Alles goed goedgr v.riet snoeren uit oosterhout

Hallo Frans ik ben zo erg verstomd dat wist ik niet dat je schreef dat je al 7 jaar lang bij klasbroeder Leovigild hebt gezeten. Het was een maatvol. Als ik je inplaats ben zou ik nog liever thuis blijven dat doet niemand in 7 jaren hetzelfde broeder in de klas zitten. En mijn vraag hoe komt dat je wel de einge het langste hetzelfde broeder in klas hebt gezeten?. Eerlijk gezegd dat ging het niet goed, maar wel paar jaar gaat wel, maar wel erg jammer voor jou dat je op de school helemaal niets van gerecht, maar wel beetje geluk dat Br. Lotharius heeft je uit de klas gehaald naar de goede klas met hoogste onderwijzerbroedet. Dat was beter geweest voor jou eerder moest doen naar de andere klas. Bij Br Leovigild dat vond ik hem dat hij doet het kinderachtig en riep hij het meeste zijn klasgenoot Br Theobertus in de klas voor het leuke om te kijken naar de hanengevechtvvan Gerard en Fons, zoals ook op de speelplaats, speelzaal en eetzaal hetzelfde hebben meegemaakt dat was een les van Br. Leovigeld. Ik zag dat in de klas op de vloer die de beschadigd van de strepen en doffe vloer, het bewijst van de tafel en stoel laten schuiven voor een ruimte plaats van het hanengevecht. Je kunt van jou het leven nooit vergeten en ik heb ook genoeg gezien en gehoord verteld. Jammer voor jou , maar toch je alles goed verloopt dat je van het instituut ging verlaten, bent je toch goed en gelukkig. Voornaamste!!,
Rene' van der Veen.

Hallo Jan Jonkman. Gelezen van je de recatie over het tweede wereldoorlog 1943 wat er gebeurde was op het instituut. Ik kijk wel verbaasd dat je de kleine peuter met de goede herinneriing van je op het instituut van je leeftijd minstens 7 jaar oud was en mijn ook de herinering als ik de grote jongen van 15 jaar dat ik in de nacht de bovenzolder slaapzaal ben wakker geworden door Br, Alcuino mij heeft gewekt. Ik stond zo onmiddelijk op en liep ik vlug naar de klein slaapzaal waar de kleine kleutertjes zo erg zoet in bed zijn geslapen. Sorry dat ik moest wel ze wakker maken en neem Ik wie de jongen? Misschien jou uit bed en ging naar het beneden. Sommige kleine jongens huilden wel en andere niet. Bij mij de klein jongentje zo erg zoet nog in de slaap heb gedragen naar beneden dat misschien bent jij dat je ook niet bang was? De meeste broeders waren bang vooral br Servus en Br Beatus en baden ze allemaal de gezamelijk de rozenkrans. Br. Theobertus en Br. Alcuino die bij zijn Br. Radelphus en Br. Gerinus dat hij helemaal niks doet alleen maar op de jongens lastig vallen. Boven het lucht vlogen wel meer Amrikaanse vliegtuigen over het Instituut en paar oud-leerlingen hebben aan de raam gevoeld dat de sterke trillingen van het vliegtuigen. Het instituut branden helemaal geen licht met zeer pikdonker, maar het buiten het licht door de Duisters het afweergeschut en wel had ik gevoeld van de grond nog even een klapje dat de Amrikaanse vliegtuig was gestort het vlakbij van het instituut. En de overdag toen de grote jongens op het voetbalveld gingen voetballen. Mijn klasgenoot een paar jongens hoorden van de sierne/ alarm loeien overal dan Br josaphat en Br theobertus maakten zo erg haasten om de jongens zo vlug naar onder de dak van het voetbalveld. Ik zag naar het lucht met de vliegtuigen met witte strepen en ook de grijze en witte bolletje rookjes die door de Duisters naar de geallieerden vliegtuigen hebben geschoten. Tuurlijk de schreven vlogen wel over op het instituut. Daarna ging het werr over, durfte Br. Theobertus niet meer dat de jongens werr terug gingen voetballen en ze moesten zo vlug mogelijk de langs van het instituut bij de jongensafdeling binnen voor de
veiligheid. En de andere avond en nacht zo vaak alarm heeft ingezet. Waar en daar waren het gebeuren, hebben de Broeders helemaal niets overgesproken dat ze verzwijgen alles, maar toen de invasie in Nordmandie begon en hoorden de grote jongens in de eetzaal die ze erg hard schreeuwen van het blijdschap dat de Amrikanen en Engelsen zijn binnen gekomen, maar Br. Theobertus was zo woedend en zeide hij houden jullie nu stil en niet schreeuwen, anders in Ruwenberg en klein semarie waar daar de Duitsers in bezit zijn dan kunnen ze wel horen dat wij allemaal hebben te hard geschreeuwd. Br, Theobertus maakte zich zelf groot zorg over de jongens want hij wad zeer bang dat kunt eenmaal kwamen oppikken. Dus tegenwoordig de overal in nederland ook erg dwars en de Duitsers zelf ook erg in war en schieten ze de mensen dood dat op de dag van Dolle Dinsdag in September 1944 en dachten de duitsers van de oorlog zouden verliezen en maakten ze de front in Schijndel de versterkingen tegen de komst van de geallieerden die al 6 weken lang zijn gevochten in de omgeving St Odenrode en Schijndel. Logisch in St Michielsgestel waren erg hoog last van het gehhor door de luchtafweergeschut, garnaten, met de andere wapens. De bevolkingen en het instituut bewoners wachten het lang voor het bevrijding.
Ik zal probeeren te weten van het tweede wereldoorlog in St Michielsgestel in 1943 en 1944. De Broeders van het instituut speelden de rol voor de onderduiking van de geallieerden piloten en ook enige jonge Duisters die ze niet wilden vechten dat ze op het instituut hadden verborgen met de hulp van de enige Broeders.
Nu leest je van mij veel succes. Rene' van der Veen.

Renee - Wat je schreef over Jan van Eijndhoven klopt. Ik ben veel met hem in gesprek geweest, al was hij niet aanwezig in mijn tijd in het I.v.D.. Een fijne man was hij.
Over de vechtpartijtjes in de klas van bro. Leovigild met Gerard Schulte en Fons Appelhoef, dat vond ik altijd afschuwelijk van bro Leovigild, hij speelde liever dan les geven, soms wel gemeen en een ding heb en kan ik niet vergeten. Bro Leovigild vroeg op een keer aan Laure van Boxtel of hij een muilpeer lust, Lauke had die naam van die peer nooit gehoord of gelezen en zei maar JA, en toen kreeg Lauke zomaar een harde klap in zijn gezicht van zijn klasleraar Leovigild. Gelukkig had hij het mij niet gevraagd, want ik zou zeker NEEN hebben gezegd omdat ik dat woord al wist. Leovigild was wel 7 jaar lang dezelfde leraar voor ons. Prinses Juliana kwam in 1947 ook in zijn klas en voordat Juliana in de klas kwam was er al een vechtpartijtje tussen Fons en Piet. Er kwamen nog meer vechtpartijtjes tussen zijn leerlingen, dat vond hij misschien beter dan les geven.
Rene, je moet ook wel weten dat bro. Fraterneus wat verliefd op mij is geweest, maar ik was nog een jongen van 9 jaar!!!
Ik weet nog zeker dat bro Judocus echt heeft gehuild toen hij werd overgeplaatst baar Amersfoort waar hij portier werd van een broederklooster aldaar. Hij hield echt van de doven.

Hallo Frans. Heel graag gedaan!!! En ook van harte dank van je over wat je hebt geschreven van je gedeeltelijk het bekende van mijn klasgenoten. Toen je klein was op het instituut dus ik doe nooit de baas op kleintjes kinderen, want heb ik wel mijn twee ogen op Br, Fraternus dat hij heeft wel verliefd op de mooie jongens weet je ook wel. Ik weet zeker dat voor jou wel op tijd van de kleine naar grote jongens, toen Br. Fraternus in 1942 naar maastricht overplaatst en zijn opvolger de nieuwe Broeder Gerinus zo veel erger dan de vorige en voor jou heel geluk dat je al overgaat naar Br. Theobertus.
Je schreef over Br. Judocus dat klopt vooral van hem was zeer goed onderwijzer en ook wat met iets wat tegen hebt gesproken en antwoordt van hem doet bijna altijd de overwinnaar. Zo wel jammer voor hem met zijn ogentranen naar St Louis te Amersfoort moest overplaatst als de portier. Goede ervaring Broeder er uit en domme Broeder blijft klopt dat???
En dan Br. Leovigild dat bevalt je hem niet dat wist ik het goed. Hij vond het meeste de lol op de school van de tweeen partij elkaar vechten met het woorden zijn Gerard Schulte en Fons Appelhof . Voor jou op de bank zitten met de achteruitgang van het leren. Dat vond ik erg jammer.
Over Br, Alcuino die hij overal in de gaten wordt gehouden en bijna altijd met Gerard Schulte elkaar in de klas wordt besproken en later trad hij de broeder, toen onder het tetratie stond hij naar de anderen gapen wat ze er over de vrouwen spraken en kreeg Gerard het warmte in zijn lichaam die kon hij niet volhouden en zijn habijt voor de eeuwig in de kast heeft opgehangen en trouwde hij met zijn vrouw v Dapperen dat ze in het probleem gingen ze bij Cees Borsten in huis voor dr oplossingen zoeken dat Cees het antwoordt gaan jullie maar naar huis daar kunnen elkaar zelf oplossen.
Dat klopt van Gerard v d Westen uit Leiden de goede vriend Van Johan de Wagenaar toen hij zijn de jonge leeftijd was gedood door het ongeluk.
Over Jan Hartman was ook goed voetballer, maar zijn broer was het beste,
Over mij dat al natuurlijk zeer mijn goed bekend dat ik dikwijls op ivd in het weekend zijn geweest en heb ik heel veel van het instituut genoeg overgenomen wat er daar waren gebeurd.
Oja. Ik geloof dat Mhr v Eijndhoven had wel gelijk dat je bij het horende school de les kunt afmaken en dan zouje misschien nog beter aan de hand. Mhr v Eijndhoven spral wel goed en openartig dat iedereen mogen het weten dat hoort er bij klopt dat Frans.
Rene van der Veen.

Rene van der Veen - Op de allereerste plaats wil ik je bedanken voor de prachtige en ware berichten van je klasgenoten en ook van jezelf. Ikzelf zou het niet kunnen van al mijn klasgenoten, wel van een en dat is Gerard Schulte, je ook wel goed bekend bij bro. Alcuino, maar met hem was het veel erger dan Sjaak Wimmers, ik laat het over Gerard maar weg misschien doen de anderen het maar voor mij.

