Carnaval, kerstmis/nieuwjaar ( toen de kerst en carnavalvakantie op het instituut heeft niet erkend.)
Hij vertelde ook mij dat hij in het Tweede wereldoorlog in 1943 toen voor het eind van de zomervakantie in 1943 ging hij naar de familie in Bussum daar voor een paar dagen overnachten, maar toen de staion in Geldermalsen de trein stopt en kunt niet meer verder naar Utrecht CS en richting naar Bussum de fede. Van het luchtgevecht van de geallieerden en Duitsers die worden op de treinen geschoten en verder de ralis heeft vernietigd. Wat moest Br. Richardo het doen? Terug naar Gestel of naar Bussum? Want hij heeft niet voldoende het geld in zijn zak. Zijn de idee dat hij te voet van Geldermalsen naar Bussum in de andere wegen ongeveer 67 kilometer dat heeft hij wel gedaan. Tegen de avond aankwam hij bij de familie thuis binnen, was hij erg moe dat heeft niet gewend om te ver moest lopen. Over 2 dagen het einde van de zomervakantie in 1943 heeft hij geregeld via de broederhuis in Amsterdam de financieel heeft gevraagd voor het onkosten de terugreis naar Den Bosch met de bus en trein. Het was zeer in de war gekomen bij de Nederlandse spoorwegen, toch zijn goed en op tijd op het instituut aangekomen. Daarna op het instituut hebben ook wat overgesproken voor het volgende kerstvakantie dat zouden bijna met de kerstvakantie niet doorgaat in 1943 dat door het vrees van het luchtgevecht van de geallieerden. Op het instituut de jongens hebben nooit het geweten gehoord verteld. Alles in de stilletjes van de alle Broeders hun mond dicht houden. Br Richardo had mij verteld toen hij in Veghel woonde in 1948 en ik ben stomverbaasd toen ik op het instituut nooit heb geweten.
Rond in 1945 kreeg hij de speciaal klas voor de minderverstand vermogen jongens dat hij de lessen aan ze heeft gegeven. Vorige keer ik heb op site log 25 geschreven.
Van Veghel ging hij weer naar de andere plaats bij de Broederhuis in Heerlen en aldaar overleed hij op 5 januari 1978,
Nr. 11. Br. Otgerus. Toevallig hij was zeer bezemvriend van Br. Richardo. Van hem en mij elkaar goed bekend uit Breda. Hij leefde het meestal met de dove jongens in de vrije tijd wat het bezig voor het gelegenheid van het jubileum maakte hij samen de hoepels met het gekleurde bloemen aanbrengen die het gebruikt voor de gymanstiekuitvoeringen op ter plaats het buiten in de tuin van de hoofdgebouw ( pastorie) Ook van hem het geleerde aan de jongens de mandenvlechters en wat de andere kunstelen. In de klas doet hij altijd zo vriendelijk en de jongens zo makkelijk erg verwend van hem dat hij zo meermalen de snoepjes aan de jongens heeft verdeeld.
Hij gaf ook de les de typen aan de jongens en behaalden ze de diploma. Vroeger voor het jaar 1937 was hij de ziekenbroeder dat heeft zeer geliefde verzorgd en behandeld aan de zieke jongens met het hulp van de vrijwilliger medewerker Br. Alanus.
Toen hij wat ouder was geworden en vertelde hij mij dat hij op het instituut in lange jaren het genoeg heeft gewerkt voor de dove jongens. Noemt hij het woord " Het is Volbracht." Daarna ging hij de weg naar de Broederhuis in Maastricht, daar rust hij met het genieten van de andere Broeders. Hij overleed op 17 November 1977 van het leeftijd 84 jaar.
Rene' van der Veen.