Maar Rene, ik ken haast all klasgenoten van jou, want ik ben in het jaar 1939 op het I.v.D. gekomen, dus ik was een kleine jochie en jullie een grote jongens, die wel wat de baas speelden over de kleine jochies!!!!!

Over Sjaak Wimmers hoef ik niet te vertellen, want van mij is er als iets geschreven toen hij lid was geworden van de dovenvereniging Don Bosco in Den Haag.

Bert van Gerven, mijn voetbalcollega!! We hebben wel eens een wandeling gemaakt naar de boerderij in Esch waar Bert woonde, Soms kreeg Bert een hoeraatje vanuit Esch dat er bij hen een veulen was geboren.

Jan Hartman kende ik pas later goed, want het was ook een broer van Jopie Hartman. Of Jan ook goed kon voetballen als Jopie, dat weet ik niet.

Pim Wouters werd later een boezemvriend van mij,ook hebben we samen nog in het eerste elftal van I.v.D. gevoetbald. Heel dikwijls mocht ik zijn fiets lenen voor tochten naar Den Bosch waar horende collega's van drukkerijen samen kwamen.

Jan Smeets ken ik maar half goed
.
Justin Willems kende ik van zijn goede gymnastiek demonstraties.

Louis Martens, moet ik wel kennen van zijn bezoek aan de dovenvereniging in Voorburg.

Johan de Wagenaar, hij was een lange tijd lid van de dovenvereniging in Den Haag, wou eerst broeder worden, maar is later toch een getrouwde man geworden en zijn vrouw is Annie Kuipers. Het klopt dat Johan een goede vriend was van Gerard van de Westen, die een dodelijk ongeluk had.

Rene van der Veen moest voor mij de bekendste zijn, want hij was na de oorlog nog steeds veel op het I.v.D. geweest.Arie de Goede was voor mij geen onbekende, was ook een tijd lid van de dovenvereniging. Ging in het jaar 1996 mee met een bootreis ter gelegenheid van het 70 jarig bestaan van de dovenvereniging Don Bosco, gingen 4 dagen met de boot, heb van hem daarvan nog een mooie foto. Een paar dagen na die bootreis was Arie dood gevonden.

Voor je andere klasgenoten heb ik geen woord voor. Waren voor mij onbekend omdat ik nog een kleine doof geworden jochie was.

Van de broeders die op de foto staan is voor mij alleen bro. Judocus de beste dovenonderwijzer, veel heb ik van hem geleerd in de proefklas, onbegrijpelijk wat die broeder deed na zijn pensionering, alles mocht van hem, zelf tegenspreken was voor hem toegankelijk, hebben dikwijls een heftig gesprek gehad in de klas en wie gewonnen had, nou meestal was hij dat, maar een enkele keer was ik het!!

Mijn klasbroeder was bro. Leovigild, een goede voor de jongens, maar niet voor mij, want ik moest altijd wachten op de voortgang van mijn klasgenoten, dat was ook een grote pech voor mij. Mr. J. van Eijndhoven heeft mij later gezegd dat ik toen ik doof was geworden beter thuis moest blijven en de horende klassen moest volmaken, maar helaas, ik ben te vroeg geboren!

Rene, nu je bijna alles hebt ,uitverteld' over je vroegere klasgenoten, waar ik zelf enkelen nog van kende en hoef ik verder niets meer te vertellen.

Wel laat ik jou nog iets van kunnen herinneren in de oorlogstijd 1940-1944. Toen was jij nog op het instituut. Een van je laatste schooljaar was nog bij de groep van ,grote' jongens van Br. Theobertus. Kun je misschien nog goed herinneren dat er in 1942 of 1943 dat er in en omgeving van het instituut in de avonduren enkele luchtalarmen afgingen, ten teken dat er bommenwerpers over ging vliegen dus vooraf waarschuwen. De grote jongens waaronder jijzelf moesten de banken uit de grote als kleine eetzaal weghalen en in de gangen langs te kant zetten. Dat gebeurde misschien niet één keer wel vaker. Jullie gingen niet naar de slaapcellen maar bleven beneden. Bovendien moesten jullie ook de kleine jongens die rond half 8 naar bed gingen al slapend uit bed halen van de slaapzaal van Br. Radulfus(nu blauwe zaal). De kleine jongens waren 6/7/8/ jaar oud en jullie droegen die jongens nog in hun lange nachtpond en andere in pyamaatje en nog slapend de trap af dragen en zette hen op de gereedstaande banken. Ik was zelfs één van die kleine jongens amper 7 jaar en droeg ook een lange nachtpond tot aan mijn enkel. Misschien of heel misschien had je mij naar beneden gedragen óf iemand anders. Ik werd pas half wakker vanwege veel remoer in de gangen en één van de jongens vertelde mij dat er een vliegtuig erover zal komen en hij maakte groot gebaar met gestrekte armen om een vliegtuig uit te beelden. Half suf van de slaap snapte ik hem nog niets van wat hij bedoelde en was ik in die tijd heel weinig of niets op de hoogte van de oorlogsstrijd en keek nog rillend in het rond tot het tijd werd dat het gevaar was geweken door de sein van de luchtalarm. Intussen liepen enkele broeders biddend met hun rozenkrans door de gangen op en neer om veiligheid. Na dat laatste sein liepen de kleine jongens waaronder ikzelf in groepen op blote voetjes weer de trap op om hun bedjes weer op te zoeken en weer toegedekt door de ijverige Br. Radulfus en Br. Gerinus. De grote jongens moesten de banken weer terugplaatsen in eetzalen en gingen zelfs ook gaan slapen onder bewaking.

Laatste vertel ik over de klasgenoot A. Rene' van der Veen.
Hij is geboren op 10 Augustus 1928 te Essen ( voorheen Esschen ) Belgie. Natuurlijk ik ben niet Belgen dus maar de Nederlander. Maar wel heeft gezegd dat ik ben half Belgen dat klopt dat mijn moeder als de Belgen en vader de Nederlander. Hij was de doofgeboren en werd hij opgenomen op het instituut bij de voorschool in 1932 en 2 jaar later bij de jongensafdeling. Wat ik op het instiuut hen meegemaakt en geleefd. Dat ik al op site heb geschreven en leest maar op variatie 1 log nr 11.

Hier wel zeer lange verhalen van mijn goede klasgenoten die ze op het instituut met mij samen hebben meegeleefd in 1934 - 1944 en dan weet ik nog wat Jan Jonkman mij heeft geschreven dat kan ik maar een goede boek schrijven over het instituut voor Doven te St Michielsgestel.
Ja.ja, dat ik al van 3 maanden geleden begon op de boek heb al ingeschreven en nu totaal 320 bladzijde in 2 en halve boek vol en komt nog veel meer bij. Mijn schrijven gaat alleen over het instituut voor doofstommen te Sint Michielsgestel en nog overschijven van mijn klasgenoten en ook over het instituut voor doven in Belgie, Frankrijk en Duitsland en mijn goed best doet uit Amrika,Engeland, Spanje, Italie, Afrika en Indonsie nog ander landen
En hebben meer dan duizenden foto,s zijn al in de boek ingesloten. Mijn kennissen, vrienden, kennissen, mijn kinderen vinden het belangerijk en zeer prachtige boeken.

Zoals Jan Jonkman en Frans v Rijn het woorden wisten ze het goed en schreef Jan dat de acht Broeders die geen vlieg kwaad deed behalve die te krenge Br. Aretas. En ook wreed Broeder.

Hier ik op het instituut heb meegemaakt en geleefd en mag ik het beste procent geven.
De ondewijzers Broeders zijn Arnoldus, Beatus, Otgerus, Richardo, Judocus en de kleermaker- leraar zijn Br. Tatianus en Br. Servus allebieden gaf ik ze met 100 procent van mijn goed en tevreden.

De kleermaker-leraar Br. Aretas de enigste broeder gaf ik hem met 100 Procent van mijn slecht en ontevreden.

En dan eindigt van mij schrijven het verhalen over mijn klasgenoten dat bewaar ik hun mijn goed ter gedachtenis van mijn het leven op het instituut voor doven te St Michielsgestel in 1934 _ 1944 alvast bedankt aan de mijn klasgenoten!!! Rene' van der Veen.