Nr 8. Br. Beatus. Iedereen kent hem zeer goed. Hij was zeer heel aardig broeder, maar een ding wat anders dat wie de jongen hem wat vervelend deed, kreeg hij de opdonderen van zijn oom Br. Archangelo en de straf in de hoek van Br. Theobertus.dus allebeiden zijn de verdediger voor Br. Beatus. Want weet iedreen dat Br. Beatus gaf in de klas bijna nooit de straf op de jongens, anders kreeg hij van binnen de pijnelijk gevoel. Hij was zeer zachtmoedige broeder met het vriendelijk glimlach op iedreen. Ik zat bij hem in 2e klas in 1936 dat ik herinnerde nog steeds goed van mijn jeugd nog geen acht jaar oud was, wist het nog dat hij leerde mij het precies de lijn op schrift goed kunt schrijven. Hij schreef zeer heel mooi en duidelijk op het schoolbord die iedereen kunnen altijd van hem goed volgen. Hij had altijd gewild als de dovenonderwijzer in het laagste klassen en bijna nooit in het hoogste klassen heeft onderwezen. Van hem het leeftijd 65 jaar oud was, bleef hij als het schrijver dat heeft heel veel in de boeken geschreven voor de dovenonderwijzers in het Doveninstituut en ook elders doveninstituut in Nederland en Belgie. Van hem de gezondheid ging hij naar het verpleeghuis bij de Broedershuis in Maastricht. Toch kent hij de rust het niet, zet zijn het werk door van te schrijven in de boeken. Ik kwam bij hem op bezoek en zag daar een hoge Heer uit Belgie ( professor uit Luik ) bij hem aan de tafel met het verschillende boeken schrijven die bleef wel het jaren voort tot zijn de ziekte in 1976 staakte als de schrijver. En overleed hij op 7 juni 1976 in ledftijd 90 jaar. Voordat op 15 Augustus 1976 zou hij vieren van zijn 70 jaar geleden in 1906 was geprofest.
Nr 9. Br. Radelphus. Zo het buitengewoon dat de alle dove leerlingen kenden hem zeer zeer goed!!! Hij kent de namen van de duizenden jongens het goed. Hij was een echte vader van het kleintje jongens. Br. Radelphus van zijn het gelofte had beloofd dat heeft hij alles prima gedaan uit de naastenliefde, behulpzaam, voorbeeldig, opvoeding en onderwijzen in de klas. Mocht ik toch eenmaal lekker lachen op hem dat hij in de klas op de stoel zat en kwamen het bezoekers in de klas binnen, kreeg Br Radelphus een flinke bloosde ( met rode kleur ) in zijn gezicht. Later zakte weer af en ging alles normaal. Hij leerde het kind dat het mag of niet mag, maar toen de jongen niet goed heeft opgepast en kreeg van hem de twee handen bijelkaar laten schudden en in de hoek staat voor de straf, toch binnen 10 minuten ontfermde hij de jongen en zeide hij " voortaan braaf zijn " hij was zeer geliefde met de kleine jongens onder de wandelen de langs eenvoudig weg en laat hij ze vrij om te lopen, maar het weer zeer droog was, laten de jongens wel of niet expres op de weg sloffen die hangen het volop de stof van het zand zweven in het lucht. Toch Br. Radelphus kon alles goed verdragen en na de wandelen gingen de jongens naar de voetenwassenkamer om te wassen en bij hem op de bank de rijen van de jongens wachten voor de knippen aan de nagels. Zo altijd ijverig broeder dat hij vraagt er niets om voor de vrijheid bij het feestelijke op het instituut voor het bijwonen van de toneeluitvoeringen en filmvoorstellingen. Hij ging nog liever naar de kleine slaapzaal voor het ondergoederen en lakens laten wassen en de boven aan de lijn hangen om te drogen. Hij was zeer geliefde en eenvoudig broeder vooral de jongen huilde en trots hij hem en ook voor iedereen met zonder een jongentje opzij heeft gezet. Hij kon zeer goed opletten naar de jongens die ze in de stiekum andere de weg gingen, greep hij zo onmiddelijk. Vooral hij wist dat voor hem zeer pijnelijk door Br. Gerinus die hij begon de wreedheid op de kleine jongens dat het voor eerste keer de mand appels en winterwortelen de boven het geopende ramen van de ziekenkamer naar het buiten op de speelplaats heeft gegooid met de steun van Br. Josaphat dat elkaar hebben lekker de bespottelijk en gelachen. Het was zeer verschrikkelijk. Voor Br Radelphus zijn grote offer moet hij dragen voor de anderen. Dat zijn het gelofte van het geprofest had beloofd. God loont hem voor de eeuwig gelukkig in het hemelse paradijs.