Hier vertel ik over de klasgenoot B. Pim Wouters.
Hij is geboren op 25 Maart 1928 te Eindhoven. Hij was de doofgeboren en werd op het instituut opgenomen in 1932. En over twee jaar was hij bij de jongensafdeling terecht. Hij was zeer begaafd jongen met zijn vriendelijk en met zijn goede vrienden omgaat. Ook is hij goede leerling in de klas en schoenmakerij. Eerste zat hij met mij in de klas en over 4 jaar werd hij overgegaan naar de klas B. en Piet Bankras naar de klad A. Verder ging toch het goed. Toen hij de kleine jongen leefde nog met de rijke dove jongens in de eetzaal, slaapzaal en andere zaal die bleef niet lang meer doordat de toekomstig directeur van het instituut J v Overbeek heeft de apart van de rijke leerlingen geheel van de tafel heeft geveegd. En verder allemaal het gelijk door de Broeders hebben behandeld. Toch bleef Pim goed en tevreden. Somminge Broeders hebben wel verliefd op Pim zoals ook op mij dat van Br. Alcuino heeft mij en Pim opgehelderd door hem als de verdachte op Pim en Ik die moest Br Alcuino alles graag weten of Pim en ik met de andere jongens hebben misgeleid van de sekseueel.
Zo dat het waarheid wad gebeurd. Ik heb tegen Pim gewaarschuwd dat moest hij oppassen dat Br. Alcuino te veel van hem en mij in de gaten heeft gehouden, Maar Pim en ik wisten helemaal niets wat de bedoeling van Br. Alcuino over Pim en ik op het instituut met de jongens hebben omgegaan. Dus het betekent van Br. Alcuino zelf heeft geweten dat Pim en ik allebeiden zijn zo knape jongen dat ziet hij zo heel graag, maar maakte hij de andersom van als de verdachte heeft genoemd. Zo erg afschuwelijk van hem. Zoals ik op de bovenzolder slaapkamer op zaterdag voor Palmzondag 1944 heb hem van de eind gemaakt van mij als de verdachte van de sekseueel door het vertelde van een jongen Sjaak Wemmers aan Br. Alcuino, zoals misschien ook hetzelfde van Gerard Schulte ???.
Pim koos het vak als de schoenmaker dat zijn vader in Eindhoven een schoenwinkel en schoenmakerij heeft gevestigd in de stad. En dan in het Tweede Wereldoorlog in 1943 dat het gebeurde bij de jongens speelzaal hebben de trillingen gevoeld en gedeeltelijk de stroom zijn gevallen door de zware gebombardeerd in de stad Eindhoven het vlakbij de Philipsgebouw. Daar het woning van Pim zijn ouders zijn ook getroffen dat was bijna geheel vernield. Ze gingen nog op tijd van de woning verlaten. En later wordt het nieuwe huis gebouwd in stad Eindhoven met de omringde wijk die daar elke jaar het plechtige ter gedachtenis van het Tweede Wereldoorlog in 1943 wordt de krans afgelegd waar daar vele Eindhovenaren zijn gedood en gewonden. Waarom in de stad Eindhoven werd gebombardeerd??. Dat komt door de Engelse vliegtuig in zijn twee ogen zagen dat de Duitse luchtafweer werd op boven van Philipsgebouw geplaatst en later vlogen wel paar vliegtuigen met de bommen die werd de bommen op de Philipsgebouw gegooid en ook wat de misleid de enige bommen ook in de stad en plein de vlakbij de station hebben gegooid. Dat waren vele huizen en gebouwen zeer zwaar beschadigd.
Pim werkte in de schoenmakerij de onderleiding Br. Rupertus en Br. Theocritus. En voor het laatste jaar bij Br. Epolonius dat bevalt Pim zeer goed met hem pals Bert v Gerven, Piet Bankras en Jacob Bleeker alle vier zijn altijd zeer trouw met Br. Epolonius. Dat het betekent dat Br. Epolonius was nummer een de goede schoenmaker- leraar van het instituut in 50 jaar lang van 1937 - 1987,
Op 15 juli 1944 slaagt Pim de diploma als de schoenmker -leerling en verlaat hij op 25 juli 1944 van het instituut. Nog steeds voorlopig wachten tot de bevrijding opkomst en ging Br. Epolonius naar Eindhoven voor Pim Wouters wat kunnen steunen met vader van Pim samen kunnen overleggen en dan besluit de vader dat Pim nog even weer terug op het instituut nog verder curcus volgen met Br, Epolonius in 2 jaar met de samen Bert v Gerven, dat in de Vrij tijd gingen ze voetballen op het instituut zie de foto de elftal met Br. Theobertus, Br, Liberatus en Mhr v Lierop in 1947. En dan slaagt Pim de diploma als de schoenmaker en ging hij terug naar huis in Einhoven. Hij was getrouwd met Toos Adank uit Breda en woonde in Oisterwijk en hebben twee kinderen. Voor Pim wat iets moeilijk dat hij van zijn vader wou overnemen van de zaak schoenmaker - schoenenwinkel, maar zijn vader zou toch liever zien, dat hoe het ging van zijn zoon Pim ( de enige zoon ) daarom heeft hij Br. Epolonius gevraagd om hij bij hem thuis komen overleggen over zijn zoon Pim. Dat doet Br. Epolonius altijd graag en ging hij naar Eindhoven daar hebben besproken dat was wel een goede oplossing voor Pim dat de schoenfabriek in Oisterwijk was bevriend van Pim vader en wel voor Br. Epolonius ook wel. Pim ging daar werken. Later toen zijn vader ouder was wordt de zaak schoen-makerij en winkel opgeheven, maar zijn paar dochters hebben de nieuwe zaak van het babyartikelen opgericht in Eindhoven aan de Demer. Toen Pim zijn vrouw Toos kreeg het ergste en ongeneeselijk ziekte en bleef de enkele maanden dan overleed zij in Oisterwijk. Even later was hij weer getrouwd met Tiny Gelens uit Eindhoven, zo wel geluk dat Pim en Tiny in het verleden waren zeer goed vrienden. Voor Pim leefde toch goed en gelukkig met Tiny, maar later kreeg Pim zijn de gezondheid niet goed van zijn hartinfectie dat wordt behandeld en latet overleed hij ook in Oisterwijk, Pim 2 kinderen zijn getrouwd en woonden ze de plaatselijk bij Utrecht en Roermond. Tiny keerde terug naar Eindhoven. Zo het leven van de mens wat op de aarde wat meemaakte en later rust zij de dood.
Het volgende kort over de Klasgenoot A. Rene' van der Veen
Rene' van der Veen.

Hier vertel ik over de klasgenoot A. Jan Bettonville. Dit het verhaal uit mijn boek dat ik heb geschreven. Jan is geboen Op 2 Oktober 1928 te S'Hertogenbosch. Jij was de kleermakerzoon dat zijn vader zijn eigen kleermakerzaak en winkel. Zijn 4 jarige leeftijd kwam hij op het instituut voor doven te St Michielsgestel in 1932 zoals ik hetzelfde heb opgenomen, die bleef het jaren lang als de klasgenoot. Jan was zeer gemakkelijk en rustig jongen en leerde hij het goed op de school en in de enige klassen zat ik de naast
van hem dat was altijd plezirig toen Jan 11 jaar was heeft hij het vak kleermaker gekozen, omdat zijn vader was ook de kleermaker met eigen kleermakerij zaak en winkel aan de Vughterstraat te S'Hertogenbosch. En ikm lag op bed in de sanatoruim Horn bij Roermond. In 1940 kwam ik ook in de kleermakerij, Zo Jan zo altijd op de dag boven in de kleermakerij zag door het raam van de verre daar stond de kerk St Jan in Den Bosch en zeide hij dat zijn ouders daar woonde. Zo Jan heimwee van zijn lieve ouders.
Ik kan niet begrijpen dat Jan was de leerling van het instituut en nog dichtbij van zijn ouders ( 7 Kilometer vandaan ) dat mocht hij in het weekend niet bij zijn ouders in Den Bosch kwam bezoeken, dat wordt niet toegestaan door de directeur Mgr Hermus. Op de dag van de eerste Zondag in Juli het feestdag van Zoete Lieve Vrouw van Den Bosch gingen Jan en de jongens de voet naar Den Bosch waar de parade de processie wordt gehouden in het lange jaren vanaf 1939 - 1944.
Toen de processie verloopt en gingen Jan en de Jongens terug naar het instituut met de andere weg de langs Vughterstraat liep en zwaaide zijn moeder en jan terugzwaaide met zonder de ontmoeting met elkaar omhelzende kussen geven. Jan moest het gewoon bij de jongens blijven lopen. dat vond ik zeer schande door het instituut heeft alles geregeld.dat wie niet mag of wel mag.
Zoals de anderen jongens ook hetzelfde dat ze hun ouders nog dichterbij woonden in Esch, Vught, Schijndel, Den Dungen die mochten ze in het weekend bij hun ouders komen bezoeken.
Jan leefde op het instituut wel gelukkig dat hij nooit de straf heeft gehad van de Broeders in de school, kleermakerij en anders, want de Broeders wisten het goed dat Jan zo vlakbij bij hun ouders woont.
In de kleermakerij heeft Jan nooit last gehad van Br. Aretas de kleermaker-leraar.
In het jaar Juli 1944 was Jan de leerlingkleermaker diploma geslaagd en ging hij voorgoed van het instituut verlaten/
Zie Log 11 de foto de staande links naar rechts 3e Jan Bettonville die de foto op het instituut heeft gemaakt toen Jan 15 jaar oud was. Wel iets heb ik vernomen dat Jan op het nstituut was helemaal niet gezond dat moest hij elke avond de lepel met levertraan opnemen. Verder hij Thuis bij zijn vader in de kleermakerij werkte. Nadien kreeg Jan ziek en werd in het Ziekenhuis St Johannes de Deo op-genomen en heeft de operatie ondergaat van zijn een van twee de niervergifting dat wordt er uitgehaald.
Nadien werd Jan beter en bleef hij de toezicht van de huisarts. Ik kwam in het weekend naar het instituut de langs bij Jan Thuis op bezoek en ging nog steeds goed, Maar zijn oom in Breda woonde, vertelde hij mij dat Jan lijdt voor de tweede niervergifting en moest hij weer thuis op bed rusten houden. En zijn vader hield de contact met de specalist van het ziekenhuis voor Jan van zijn het leven kon redden met de betaling van het hoge kosten.
Maar de specalist zeide hem dat kon niets meer baten, dat Jan heeft maar een nier over dat kon niet langer blijven leven. Ik kwam bij Jan in het Ziekenhuis op bezoek en zag hem zeer slecht uit. en zag ik de urnie in plasbuis zeer felle rood. Zijn moeder was er bij en toen het bezoek afloopt en in de gang huilde zijn moeder en ik troost haar en samen naar huis en houdt ze mij op het hoogte. Later kwam zijn oom bij mij thuis in Breda vertelde hij dat Jan was zo pas overleden. Op Woensdag 25 Mei 1949 overleed Jan zeer rustig in het ziekenhuis St Johannes de Deo Den Bosch van zijn leeftijd 20 jaar... Voor mij 2 goede vrienden in 31 dagen ben kwijt van Jan en Paul v d Merkhof.
Op de dag de begrafenis van Jan waren zeer groot belangstelling dat waren de bekende Broeders Onderwijzers Richardo,Judocus,Beatus, Otgerus en ziekenbroeder Josaphat rn Br, Epolonius en 2 priester-leraren en de directeur van het instituut zijn Mhr v Uden, Mhr v Lierop en J, v Overbeek en ook de hele 9 klasgenoten A en de familieleden, kennis en vrienden.
Jan werd begraven op het kerkhof in Den Bosch Noord.
Als Jan nu nog het leven zou hij zo pas 85 jaar.
Jan rust in vrede!!!!
Het volgende over de klasgenoot B. Pim Wouters.
Rene' van der Veen.