Rene' van der Veen.

Nr 6 Br. Arnoldus. Meeste dove leerlingen kenden hem het niet. Rond de tijdens in 1939 -1944 was hij de ongeneeselijk ziekte, toen in 1939 ondekte de Longarts hem dat moest hij onmiddelijk naar de Ziekenkamer op bed blijven liggen. Zoals ik in de ziekenzaal ( voorgevel van het instituut ) werd overgegaan naar de andere Ziekenzaal ( achtergevel van de jongensspeelplaats ) kreeg ik het ergste waarschuwing dat mochten niemand de tegenover de ziekenkamer van Br Arnoldus komen bezoeken. Het wel gedurende maanden later mocht hij uit bed en op de stoel mogelijk blijven rusten, nadien keerde hij weer aan het werk als het hoofdonderwijzer. Maar bleef het geplaagde ziekte dat kon hij niet meer volhouden en moest hij naar het verpleeghuis in Maastricht in 1943 aldaar overleed hij in rond leeftijd 56 jaar. Br. Arnoldus was ook goede en prima onderwijzer en voor hem het geschikte in het laagste klas voor het onderzoek naar de kleine dove jongens. Het laagste klas was een burgklas dat op het instituut hebben er nooit overgesproken. Van het onderzoek dat de dove leerlingen van hun leeftijd 6 jaar worden invastgesteld naar de Klas A en B en ook C ( voor de minderverstand vermogen kinderen ) zo het vroeger op wie de minderverstand vermogen in de klas C. niet goed kunt vooruit heeft gevolgd van het dovenonderwijs en werd naar huis gestuurd. Later heeft Br. Cesarius de halte toegesproken en wou hij zelf het speciaal klas beginnen voor de minderverstand vermogen jongens de lessen kunt geven in het spreekmethode, gebarentaal enz. die de enige jaren wordt overgedragen aan Br. Richardo, Br Radelphus, Br Arno. en Br. Ignatio.
Nr 7 Br. Igurio. Wel bijna helemaal niemand kenden hem het niet. Hij was in 1935 van het instituut verlaten. Gelukkig wel dat hij was zeer vreselijk chagrijnig broeder, toen ik in 1934 bij hem in 1e klas zat, voelde mij helemaal niet thuis in de klas, begon ik erg koppig en huilen. Br Igurio kon het niet helemaal niet verdragen dat ik hele dag in de klas te veel heb gehuild en geschreeuw en begon Br Igurio wel beetje wanhopig en vroeg hij de naadte klas Br. Arnoldus dat hoe het oplossing van een gekke jongentje Rene' dat de hele dag heeft gehuild en geschreeuwd. Vermoedelijk wist Br. Arnoldus het dat zeide hij tegen Br Igurio " komt Rene' bij mij in de klas met inruil van de andere jongen " ja dat ging alles in orde en goed. Verder zat ik al een jaar bij hem in de 1e klas. Br. Igurio was niet geliefde broeder en maakte hij altijd woedend op de kleine jongens dat ze in de klas niet goed bij hem kunnen volgen. Van de zomer in 1935 was hij overgeplaatst naar ............ ? En kwam een zeer jonge en grote Br. Archangelo op het instituut inplaats van hem. Rene' van der Veen.