Hier vertel ik over de klasgenoot A. Johan de Wagenaar, Hij is geboren op 1 December 1928 te Rijnzaterwoude de tussen van 2 groter dorpen Alphen a/d Rijn en Leimuiden. Hij was de slechthorende en zijn vader als de groenten en Vruchtenverkoper in het dorp Rijnzaterwoude. Hij werd opgenomen op het instituut bij de jongensafdeling in 1934 Johan was de jongste van onze klasgenoten A. en de goede leerling in de klas en kleermakerij. Maar hij deed wel graag naar de plezierig pesten in de klas met Br. Beatus dat deden elkaar altijd plezier met zonder het kwade. Door hem van het kleine ongeluk kreeg van een oog die werd weggehaald en heeft een kunstoog dat kunt niet meer zien, kijken dus een andere oog bleef het goed en ook Justin Willems ook hetzelfde. Op de speelplaats pest hij voor het grap en lacht hij altijd lekker. Zo in de klas bij Br. Judocus dat hij ook heeft gedaan. Onder de les vroeg Johan aan Br. Judocus. Hoe komt dat van U een bult achter de rug heeft? En vroeg Br. Judocus aan de iedereen waarvan dat ik de bult achter mijn rug heb? De acht van tien antwoorden dat ze weten het niet en dan Johan zeide ja ik weet dat door voetballer de bal naar Uw borst heeft geschopt toen U als de keeper was en zeide Rene van der Veen een andere woord dat heeft door de wesp gestoken. Br. Judocus vond het prachtig woord van Johan en Rene moest in de hoek staan. Dus Br. Judocus gaf het antwoordt, Johan met een leuke oog dat kunt je mij lekker pesten zo mooi hoor. Nog elkaar altijd veel plezier van elkaar pesten.
Ook voor de anderen doet Johan ook heeft gedaan van zijn vriend Gee van der Westen uit Leiden en Gerard Beboom dat hebben elkaar goed en plezier gehad.
Hij doet het goed best op de school en de kleermakerij in 2 jaar onder de leiding Br. Tatianus, 3 Jaar bij Br. Servus.
Op 25 juli 1944 de zomervakantie het afscheid van zijn klasgenoten A en van hem wordt overgegaan naar 11e klas in 1945 - 1946. Na het Tweede Oorlog in 1945 keerde hij weer op het instituut en was hij niet blij dat hij moest wel in de kleermakerij onder de leiding Br. Aretas voor de behaalde de diploma als de kleermaker-leerling, hat hij was goed grslaagd en verlaat van het instituut in 1946, daarna een poosje later keerde hij weer op het instituut dat hij kreeg van zijn de roeping en dacht hij dat zal wel of niet lukken, want van hem de baas Mhr v Lierop een mooie smoesje heeft gemaakt dat merkte Johan van wel en vertelde hij mij dat begon hij wat twijfelen of voor hem voor de gek hebt gehouden. Ik antwoord dat kan het gebeuren dat het bekende Brabander doet veel beloven en weinig geven. In de grote speelzaal van de jongens op de avond kwam Mhr v Lierop binnen en wilde hij op de tafel schaken met Johan en zeide Mhr v Lierop als wie van twee de winnaar krijgt een doos sigaren. Zo goed dan afgesproken. Het wedstrijd van de schaken begon en dan zag dat het spel van Johan iets de winnaar. Maar Mhr v Lierop keek onverwachts naar de grote klok en begon hij overdenken, toen Johan de hoger schaakstuk in zijn hand hebt genomen, maar het wedstrijd was nog niet uit, en zeide Mhr v Lierop tegen Johan. Dat ik nu weg moest, dat iemand bij hem wacht en slaat hij de schaakstuk om en liep hij onmiddelijk weg. Johan keek zijn grote ogen en verbaasd dat Mhr v Lierop geheel onverwachts zijn weggegaan. Dan zeide Johan dat is de onsportief en keek Br. Theobertus ook mee en zeide hij helemaal niets. Hij bleef geheel neutraal dat wist hij dat moet hij maar mond dicht houden voor een pakje sigaretten dat zo malen van Mhr v Lierop heeft gekregen. In 1955 vertrok Mhr v Lierop geheel onverwachts naar Eindhoven als de rector op Marieschool. En kwam van zijn de opvolger Mhr v Eijndhoven op het instituut, Even later riep hij Johan met een goede advies dat Johan nog het beste naar huis kunt gaan. Johan gaf hem toe en verlaat hij van het instituut en werkte hij bij de kleermakersbaas in Leiden. Later huwde hij de Vrouw Annie Kuijpers uit Den Haag en woonde elkaar het jaren in Rijnzaterwoude. Ze hebben 3 kinderen een zoon en twee dochters. Later kreeg hij de andere baan bij Militair dan moest Johan, Annie en 3 kinderen verhuisd naar de plaats in Woerden, waar Johan bij de defensie werkplaats daar werk in het jaren tot hij met de pensioen ging. Later door hun kinderen hebben er voor gezorgd dat een plaats van de zelfstandig woning in Gelderhorst te Ede. Daar bevalt ze het heel goed. Toen ik met Paula de langs naar de dovenvereiniging in Voorburg aankwamen en zagen we de voorbij gereden bus bij de dovenvereniniging stond en kwamen de dove mensen en johan en Annie bij ons en maakten elkaar het gezellig in 1999 die was het laatste ontmoeting van Johan en Annie met ons in Voorburg.
Ik heb zo pas geleden vernomen dat Johan zijn de gezondheid zo langzaamerhand ging achteruit en verhuisde ze hetzelfde plaats naar het verpleeghuis in Gelderhorst te Ede, het volgende maand December wordt hij 85 jaar. Hopelijk nog wat in vele jaren goed moge blijven leven. En leest nog verder op log 524.
Het volgende keer over de klasgenoot A. Jan Bettonville
Rene' van der Veen.

Hier vertel ik over de klasgenoot A. Hub Allertz. Hij is geboren op 14 Augustus 1928 te Susteren. Hij was een kleine beetje slechthorende. Zijn vader het beroep van de Nederlandse Spoorwegen als de machinist.
Hub kwam in 1934 op het instituut bij de jongensafdeling.
Eerste was hij de klasgenoot A en later naar B. dat hij in 1944 was van het instituut verlaten.
Hub was heel zacht en rustig jongen, leerde ook heel goed op de school en in de kleermakerij, vooral hij met Louis Martens en Johan de Wgenaar bij de leiding Br.Aretas in 1945 - 1946 Voor hem was nooit plezirig van Br Aretas van zijn gekheid heeft gesproken en gepest met de priem naar de jongens achter de kont heeft gestoken dat hij zijn de knoop kwijt heet geraakt.
Toen hij klein was op het instituut veel rustig met de jongens goed kunt omgaat. Hij was een Limburgse zoals zijn klasgenoot Jan Smeets uit Susteren dat hij zo erg verwend van zijn ouders en voor Hub wat anders van zijn het leven gewoon en normaal. Maar .... Het Tweedewereld oorlog brak de Duitsers in ons land binnen in 1940 betrof dat in ons land nog erger veel problemen van het luchtgevecht van de geallieerden hebben op de treinen geschoten. Voor Hub was een zwaar opoffering onder het tijdens de oorlog dat zijn vader als de machinist die werden door de Duisters gedwongen per locomtief met wagons die wat er in lagen dus weet niemand moesten vervoerd naar het zuiden voor het komende invasie Wanneer ? niemand weet ook niet. Toen Hub vader als de machinist de locomtief met de lange wagons daar de boven van de wagons zaten de Duisters met het geweer dat bedoeling voor het gevecht tegen het luchtaanval van de geallieerden vliegtuigen die moesten naar het zuiden vervoerd. Hub zat op het Instituut en hoe hij zijn vader zou denken. Het was niet prettig voor hem. Maar wel niemand hebben overgesproken wat zouden de Broeders doen voor Hub.
Van hem had wel te weinig heeft gehoord over zijn vader wat er gebeurde was, toch dat was heel erg verschrikkelijk dag toen Hub zijn vader in de locomtief met de wagons waarin de enkele Duitsers ( wel ongeveer 30 a 40 ) op de wagons hebben gezeten met het geweer en zag de Machinist (Hub Vader ) daar het lucht vlogen wel een paar Engelse Vliegtuigen naar het beneden op de trein werden geschoten en dan vechten de Duisters terug met het geweer en luchtafweer. Niemand weet hoe de rol heeft gespeeld van het gevecht en dan de Machinst kon het niet meer om verder te rijden want was zeer gevaarlijk en besluit hij van de locomtief af springt hij over naar de diepe kuil om daar goed te schuilen. O jammer dat de Engelse geallieerden vliegtuig zag het dat iemand heeft uit de trein gesprongen schoot De geallieerde schoot de machinist ( Hub Vader) dood. want dacht hij dat de gesprongen was de Duitse soldaat dat was het misverstand.
De jonge 14 jarige Hub verloor van zijn vader dat vonden de klasgenoten zeer erg voor hem. ik leef met hem mee in het jaren. En het volgende weer voor tweede keer wat Hub zelf heeft meegemaakt onder het Tweede Wereldoorlog, toen hij op zomervakantie 1943 in Susteren waar daar de weide speelden Hub met zijn paar vrienden en zagen ze daar de andere plek wat iets rommel lagen en zouden ze die oprapen ja dat deden ze Och zo Foei! dat is niet rommel dus de garnaten speelden ze dan ontploft de garnaat en verspreiden het scherven naar Hub zijn benen en andere deeltjes in het lichaam en andere vrienden ook
hetzelfde. Hub werd zo mogelijk naar het ziekenhuis overgebracht en later weer terug thuis bij zijn moeder Thuis op bed blijven rusten. Toen de grote vakantie voorbij was keerde hij niet naar het instituut en wij de klasgenoten hebben vernomen over het nieuws van Hub. Mhr v Lierop als de weldoender dat hij het geld uit de zak en gaf hij voor ons en Broeders Judocus en Servus mochten de reis van Vught naar Echt de klasgenoot Hub kwamen op bezoek. de trein stopt het niet in Susteren dus moesten wij in Echt overstappen en te voet naar het dorp Susteren daar Hub thuis op bezoek. Daarna wordt verdeeld van 9 klasgenoten de vijf en Br Judocus naar de Ouders van Jan Smeets en 4 en Br Servus bleven bij moeder van Hub en Rond de avond wij weer op het instituut. Enkele maanden later kwam Hub weer op het instituut dat gaat hij wel goed vooruit. Een punt waarom niet ? dat de Broeders van te voren moesten de jongens waarschuwen over het gevaar van het wapens die mochten nooit vinden op het weiland of andere gelegeheid en ook niet hebben gespeeld.
In 1944 ging Hub naar huis en een jaar later weer terug op het instituut om daar af te maken voor de leerling-kleermaker diploma dat behaalde hij en verlaat van het instituut in Juli 1946.
Hub bleef voor het hele leven de Vrijgezel en woonde hij bij geliefde moeder. In 1993 0p 14 Augustus wordt Hub van zijn 65 ste verjaardag en heeft hij wel van hem als de vriend van de dove mensen uitgenodigd bij het gevierde feest in Cafe Resturant in Urmond , daar hebben zeer mooie en goed geslaagd dat overtuigd mij het wel goed.
Daarna op 4 Oktober 1993 aan mijn buurt van mijn 65 ste verjaardag wordt ook gevierd van mijn vrienden.
Hub was ook als de Prins Carnval van de doven in Limburg dat elke jaar de carnavalsdagen hebben gevierd en later gaf hij aan de andere persoon Wie? weet ik het niet.
Hub leefde nu het goed in zijn huis te Susteren en zal wel in het jaren goed zal blijft leven. Ja hij heeft er veel meegemaakt van het Tweede Wereldoorlog dat vergeet hij van zijn hele leven nooit, zoals ik hetzelfde ook.
Het volgende keer over de klasgenoot A. Johan de Wagenaar.
Rene' van der Veen.

Hier vertel ik over de klasgenoot A. Jan Hartman.
Hij is geboren op 4 Juli 1928 te Amersfoort. Hij was een hardehorende. In 1934 werd hij opgenomen bij de jongensadeling van het instituut. Voor hem het leven op het instituut heeft helemaal gen probleem, dat hij op de school zat en hoefde niet de extra opletten voor de liplezen van de Broeder die spreekt hij dat Jan kon alles goed horen.
In de klas van Br. Judocus dat hij het duidelijk heeft gezegd
van mij vind dat Jan zo mogelijk naar de hardhorende school zou kunt sturen. Zijn broer Jopie Hartman ook op het instituut dat hij was ook hardhorende, maar wel het verschil van Jan en Jopie zoals de klasbroeder Judocus toen Jan in de klas zat en zeide Br Judocus hem dat je broer Jopie was het beter hand dan jij. O ik begreep het niet wat had Br. Judocus gezegd en later wel dat Jopie was geheel anders dan zijn broer.
Ik geloof van wel dat voor Br. Judocus zijn helemaal niet op het gemak voor 10 jongens de les kunt geven. Dat in de klas van 10 jongens zijn niet allemaal dove leerlingen. Vier van 10 zijn de slechthorenden en een van 10 is de hardhorende en 2 van 10 zijn de doofgeworden en 3 van 1o zijn de doofgeboren. Wat doet Br. Judocus in de klas dat vond ik van hem helemaal niet gek. Hij wist het goed wat wilde hij precies voor de jongens de goede les wil geven. De schoolbanken de half rond wordt gevestigd op het zelfde plaats van de leerlingen in 4 jaren ( 1940-1944 )
Van Links naar Rechts. Bert V Gerven, Hub Alletrtz, Johan de Wagenaar, Arie de Goede, Jan Smeets, Sjaak Wemmers, Jan Bettonville, Piet Bankras, Rene van der Veen en Jan Hartman. en zag Br. Judocus het goed was en begon hij de les geven. Toch dat wist ik van Jan Hartman was zeer nuttig om hij wat alles kunt horen. Toen in het ochtend op de school gaf hij de les aan de leerlingen en dan een uur voorbij was en loeit de zoemer dat Jan Hartman hoorde het en zegt hij ons het is tijd om naar de speelplaats te gaan, maar Br. Judocus laat de zoemer achter en hoorde hij van loeit in zijn oor en andere oor er uit. dat gaf hij door de les aan de leerlingen en kost van 5 tot 10 minuten later gingen wij naar het buiten. Zo blijft nog altijd in 4 jaar lang heeft hij doorgezeten van de les aan de leerlingen en scheelt hij helemaal niet naar het tijd van de klok. Hij was zeer buitengewoon ijverig klasbroeder met vol ervaringen van de Nederlandse talen en ook de Goddienstig deed hij altijd de tranen van zijn ogen. Als wie van ons in de klas vroeg aan Br. Judocus of mochten wij nog even naar de boerderij daar de varken wordt geslacht kwamen kijken. Och ja zeide Br. Judocus , maar wat hij zijn in het hoofd zou denken, dat wij met hem naar de boerderij waar daar het slacht van varken kwamen kijken. Na de gingen we naar de speelkwartier, daarna naar de school en zeide Br. Judocus zet jullie de schrift van onder de bank haalde en zet jullie het verhaal over het slacht van de varken dat jullie het duidelijk hebben gezien.
Br. Judocus gaf nog altijd de opstel dat de jongens in bijvoorbeeld de filmavond, toneeluitvoering, sportdag en ook van de vakantie waar iedereen thuis wat hebben meegemaakt die moeten de opstel op het schrift gemaakt. dat de bedoeling van Br. Judocus voor de leerlingen zo mogelijk leren voor de goede zin schrijven en later kunt uitspreken. dat was zeer belangerijkste. Misschien wist Hij ook dat de vele dove jongens hielden niet van de boeken lezen, daarom op de school leert ook de opstel die de vergelijking naar het boek kunt lezen.
Jan koos als de kleermaker dat heeft hij geen zin dan moest wel gebeuren anders wat moest hij het doen. jammer voor hem dat kunt op het instituut niet verder studeren in voortgezet onderwijs, want op het instituut bestaat het niet. Enige Broeders waren helemaal niet ervaring als de onderwijzer, daarom de directeur J v Overbeek heeft er voor gezorgd dat de enige Broeders in het vrije tijd de curcus van het onderwijs en behaalde ze de diploma van het onderwijs naar de uitbreiding van het verbeterde dovenonderwijs.
In de kleermakerij waar hij de onder leiding Br. Aretas dat vond hij van hem was zeer afschuwelijk broeder. toch voor hem alles goed verloopt en behaalde hij de leerling-kleermaker diploma dat vond voor hem geen belang en verlaat hij op 25 Juli 1944 van het instituut. zolang heb ik van hem helemaal niets vernomen tot in oktober 1987 het afscheid van de Broeders en Zusters ontmoet ik hem en elkaar hebben gesproken en verder het jaren heb ik niets meer van hem gehoord en gezien. zo pas het geleden van zijn broer Jopie was overleden, En dan Jan nog leefde dat weet ik het niet.

Hier vertel ik over de klasgenootA. Piet Bankras. hij is geboren op 29 Juli 1928 te Obdam. Hij was doofgeboren en opgenomen op het instituut in September 1932 en over 2 jaar werd overgegaan bij de jongensafdeling was hij eerste Klasgenoot B. toen in 4e klas heeft van hem ingeruild met de klasgenoot B Pim Wouters in de klas bij de klasgenoten A. Piet leerde zeer goed van snelle uitreken van de sommetjes in zijn het hoofd met zonder op papier uitrekenen. B.V 34 x 98 = 3332 rekent hij in het hoofd en antwoordt zo vlug goed. Br. Judocus snapt het niet hoe Piet zo vlug kunt uitreken van de sommen. en de anderen kunnen het niet en andere makkelijk kunnen ze wel b.v. 4 x 9 = 36 Verder leest nog het verhaal van hem op Log nr 521
Tot de volgende keer over de klasgenoot A Hub Allertz.
Rene van der Veen.

Hier vertel ik over mijn klasgenoot A. Arie de Goede. Hij geboren op 13 November 1928 te Koedijk ( van Alkmaar - Langendijk ) zij ouders hebben 3 kinderen ( twee zoons en een dochter) Hij was de slechthorende en heeft zijn een dove zus die heet Marie. Hij van zijn leeftijd 5 jaar op het instituut bij de jongensafdeling en haar zus Marie wel 2 a 3 jaar eerder werd ook op het instituut opgenomen.
Hij was in 10 jaren lang mij samen in de klassen en in de kleermakerij. Hij was zeer goed begaafde leerling en rustig jongen. Op de school leerde heel goed met zonder hem probleem. Toen hij kleine jongen op vakantie naar huis bij ouders en zijn moeder was het bezig het ondergoederen, bedlakens aan het wassen en kwam Arie naar zijn moeder voor het hulp om de wasgoederen laten te drogen met de droogmalsen en kreeg hij per ongeluk van zijn een van vijf vingers in heeft geraakt. Dus de wijsvinger was 3/4 deel kwijt. Toch kunt hij weer goed aan het slag van te schrijven, tekenen, schilderen en naaien. In dit jaar 1938 op elke zondags na het Hoogmis kwam Br. Arnoldus op de speelplaats om Arie en ik met hem mee naar de boven de kamer het vlabij de zangkoor daar wat konden schilderen. Arie was een goede tekening en schilderen en Br. Arnoldus deed altijd met Arie samen schilderen van het verschillende landschappen. En voor mij het gezicht ook heeft geschilderd door Br. Arnoldus en kreeg ik van hem mooie geschilderde plaat van mijn het gezicht bewaart nog bij mijn broer Thuis. Een jaar later in 1939 door de controle van de longspecalist uit Den Bosch ondekt hij dat een paar jongens en een broeder hun de tuberculosezijn Arie , Rene ( Ik ) en Br. Arnoldus. Vreemd het geval alle drieen gelijk in het ziekte van tuberculose zijn gevallen dat wat er waar komt het vandaan? Het blijft groot vraag of wie van de drieen was het besmettelijk ziekte ? Niemand op het instittut worden overgesproken of in geheel stilte verzwijgd of weg van het verantwoordelijk. En dan Arie en ik moesten naar de ziekenkamer op bed blijven rusten en Br. Arnoldus ook hetzelfde in de broeders ziekenkamer. Allebeiden werden verzorgd door de ziekenbroeder Aretas. Het was zeer verschrikkelijk wat er gebeurd was in de ziekenkamer, als wie wil graag verder lezen op variatie 1 log nr 11,
Later kregen Arie en ik het gehoor van de anderen dat de ziekte van Br. Arnoldus was besmettelijk. Toch voor Arie een goed geluk voor een paar maanden mocht hij weer naar het beneden op de speelplaats dat hij was totaal genezen van de tuberculose en ik voor een jaar en 2 maanden lang dan ben ik volledig genezen in Juni 1940
Onder de directeurschap Mgr A. Hermus dat Arie zelf heeft gevraagd om in het weekend op Zondag bij zijn zus Marie te komen bezoek dat heeft door Br. Overste Cheophas geweigerd en later bij de directeur Mgr Hermus heeft gevraagd dat wordt ook niet toegestaan. Arie was zeer teleurgesteld en begreep hij het niet en zeide hij dat
Marie mijn zus toch altijd samen leven, zoals bij Thuis ouders en dan op het instituut was geheel verboden. Het was zeer verschrikkelijk en ook over de vacantie dat Arie aan de station in Den Bosch aankwam, zag hij naar zijn zus Marie en wou ze elkaar ontmoeten die wordt Arie weggejaagd door de Zuster, zoalng tot de trein aan de Station in Alkmaar aankomst en mochten elkaar weer ontmoeten dat van het instituut de mooie ogen voor de ouders van hun kinderen. Na de vakantie wordt Arie en Marie zo apart afgehaald en dan elk apart coupe gingen zaten tot ze het klaar van aparte op het instituut werden gebracht. In de kleermakerij voor Arie zo goed en prima kleermaker bij de leiding Br, Tatianus voor 2 jaar daarna voor 3 jaar de leiding Br. Aretas. Voor Arie zo altijd braaf van zijn het werk doordat hij de kleermakernaald breekt en laat hij Br. Aretas zien voor de nieuwe vervanging een nieuwe naald. Hij was helemaal niet kwaad op hem en dan op mij zo erg kwaad en stuurt hij mij in de hoek de reden van Arie de naald had gebroken. Dat vergeet ik mijn het leven nooit. Natuurlijk toen Arie van de kleermakerij naar de speelplaats en zeide hij mij dat vond hij wel vreselijk van Br. Aretad dat was zo erg gemeen. Ik zeide arie dat blijft op mij zolang tot ik van het instituut verlaat.
Op 15 juli 1944 slaagt Arie de leerling-kleermaker diploma met hoogste punten met zijn mooie beloond van Br. Aretad en anderkant op mij de wraak.
Op 24 juli 1944 het laatste dag van het instituut de afscheid in de klas waar Br. Judocus in de klas met 10 jongens heeft onderwezen dat Arie was het beste in de klas en Rene
( ik ) was het laatste dat komt vanzelfde sprekende door het lijden van de wraak, pesterij, misbruik door Br Aretas heb meegemaakt. En volgende dag 25 juli 1944 nam Arie van zijn klasgenoten A en B het afscheid en ging hij voorgoed naar huis en werkt hij heel lange jaren als de kleermaker bij de werkgever in Amsterdam. Hij leefde als de vrijgezel, maar had hij wel geprobeerd naar de vriendinnen zouden willen trouwen, maar lukt voor hem niet. Zijn zus Marie was zeer vrolijk, plezier en lachend en huwde ze met Kees van der Voort uit Lisse. Hun leefden elkaar goed en gelukkig en de vorige jaar overleed Kees van der Voort op zijn leeftijd 90 jaar. Arie kwam zo meermalen bij zijn zus Marie en Kees in Lisse. Zijn moeder was al eerder overleden en vader woonde in Castricum en zijn broer was ook getrouwd. Arie werkt ook in plaatselijk Eindhoven bij de uniformkleermakerij G Pisa dat ik vroeger ook bij hem heb gewerkt. Arie leefde niet alleen dus heeft het gezelschap van het bekende dove ijsbrand Galama, Cees Borsten, Jo en Leo Vermeulen, Jan Faber en ik en dan keerde hij weer terug in Amsterdam en werkt hij in jaren bij frima Hollenkamp. Van te voren in zijn leeftijd rond vijftig door het controle van het onderzoek door de arts ondekte dat Arie weer voor tweede keer Tuberculose en moest hij naar de sanatoruim Bilthoven, Na de genezing keerde hij weer terug in Amsterdam. Zijn zus Marie steunt hem heel jaren lang en later in Amsterdam van zijn in de woning in de nacht de onwel was geworden en lag op de grond en overleed hij daar. Toen zijn zus de achter was gekomen of zou Arie bij haar komt bezoeken, dat gebeurde het niet en stuurde Marie naar haar kennis of ze even de langs bij Arie Thuis kwam kijken en heeft daar niets gezien en waarschuwde ze de politie dat hij naar de woning van Arie kwam kijken en moest wel de deur openbreken en vond dat Arie was dood op de grond. Waarchijnelijk door de hartstilstand. Arie rust in Vrede van zijn leefdtijd 82 jaar en nu aanstaande 13 November 2013 wordt hij 85 jaar.
Zijn zus Marie leefde nog en doe het groeten van mij !!!!
Tot de volgende keer de mijn klasgenoot A. Jan Hartman.
Rene ' van der Veen.