Frans, ik ben met je eens over de sterftijd van Br. Leovigild in 1954 en was ik toen nog op het instituut en hoorde toen al het bericht vanuit Maastricht naar het instituut. Br. Theobertus deelde dat bericht aan de jongens mede tijdens het middageten. Driekwart van de jongens in 1954 kende Br. Leovigild niet eens omdat hij al veel eerder wegens ernstige nierziekte het instituut verlaten. Op het laatst zag hij zo gelig en bleek uit toen hij vertrok. Wij hadden hem wel afscheid kunnen nemen in bijzijn van Br. Theobertus.

Het klopt inderdaad dat Br. Jeroen vlak voor Kerstmis van 1963 gestorven en begraven op het kerkhof van het instituut. Ik kende Br. Jeroen ook heel goed en bij de 7e klas was Br. Jeroen mijn onderwijzer alleen in de ochtend tijdens de godsdienstles. En tijdens een van de godsdienstlessen konden wij met de hele klas naar de kapel gaan niet om te gaan bidden maar alles gaan kijken. Hij liet ons in de sacristie en andere kamertjes achter de kapel allerlei kledingen en attributen, zoals kelken, monstrans, flessen miswijn, wierook, enz. zien. Hij had al de sleutel van de kasten daar. Hij verbied ons alles niets aan mogen raken en volgens hem was het erg oneerbiedig. Dat was erg belachelijk in die tijd en vooral tegenwoordig. En de rest van de dag zat ik in specials klas van Br. Overste-Adulfus en in de late middag bij Br. Ignatio ook in een speciale klas. Tijdens de ambachtschool-periode één dag in de week zat ik ook in de taal- en rekenlessen bij Br. Jeroen. En de leslokaal bevond op de bovenste verdieping van de ambachtschool naast het hoofdkwartier van de verkennerij op de zolder. Br. Jeroen was inderdaad nooit streng geweest dus erg zacht. Als iemand hem iets dwars zette dan bleef hij gewoon stokstijf staan of zitten en deed verder niets alsof hij met de lessen staakte. Het klopt ook dat Br. Jeroen allerlei financiële zaken regelden bij de broeders. Ik zag wel eens dat hij een stapel bankbiljetten van 10 gulden vanuit zijn kamer nabij de ziekenkamers naar beneden gaan zeker naar de kluis bij de administratiekantoor of elders. Je kon hem wel heel gemakkelijk overvallen en daar dachten wij toen nooit aan en denk altijd aan de gevolgen van dien. Wij durfden dat niet te doen. Ik zou niet graag slechte naam willen hebben op het instituut als daarbuiten.

Rene, Bro. Leovigild was in het jaar 1954 overleden. Dus Bro. Jeroen veel later (1963).

Rene, over het leven van Bro. Jeroen staan twijfelachtige gegevens, want Bro. Jeroen was op 23-12-1963 overleden en Bro. Leovigild was ook al gestorven in Maasricht aan onherstelbare nierziekte. Zelf Piet van der Zalm was nog een leerling van Bro. Jeroen. Piet is nu 79jaar. Ikzelf heb Bro. Jeroen heel goed gekend. Een gemakkelijke broeder was hij, maar streng in het lesgeven volgens Piet. Hij was ook de penningmeester over het binnenkomende geld van de broeders.

Foto nr 3 Br Corsinus en Nr 4 Br Alanus die ik noemde ze allebei de wisselende dovenonderwijzers in de klas. Br. Corsinus was ook het bijzonder onderwijs met het spreekmethode en gebarentaal ( eigenlijk was het verboden van het gebarentaal in de klas wordt grbruikt ) hij was de groepleider van de oud-leerlingen dat deed hij toch erg vaak in contact met de oud-leerlingen met het gebarentaal. Vroeger heeft hij helemaal geen geduld van de lessen geven van het spreekmethode aan de dove leerlingen. Bijvoorbeeld de dove leerlingen kunt niet goed uitspreken van een letter " S " en kreeg hij de straf met de slaags op de bijelkaar van 2 handen zolang het bloed uit de nagels kwam. Later deed hij het niet meer en laat hij zijn taak over aan Br Alanus. Dat hij was nog veel rustiger onderwijzer, maar van hem in vrije tijd bijna weinig of niets met de dove jongens in contact heeft gehad. In de vrije tijd deed hij als de vrijwilliger ziekenbroeder dat hij bracht in elke dag s' morgens, S ' middags en S ' avonds het eten aan de zieke jongens, nadien ruimt hij alles op en in de klein keukentje de borden, kopjes, vorken en lepels laten afwassen en opdrogen. Toen het werk klaar was, ging hij naar de plaats waar met 4 broeders Alanus, Judocus, Jeroen, Chrijsologus met de directeur Mgr A Hermus op de tafel kaarten. Het bleef zo in lange jaren steeds hetzelfde met zonder de veranderingen uitkomt.