Jan Jonkman. Je goede herinnering dat je het juist heeft vgeschreven over Louis Martens, Piet Bankras, Jacob Bleeker en Johan de Wagenaar. oke !!
Hier vertel ik over mijn klasgenoot B Louis Martens. Hij is geboren op 29 April 1928 te Velden bij Venlo. Hij was doofgeboren en werd in 1932 op de voorschool van het instituut opgenomen en over twee jaar in 1934 overhevelde hij bij de jongensafdeling de mijn klasgenote B van 1932 - 1944. Hij bleef nog op het instituut in 11e klas na het Tweede Wereldoorlog 1945 die kost een jaarverlet.
Louis was een goede leerling en ook zeer gemakkelijk jongen. Op de school deed hij goed en overal op het instituut beviel hij ook goed. want hij was zeer onverschillig jongen en ook kent helemaal geen van het gevaar. Hij was wel iets hobby van het voorwerp, bijvoorbeeld onder de wandeling naar het dorp in St Michielsgestel en andere wegen zoekt hij het voorwerp, raapte hij het voorwerp en
keek wat er in zat of zou Louis dit kunt kunstelen.
Hij leefde van zijn goed en tevreden in de kleine en grote eetzaal waar daar de warme maaltijd aan de tafel en zag hij dat was hij blij en lust hij overal goed. En dan keek hij ook naar de naaste de jongens die ze niet lust hebben en geeft maar aan hem, at ze alles op. Op de speelplaats kunt hij wat goed spelen. Br. Theobertus wist het goed over hem, maakte hij helemaal geen zorgen.
Onder de gynmanstiek deed hij zeer prima met zijn geheel vlotte en soepelig dat durft hij alles naar de hoogste klimmen, hoogste en verre springen en hoger schommen met zonder het vrees. Br. Alexis prees hem nog altijd met mooie rappoort zoals ook zijn klasgenoot Justin Willems en Pim Wouters.
Louis had veel plezier in de kleermakerij onder de leiding Br. Tatianus in 2 jaar en Br. Servus voor 2 jaar en dat hij mij heeft gezegd waaronder Rene van der Veen wat in de kleermakerij onder de leiding Br. Aretas heeft veel geleden en beloofde hij mij dat als hij wanneer bij onder de leiding Br.Aretas in de kleermakerij werkt en zal hij hem goed kunnen pesten. Ik zei goed en kijkt maar. In 1944 de zomervakantie gingen de klasgenoten A en paar B voorgoed van het ionstituut verlaten. Voor Louis nog een jaar moest wachten. Louis Thuis bij zijn ouders deed hij wat ging op de weide of bossen dat het vlakbij de Duitse grens heeft hij op Duisters erg veel gepest, dat Louis was helemaal niet bang, maar eenmaal wel het gebeurd was toen Louis de Duisters heeft gepest van de misleid dat de Duitsers helemmal in de war heeft gemaakt. Toch kreeg Louis wel bang en dacht hij dat De Duisters zouden hem wel opgepakt en in het bos werd dood geschoten. Maar Louis hield zich zelf naar de andere plek bleef ondergedoken zolang tot de bevrijding opkomst.
Toen in het zuiden van Nederland werd bevrijd en keerde hij terug op het instituut in september 1945 en volgde nog op de school in 11e Klas en in de kleermakerij onder de leiding Br. Aretas. Onbegrijpelijk dat Louis was helemaal geen aan van te trekken en bleef hij maar lekker pesten.
Br. Aretas was erg baal over hem en kreeg Louis de straf in hoek toch het gelukt dat de mishandelingen van Br. Aretas werd afbrokkelt. In Juli 1946 haalde hij de leerling-kleermaker diploma en dat Br Aretas het woord gezegd dat voor Louis zo eindelijk geheel opgeruimd van het instituut en lachte Louis maar lekker uit. En dan aann het buurt Br. Aretas ook werd opgeruimd van de overgeplaatst naar Nijmegen in 1946. Louis bij ouders Thuis deed hij wat naar de zin heeft van de klimmen naar de hoge boom en boven op de dak met zonder het hoogstevrees. het lijkt wel op JACKIE CHAN die je hebt wel de speelfilms gezien en hoe deed Jackie Chan zo erg vlotte lopen, springen, klimmen over de hek, muur, boven dak, hoge toren enz.
Onder de retratie in 1957 kwam Louis met zijn vriend Willy Theunissen uit Weert op het instituut, zoals alle tween hetzelfde het kararter van het leven met zonder angstig, hoogtevrees enz. dat ze de stiekum de weg van buiten het instituut naar de cafe van der Staak, daar dronken ze een paar of iets meer bier, nadien keerden ze het gewoon terug op het instituut met iemand zonder merken. Allemaal mis. dat Br. Corsinus greep ze samen naar de bovenzolder slaapkamer in de slaapcel werden ingesloten voor de straf.
Louis kon helemaal niet schelen dat dacht hij of zou hij de boven palfond de gaas laten vernietigen en overklimt naar de beneden. Toevallig Willy Theunissen had de mesje in de zak, haalde hij uit de zak en laat de grendel van de deur. het open deur laat hij Louis ook vrij uit de slaapcel en gingen ze naar het benden op de speelplaats.
Br. Corsinus zag ze uit de deur waar de naaste van de grote eetzaal naar het buiten en zeide hij hoe kan dat dat jullie van de slaapcellen uitkwamen? Willy antwoordde. dank aan de mesje dat heb ik dit in de zak. Br. Corsinus was kwaad met zonder het woord. En poosje later huwde hij met zijn vrouw Bep Niezen uit Blerick bij Venlo. Ze hebben al 4 kinderen die bracht wat iets het probleem en kreeg Louis de steun van Mhr v Eijndhoven en Br. Theocritus dat ze bij hem Thuis zijn geweest. Toen mijn klasgenoot A Hub Allertz in 1993 65 jaar werd en kreeg ik en Paula de uitgenodigd met Louis en zijn vrouw en Piet Bankras en zijn vrouw naar de zaal -cafe Tirolerhoff te Urmond in Midden-Limburg aankwamen en hebben elkaar met Hub Allertz en vele uitgenodigde dove mensen gevierd. Later kreeg Louis een zwaar opoffering van zijn ziekte vrouw Bep dat ze werd vervoerd naar het Ziekenhuis in Nijmegen voor de behandeling en kreeg het uitslag van de ziekte aan de darmen. Na de behandeling keerde ze terug naar huis en poosje jaren later overleed ze . laat Louis en 4 kinderen achter. Bep rust in vrede.
Ik heb Louis in het laatste 1995 gezien en maakt hij wel goed, maar wel steeds ouder.
tot de volgende keer over de Klasgenoot A Arie de Goede.
Rene van der Veen.

Frans, ik heb wel overgeschreven dat hij was zeer sportliefhebberij die hoort er bij van de gymnastiek hij was zeer buitengewoon goede gymnastiek jongen, zoals in de klas bij Br.Lotharius de lichamelijk ogening wordt gehouden en Justin was er bij in elke weekend. Van het instituut verlaat hij en bij het horende sporters houdt hij nog verder hoger gymnastiek. Een ding wel wonder boven wonder dat hij heeft maar een oog die kunt hij extra goed zien met zonder het ongelluk de tijdens onder de gymnastiek. Hij was een goede gymnastiek jongen en ook even als de leraar. Rene van der veen.

Rene, ik geloof nog dat Justin een heel goede gymnastiek jongen was, want toen ik nog in het I.v.D. was heeft Justin op een keer dat hij op bezoek was een geweldige gym-demonstratie gegeven, klopt het dat Justin een gymnastiek jongen was geworden?