No 3 Br Jeroen. In de klas gaf hij de lessen aan de dove jongens, als wie de doven jongen in de klas onoplettenheid, zag Br Jeroen hem en begon hij doodstil ( gaf helemaal niet lessen meer )
Hij keek met zijn gezicht rechtdoor naar de onoplettenheid jongen zolang elkaar de oplossing uitkomt.
Hij was vroeger als de koster in de kapel met zeer nauwkeurig naar het gepast de misdienaartoga's en overal in de kapel zo erg netjes heeft afgewerkt. Bijna overal in het instituut de planten en bloemen wordt goed verzorgd. Toen hij iets later ouder was geworden laat hij van zijn het werk als de koster over aan Br Pascahasius. Daarna enige jaren in het ochtend was hij het onwel geworden in de W.C en overleed hij ter plaats en kwam Br Leovigild dasr en het lichaam van Br Jeroen naar de Rouwkamer wordt overgebracht, daarna rust hij in zijn het graf op het kerkhof van I. V. D. Rene' van der Veen.

Rene en Jan - Er moeten zeker nog meer broeders in die tijd op het I.v.D. geweest zijn, en over een eerdere tijd tot 1987 zijn er nog meer broeders in het I.v.D. geweest als onderwijzer, vakleraar, groepsleiders, oversten, enz., enz., enz.. Dat is moeilijk achter te halen, ik heb een heleboel broedersnamen uit het boekje "Broeders van Maastricht" gezien. Een naam kan ik nog noemen, Bro Wolfram (was onderwijzer en is uitgetreden uit zijn broederschap.

Jan Jonkman. Nog merdere ontbreekt van foto's van het genoemde Broeders op het Instituut in 1945 - 1987.
62a Br Falco, 63a Br Florentius, 64a Br Hadelinus overste, 65a Br Armandus, 66a Br Adulfus overste. 67a Br Mariano, 68a Br Justus, 69a Br Wiro, 70a Br Hortensius, 71a Br Suranus, 72a Br Gulielomo, 73a Br Munelfus overste, 74a Br Rodulf, 75a Br Orestes, 76a Br Boudewinus, 77a Br Koenraadt, 78a Br Benno, 79a Br Servuis, 80a Br Cherberinus, 81a Br Bontius, 82a Br Celsus, 83a Br Soforinus, 84a Br Marinus. En nog kleine enige Broeders dat weet ik niet. Ik reken op dat wel totaal vanaf 1934 - 1987 totaal 95 Broeders op het instituut werkzaam zijn geweest. Rene' van der Veen.

Rene aan de hand van foto's die je verzamelde om hier te plaatsen, ontbreken nog enkele broeders die je nog niet genoemd hebben en zonder foto's. Het zijn Br. Rodolf(groepsleider kleine jongens), Br. Hadelinus(overste), Br. Hortensius(onderwijzer), Br. Koenraad(onderwijzer), Br. Celsus(uit Indonesië gekomen en ter ruste), Br. Adulfus(overste en tevens mijn onderwijzer), Br. Guiëlmo(leraar schoenmaken), Br. Boudewinus(eerst leraar kleermaken en later assistent bij grafische opleiding), Br. Mariano(groepsleider middengroep). Heb ik misschien nog enkele broeders vergeten??? Ik denk het niet. Al die broeders die ik hier noemde zijn na 1945 gekomen.

De bovenfoto 18 Broeders de Dovenonderwijzers en 2 ontbreekt de foto' 19 a Br. Alexis en 20 a Br. Wolfram totaal 20 Dovenonderwijzers in 1934 - 1944.
No 1 Br Cesarius. Nog voor altijd het bekende van hem was zeer zeldzame Dovenonderwijzer. Eerste kwam hij van uit zuid- Limburg Kerkrade naar St Michielsgestel in 1898 op het doveninstituut. Van verleden jaren in 1790 was het begonnen de dovenonderwijzen met het gebarentaal aan de doofstommen leerlingen en later in 1840 voor het eerste de zuidelijk in Nederland onstaan het Instituut voor Doofstommen in Halder ( Nieuw Herlaer) daar leerden de doofstommen leerlingen het gebarentaal met zonder de spreekmethode. Gebarentaal is niet universeel. Net als gesproken talen is er niet een gebarentaal als door iedereen gebruikt wordt. Elke land kent zijn eigen gebarentaal. Er kunnen zelfs verschillen zijn per regio. Zo gebruiken doven in elke doveninstituten in Nederland.
Maar de andere reden van de doofstommen leerlingen hun ouders hebben zeer dringenden gesproken met de Dovenonderwijzers in het gehele Nederland dat ze van hun altijd hebben gevraagd of de doofstommen leerlingen op het doveninstituut zo mogelijk de spreekmethode kunnen volgen. Dit gebeurde in het jaar 1855,
Over 90 jaar ( van 1790 ) later was men in de onderwijswereld echter van mening dat gebaren slecht zou zijn voor de taalontwikkeling van dove kinderen. In 1980 werd tijdens het tweede Internationale congres van de dovenonderwijzers in Milaan bepaald dat het gebruik van gebaren in het onderwijs aan de doven verboden zou worden. Onderwijzer moesten lesgeven in gesproken taal.
De dove leerlingen zouden de les moeten volgen door middel van spraakafzien ( liplezen )
Ook in Nederland werd gebaren verboden. Soms waren de onderwijzers zo streng dat ze lijfstraffen gebruiken om de kinderen het gebaren af te leren. Zo werden bijvoorbeeld de handen achter de rug gebonden, Of de kinderen werden op de handen geslagen als ze toch gebaren maakten. Doven bleven onderling echter wel communiceren in gebarentaal. Hierdoor onstonden er verschillende varianten rondom de dovenscholen in Groningen, Amsterdam, Voorburg, Rotterdam en St Michielsgestel. In precies over 100 jaar in 1980 keerde het gebruik van gebarentaal in het openbaar weer geleidelijk terug in Nederland en het Nederlandse Dovenonderwijs.
Deze ontwikkeling werd sterk gestimuleerd door taalkundige onderzoeken waaruit bleek dat gebarentaal een volwaardig taal: In 1995 werd op het Henri Daniel Guyotinstituut in Groningen als eerst het tweetaal onderwijs aan doven doorgevoerd. Al snel volgde de andere dovenscholen in Nederland ook.
In Voorburg de directeur van de dovenschool aanbied de excuses van het verbod van gebarentaal aan de dove kinderen.
Juist dat Br. Cesarius zijn de arbeid van de dovenonderwijs die hij stimuleert met zijn 2 broeders Kostha en Vincent en ook van Moeder Overste het gezamelijk bijeenkomst over de spreekmethode. Hij was zeer voorstander van het gebarentaal en spreekmethode. Dat was het begonnen in 1899 de lessen van het spreekmethode aan de dove leerlingen. Het was zeer hoog en buitengewoon geslaagd dat de doofstommen leerlingen kunnen weer spreken. Het was zeer fantasie en postitief Broeder Cesarius. Zo zeer zeldzaam van hem dat hij al meer dan 61 jaar lang als de dovenonderwijzer van spreekmethode en ook het gebarentaal dat was ook zeer nuttig voor de minderverstand vermogen dove leerlingen. Voor hem staat niet alleen en volgt Br. Judocus hem dat hij ook zeer zeldzame dovenonderwijzer aan de dove leerlingen.