Hier vertel ik over de klasgenoot A Jan Smeets. Hij geboren in Susteren op 4 juli 1927. Zijn ouders daar de levensmiddelenwinkel voor de inwoners in Susteren kunnen komen kopen. Jan is op zijn leeftijd 7 jaar doofgeworden en in 1934 bij de jongensafdeling op het instituut werd opgenomen. Hij was heel beschaafde jongen en op de school van 1e klas A tot met 10e klas A deed altijd hetzelfde gewoon leerling, maar zeer verwende jongen, dat kreeg hij elke maand het pakket van zijn ouders die er in de vlaaien, snoepen en koekjes. Helaas de somminge Broeders kunnen het niet verdragen dat hij alles kreeg dan de anderen. In het geval eenmaal gebeurd was door Br. Judocus van binnen iets emotineel begon hij de vlaaien uit de doos op de tafel en pakte hij de mes uit zijn zak, daarna snijdt hij de 2 vlaai in elke 5 stukje en verdelen aan de klasgenoten. Jan begon te huilen en Br Judocus zag hem en ontfermde over hem en sprak hij Jan de duidelijk om te begrijpen dat zo normaal de vlaaien kunt je zelf verdelen aan je vrienden klasgenoten A. Jan begreep het goed en volgende keer als hij het pakket ontving en verdeeld hij zelf aan iedereen in de klas. O wat zo erg lekker Limburgse vlaai ! Ook het precies zelfde in grote eetzaal dat Jan het verschillende levensmiddelen van zijn ouders heeft gekregen en dan Br. Theobertus gaf hem het opdracht om de voortaan waar je zat de naast links 2 jongens moest verdelen en volgende de naast rechts 2 jongens moest ook verdelen. Dat vond jan niet leuk maar als hij niet doet en zou Br. Theobertus de hele gekregen levensmiddelen aan de anderen jongens weg geven. Ja dat begreep ik wel het was moeilijk voor de goede keuze van het rijke en arme dove jongens die ze wat van zijn ouders hebben gekregen en verdeeld.
Jan koos zelf als de schoenmaker die eerste bij Br. Rupertus in de schoenmakerij dat hij was goed vakman en later bij Br. Theorictus beviel hij ook goed en voor het laatste jaar bij Br. Epolonius dat voor hem grote bof dat Jan ouders hebben wel vaak de doos sigaren aangeboden.
Jan haalde de leerlingdiploma en verlaat hij op 25 juli 1944 van het instituut. Dus ik van hem het laatste heb gezien en gesproken tot met in 1993 toen mijn klasgenoot A Hub Allertz 65 jaar oud was kreeg ik en Paula het uitgenodigd op verjaardag van hem in midden Limburg kwam vieren met het gezelschap Mijn 2 klasgenoten A Piet Bankras en B Louis Martens. Daar ontmoet zo eindelijk Jan Smeets van 49 jaren en bleef geen herkende elkaar dus moest elkaar de namen opgeven. Ojs herkende elkaar weer goed. Jan was bijna geheel blind en kreeg hij de steun van haar dochter. En overleed hij in 1996 in zijn geliefde dorp Susteren van zijn leeftijd 69 jaar. Jan rust in vrede.

Hier vertel ik over de klasgenoot B. Justin Willems. Hij is geboren ...-- .... 1928 in het dorp Belgie het vlakbij Nederlandse grens de weg naar Vaals. Hij was geheel doofgeboren en kwam in 1932 op het instituut bij de voorschool en overhevelde naar de jongensafdeling in
1934 als ons onze klasgenoot B. Ik geloof dat wel bijna hadden niemand geweten of gehoord verteld waar Justin het precies woonde of hij de nationalist Nederlander of Belgen? Ik dacht dat wel beetje vreemd geval waarom niet naar het instituut voor doven in Maaseik Belgie terecht? En ook naar Luik Belgie lag aan de Wallonie die daar 3 talen hebben uitgesproken, Wallonie, Vlamingen en Duitse .
Of wel dat misschien de moeilijk voor Justin in Wallonie woonde dat op de school het verplicht de talen van Wallonie, Vlamingen en Duitse leerde die wel moeilijk voor hem daarom hebben zijn ouders of familieleden in Vaals gekozen dat voor Justin het beste naar het instituut voor doven St Michielsgestel werd gestuurd.
Justin was zeer goede leerling op de school en was zeer liefhebberij van de sport. Een ding voor hem het probleem dat zijn een van twee ogen was een kunstoog, toch zag hij wel het goed en droeg hij wel de speciaal bril.
Hij was ook goede kleermaker maar voor hem vond zeer onaangenaam van de leiding Br. Aretas en vroeg hij dat zou graag naar de andere plaats bij Br. Tatianus in de kleermakerij zat op de tafel werken, maar dat kan niet doordat als hij naar zijn wenst en kost voor hem een paar jaren langer op het instituut. Zoals ik ook wel heb gedaan dat lukt het niet. In het Tweede Wereldoorlog op vakantie mocht Justin niet over de grens bij zijn ouders en dan ging hij naar de familie in Vaals vanaf in 1941 tot met 1944 toen de bevrijding van de stad Maastricht kunt hij weer over de grens bij zijn ouders. Voor hem was een grote offer dat ging alles het goed. Op 14 juli behaalde justin de leerlingdiploma als de kleermaker met prachtige punten en voor hem erg goed en trots. En op 25 juli 1944 verlaat hij voorgoed van het instituut en van te voren de s' morgens nam hij van zijn beste klasgenoten A en B voor het afscheid en bleef hij het jaren lang weg. Ik heb van hem vanaf in 1944 tot heden nu niet meer gezien, maar wel heb ik van Br, Tatianus vernomen dat Justin werkt bij de kleermakersbaas in Belgie en wou hij nog graag de examen doen, maar waar??? Er komt de goede oplossing van Br. Tatianus door het gesprek met Br, Josaphat in Maastricht, daarvoor hebben ze goed akkoord gekomen voor Justin dat hij mocht het weekend in de Broederhuiste Maastricht in de kleermakerij onder de leiding Br. Jospahat daar heeft Justin de curcus in 2 jaar gevolgd en slaagt hij de meester-diploma daarvoor feliciteer ik van hem harte.
Nu Justin wordt al 85 jaar oud en hij is getrouwd, en heeft hij de kinderen???? en leefde hij nu nog?????
Tot de volgende keer over de klasgenoot B Louis Martens.
Rene van der Veen.

Frans v Rijn. Gelezen dat ik ben zeer stomverbaasd dat sjaak was de lid van De dovenvereiniiging Don Bosco te Den Haag. En ook van hem bij rector Stolwijk moest komen melden. Ik dacht dat wel misschien geen goed gedrag van zijn het leven als dat zo toen hij vroeger op het instituut deed hij altijd de aandacht van de jongens om met hem in contact te blijven. En dan schreef je dat de einge leden van Don Bosco naar Duitsland gingen om nog de proberen bij Sjaak Wemmers op bezoek die wordt niet toegelaten. Ja dat klopt zou ik op site schrijven over de klasgenoot A Arie de Goede dat hij voor 3 keer bij Sjaak in Duitsland op bezoek voor de eerste keer heeft wel ontvangen en tweede en derde wordt weggestuurd. Voor Arie de klasgenoot van Sjaak Wemmers ten einde loopt. Hij was nooit gemaakelijk jongen en speelde hij vooral van zijn het leven als de opschapperij en houdt hij altijd boven op alle dove jongens. En volgende over Arie de Goede leest je nog veel meer.
Rene van der Veen.

Rene, Ook ik ken Sjaak Wimmers heel goed, want hij heeft ook in Den Haag geleefd en was ook lid van de dovenvereniging Don Bosco. Hij moest ook heel dikwijls bij rector E. Stolwijk komen om te vertellen waar hij geweest is en waar hij zal blijven, want een vast adres had hij niet. Het klopt ook dat hij met zijn vader verder ging. Sommige leden van Don Bosco gingen naar Duitsland om te proberen een bezoek bij hem te brengen, maar werden niet toegelaten. Ik weet nog zeker dat nu nog een lid van Don Bosco nog contact met hem heeft, maar of dat nu nog zeker is weet ik niet, Sjaak was geen gemakkelijke jongen en kon nooit goed met de doven uit Den Haag omgaan.

Jan Jonkman. ik kreeg ook er misselijk van toen ik de foto op bijelkaar met andere foto" s puzzelen en snap ik er niks van dat Br. Aretas stond zeer begaafd broeder met vriendelijk en paar handen in de mouwen voor de eerbiedig dat kan ik hem helemaal niet uitstaan.