Boven de foto van Br Cesarius dat ik zelf heb geplaatst om de iedere dove leerlingen ter gedachtenis van Br Cesarius te bewaren voor de uitdankbaarheid.
No 2. Br Judocus. Hij was ook zeer bijzonder dovenonderwijs met volle ervaringen van de Nederlandse taal. Ik weet dat de vele dove leerlingen dat ze nog altijd graag bij hem in de klas hebben gezeten, bleven ze voor hem zeer dankbaar. Ik heb in 4 jaar ( 1940 - 1944 ) bij hem in de klas gezeten dat ben ik voor hem de eeuwig dankbaar waaronder kan ik nu nooit vergeten wat hij mijnheeft gezegd. " je moet nog steeds verder goed lezen in de boek dat wist hij het genoeg dat het meeste dove jongens hekelt van het lezen, daarom doet. Br Judocus de expres dat iedereen in de klas de opstel die waarover de iedereen op de dag heeft meegemaakt op papier moeten ingezet. Dat had Br Judocus bedoeld om de dove leerlingen de opstel dat komt vanzelf de automatisch kunt de taal lezen om naar de goede woorden zin te uitspreken. Het was zeer belangerijk. Ik heb wel genoeg gezien dat Br Judocus was zeer engelengeduld met het blijde gezicht, maar als wie in de klas wat iets fout maakte en kreeg hij het ergste de waarschuwing van Br Judocus van het woord dat kreeg je het spijt van. In het tijd van uren in de klas kunt hij helemaal niet schelen. Bijvoorbeeld onder de les van hem aan de dove leerlingen toen de zoemer hoorde hij dat het tijd was, laat hij opzij zolang tot de lessen geheel heeft afgemaakt dat is het tijd uit de klas naar het buiten.
Zo geweldig postitief broeder. Een ding valt hij zo verschrikkelijk van het gehoor dat hij werd overgeplaatst naar Amersfoort kreeg hij zijn ogentranen dat wou hij nog liever op het instituut willen blijven. Toch was hij gegaan naar Amersfoort en later naar Maastricht, toen hij ergste ziek was in het Ziekenhuis te Maastricht en kwam ik bij hem op bezoek. Hij lag op bed en bidt met de rozenkrans en zeide mij o Rene' mijn klasleerling zo blij mij weer zien. dat vergeet hij het niet. Hij overleed in December 1955.
Rene' van der Veen.

Jan jonkman. Van mijn het leven op het instituut in 1934 - 1944 herkend van alle Broeders die ze op het instituut hebben voor de dove jongens doorgebracht. Voor jou was maar een jaar in 1943 dat bent op het instituut aangenomen. Nog enige broeders die de ontbreekt van Foto's zijn 40 a. Br Cyprianus. 41 a Br Manseutus, 43 a Br Bellinus, 44 a Br Berchemans, 45 a Br Johannes, 46 a. Br Placintius, 47 a Br Januarius, a Br Novatus, 48 a. Br Gerinus, 49 a Br Wolfram, 50 a Br Alexis, 51 a Br Hubrecht,
Totaal 39 plus 11 = 50 Broeders op het instituut hebben meegeleefd en gewerkt in 1934 - 1944.
Je kent Br Igurio niet, zodat hij en Br Aloysius en Br Agaptius alle drieen maar in 1935 van het instituut verlaten, zijn opvolger Br Leovigeld, Br Archangelo en Br Firminus.
Nog een foto dat vandaag op dezelfde log plaatsen die je kent wel misschien ze helemaal niet. Verder zal ik nog schrijven uit mijn het geheugen. Rene' van der Veen.