Hier vertel ik van de klasgenoot A Sjaak Wemmers. hij is geboren in Rotterdam op 25 Januari 1928. Hij was de schipperzoon en doofgeworden op zijn 6 jarige leeftijd. Zijn vader het beroep van Containerschip die werd vervoerd van Rotterda haven de langs naar Duitsland, Oostenrijk, Zwisterland en ook naar de andere landen. Sjaak van hem 6 jaar leeftijd werd in 1934 bij de jongensafdeling van IVD opgenomen. Van mij mocht van hem helemaal niet die hij zag nog veel liever dat voor mij zo veel mogelijk straf van de Broeders kregen. Hij zat op de school en leerde hij zeer heel goed, maar dacht hij dat van hem nummer een van alle klasgenoten, omdat hij veel het woorden goed kende en speelde de rol " Opschepper en eigen roem stinkt " op de speelkwartier zag hij vooral de jongens meer aandacht voor hem voor het gezelschap mochten blijven. Ik leef niet altijd met hem en zoek ik de andere weg. In de 8e klas A bij Br. Judocus zat sjaal zich erg baal van om hetzelfde broeder in de klas met hem onderwees. hij wou graag zelf beslissen in het nieuwe schoolperiode 1943 een andere broeder in 9e A klas kwam voor hem onderwijzen. Br. Judocus hoorde wat sjaak het woord gezegd en dan kreeg sjaar de flinke kijven van Br. Judocus en zeide hij tegen sjaak dat wacht je maar af dan zal je veel spijt krijgt.
Heeft Br. Judocus wel of niet gelijk? Volgens van mij dat Br. Judocus heeft wel groot gelijk, want hij was zeer prima en evaring dovenonderwijs. dat ik in 4 jaar bij hem in de klas heb gezeten en dan ik heb geen spijt van.
In 1944 toen sjaak 16 jaar oud was, werd hij goede beste vriend van Pim Wouters die elkaar op de speelplaats lekker kusje hebben gehad, toen Justin Willems zag ze en vertelde aan mij en zeide ik laat maar gaan wat ze naar de zin hebben. Sjaal zag mij wat ik er over heb gezegd. Verder op de avond om 9 uur ging ik naar de zolder slaapzaal en kwam Br. Alcuino naar mij toe en kreeg ik de blanco A 4 papier en potlood en zeide hij mij dat ik moest alles op papier opschrijven, wat ik vandaag het heb gedaan. O. Ik wist helemaal niet wat had er bedoeld dat moest op papier opschrijven. Een half uurtje voorbij was, kwam Br. Alcunio naar mij en vroeg hij of ik alles klaar op papier heb geschreven? ik antwoord dat de A 4 papier was nog blanco. Br. Alcuino was kwaad en pakte hij mij mee naar de slaapkamer van Br. Alcuino in de hoek moest stond. Dit gebeurde op zaterdag voor Palmzondag in 1944 . Even later riep Hij mij dat ik op de stoel moest zat de tegenover Br. Alcuino en praten elkaar vooral Br. Alcuino lokte mij om ik mijn losse lippen weer kon spreken. Ik kon niet mijn lippen los kreeg en begon Br Alcuino zijn benen niet konden stil houden en slaat de been naar links over, later weer naar rechts over. ik zag hem dat wat is erg raar van zijn benen , dat wist ik niet wat dat en nu wel. Hij begon zijn voorhoofd zweten van het warmte. ik had wel gevoeld dat hij wel misschien naar de zin met mij even lekker doet.
Toch Br. Alcuino vroeg naar mij wat hebt je vandaag gezegd op de speelplaats? O Ik weet dus over de verliefd kussen van paar jongens. Ik hen gezegd dat ik mijn woord heb gezegd laat ze maar gaan wat ze naar de zin hebben.
En dan Br. Alcuino vroeg mij of de jongens ook met jou in de zin hebben om de handen onder in jou broek? Ik was erg kwaad dat heb ik nooit overgedacht en o ja dat heb ik wel gehad door de Broeders dat sprak ik de namen van be Broeders en dan de geruchten van de jongens dat Br. Alcuino deed zelf heel graag naar de mooie jongens kijken en ook naar de dijen van de jongens kijken.
Br, Alcuino schrok erg van dat vroeg mij " blijft onder met ons " dus mocht niemand vertellen. dan mocht je morgen Palmzondag niet communieren en moest je maar eerste bij de biechtvader vertellen wat er gebeurde was. hij gaf mij een reep chocolade dat ben ik heel braaf en ga maar slapen en denkt er aan met je 2 handen de boven dekens slapen. En dan slaap ik niet makkelijk dat begon ik te veel denken over het verschillende dingen woorden dat wist ik helemaal niet precies aan de sekseueel. Een kwartier later keek de Broeder zijn ogen door de gaatje naar mij of ik rustig slaap zo niet de deur open stond en vroeg hij mij probeert maar goed slapen. ik antwoord helemaal niets dan eigen mijn gedacht wat zo erg vuil en smeerlap broeder.
De volgende dag Palmzondag in 1944 ging ik naar de kapel en van mijn groot ongehoorzaam dat ging naar de communiebank en kwam de priester Mhr v Uden aan mijn buurt slaat hij over dat ben ik erg beschaamd en dacht hoe kan dat hij wel of niet wist van gisteravond. Ik was nog steeds kwaad en wil ik sjaak laten maar hard voelen. Bij het Hoogmis de misdienaars zijn Sjaak Wemmers en Rene van der Veen die hebben bijgewoond, nadien op de speelplaats waar daar 2 Broeders Theobertus en Alcuino dat elkaar hebben gesproken en verteld die zag ik ze wel. Sjaak kreeg een blauwe oop van mij een slaag met de vuist. Br Theobertus en Br Alcuino zagen het, maar hielden ze geheel neutraal. Voor de grote vakantie in 1944 op de kleermakerij deed sjaak zo voorzichtig dat hij vond dat Br Aretas was zeer afschuwelijk broeder dat sjaal in 3 jaren bij hem op de kleermakerij heeft gezeten en gewerkt.
Het laatste dag van het instituut ging sjaak Wemmers voor de goed naar huis en over 11 jaar kwam hij weer terug op het instituut op bezoek en zag hij mij in de kleermakerij voor de curcus in 1955 en vertelde mij dat hij de kleermakersvak en leerlingdiploma allang in de steek gelaten en werkte hij met zijn vader op containerschip naar Duitsland, huwde hij met zijn vrouw en leefde ook niet gelukkig, daarna liet hij zijn vrouw achter en heeft een dochter. nu woonde hij in Duitsland.op het dorp waar het vlakbij Kleef. Vanaf 1955 tot nu heden heb ik helemaal niets vernomen in 58 jaar. Over 2 maanden wordt hij 86 jaar en leefde nog ????
En het volgende keer over de Klasgenoot A Jan Smeets.
Rene van der Veen.

Rene, van al je vroegere klasgenoten op de foto, ken ik naast jou ook Lowie Martens uit Velden bij Venlo, Pim Wouters, Bert van Gerven uit Esch, Piet Bankras uit Obdam en Johan de Wagenaar vroeger gewoond in Rijnzaterwoude, nu in de Gelderhorst. Over Johan heb ik al eerder geschreven in deze site no 524 met zijn vrouw Annie Kuypers. Lowie Martens was getrouwd geweest met Bep Niezen(ov.)uit Blerick bij Venlo. Piet Bankras(ov.) was getrouwd geweest met Aaltje Bond uit Volendam. Bep Niezen en Aaltje Bond waren klasgenoten van mijn vrouw Mia. Piet en Alie zijn een keer bij ons geweest logeren samen met Jacob Bleeker en Bep Gerrits(ov.) uit Alkmaar. Bep was ook de klasgenoot van Mia. Voor ons beiden(jij en ik) lijkt de wereld kleiner te worden.

Rene en Frans, het klopt inderdaad dat Bert van Gerven slechthorend was en bij elke jubilea begeleid hij de jubilaris samen met Joop Hartman die ook slechthorend was. Toen wij al in de speelzaal zaten wachtend op de komst van de jubilaris hoorden wij in de verte al van voren dat zij aankwamen trommelen en het ritme gingen voor beiden gelijk goed gegaan naar ik hoorde. Na hun vertrek uit het instituut in 1949 volgden wij(ik en Kees Vendel) hen op en repeteerden wij geregeld in vrije tijd in de gymnastiekzaal onder leiding van Br. Epolonius. Later na een klein half jaar kwam Br. Epolonius ons zeggen dat hij met alles willen ophouden omdat het geen zin meer had in dat tijd en voor Br. Epolonius vroeg veel te veel tijd en waren wij toen al beginnelingen geweest en dat was wel jammer geweest.

Rene, van al die geplaatste foto's van acht bekende broeders die geen vlieg kwaad deed behalve die te krenge Br. Aretas, die zou ik liefst zijn nek omdraaien. Op de middelste foto lachte hij zo schijnheilig en huichelaar en dat is heel duidelijk te zien met zijn handen(klauwen!!!) in de mouwen gestopt. Ik had ook liever dat nog meer broeders die ik niet mocht net als vele anderen liefst hun nek om willen draaien. Het waren Br. Gerinus, Br. Josaphat, Br. Alcuino, Br. Lotharius en Br. Orestes. Jammer dat ze allen te vroeg zijn gestorven en had ik ze liever voor de leeuwen gegooid in de dierentuin.

Frans van Rijn ja dat klopt. Bert kan nog altijd goed voetballer en meermalen de elftal tegen het buiten van Ivd ging voetballen. Hij was echte sportliefhebberij.
In vrije tid kwam Br. Epolonius naar Bert toe en samen naar de andere kamer voor de ofening van de muziek en dan Bert kan heel goed trommelen dat hoorde hij zelf goed. In het gelegenheid van de jubilaris en wat andere feest bv koninginendag deed Bert altijd voorop trommelen. Zo Br. Epolonius was altijd zo gek op Bert dat elkaar heel goed kunnen opschieten. Zoals Bert Thuis heeft met de muziekgroep meegemaakt. Ik ben blij dat je Bert goed herinering meeleeft. Rene van der Veen.

Rene - Ik weet ook nog iets van Bert. Hij was een goede voetballer, vele keren was ik bij hem in het elftal. Ook weet ik nog zeker dat Bert het trommelen goed kan waarnemen, bij feesten mocht hij voorop van een jubilaris trommelen, hij kreeg van het trommelen les van bro. Epolonius. klopt dat?

Het verhaal over mijn klasgenootA Bert van Gerven log nr. 527 Rene" van der Veen.

Hierover zou ik niet schrijven over de oorzaak van de doofgeworden/plotsdoof dat voor mij zo erg pijnelijk gevoel in mijn hart dat heb ik wel goed begrip.
Hierover vertel ik van de klasgenoot A Bert v Gerven. Hij is geboren in Esch op 30 Mei 1928. Hij was de boerzoon en de slechthorende. In 1934 werd hij van zijn 6 jarige op het instituut opgenomen bij de jongensafdeling als mijn klasgenoot A. Maar eerste was B toen hij de overging naar 4e klas A. Br. Richardo met de verwisseling van de Klasgenoot Piet Demandt naar 4e klas B Br. Jeroen.
Op 3 April 1938 ontving Bert de Eerste H. Communie en H. Vormsel en kreeg hij het bezoek van zijn ouders. Dat vergeet ik nooit wat ik zo erg heel mooi heb gezien van Bert zijn moeder droeg een prachtige Brabantse Poffer met mooie burduren bloemtjes op hele boven en fijne zijde lint.
En zijn vader droeg ook mooie zwarte kleding met de klompen en bijgaande zwarte schoenen. Ze kwamen voor de eerste keer het bezoek op het instituut in 4 jaar. En dan hebben ze wel aan de directeur Mgr Hermus gevraagd om ze zijn zoon mochten kwamen halen voor het viering van Kerstmis/Nieuwjaar bij thuis kunnen vieren. Dat wordt niet toegestaan en ook het geldig in het weekend.
Ik vergeet nooit dat toen de vakantie begon kwam de vader Bert ophalen, zat hij achter op de fiets en zwaaide naar mij toe. in 2 keer per jaar Pasen en Zomervakantie.
In 1939 koos Bert het vak als de schoenmaker bij Br. Rupertus daar in de schoenmakerij leerde Bert het kapotte schoenen reparatie. vertelde Bert dat Br. Rupertus was zeer ervaring van het reparatie dus niet alleen de schoenen en ook de grote broederrozenkrans en kleine rozenkrans en wat de kunstelen van de garenklosjes die wordt de tol gemaakt. Op 31 Maart 1941 ontving hij het Plechtige H. Communie en Doop/geloofbeloften, kreeg hij het bezoek van zijn ouders en voor mij zeer belang naar de brabantse Poffer dat mag ik zo bij kwam kijken dat vond ik zeer mooi en prachtig. Bert in de klas van 7, 8, 9 en 10 klas A Br. Judocus beviel hem zeer goed. hij was zeer rustig en makkelijk leerling. Hij hoorde wel goed wat iemand spreekt. Zeer jammer vooral in 1943 het laatste schooljaar van hem dat hij in de Consulatie bureau heeft ondekt dat hij was Tuberculose en moest naar de ziekenkamer op bed blijven liggen rusten. Br. Josaphat verzorgde hem, maar duurt het niet lang dat de ouders van Bert kreeg de toestemming van de Longspecalist uit Den Bosch dat Bert mocht gerust naar huis bij zijn ouders in Esch daar op bed blijft rusten met de frisse lucht van de wiede en bossen.
Wij de klasgenoten A gingen per voet naar hem in Esch op bezoek, daar verblijft de uren lang met het gezelligheid kunnen babbelen en kregen ze het heerlijk maaltijd met brood, spek, ham, heerlijk boerenzult. MMM wat zo erg lekker. Op 25 Juli 1944 de dag op grote vakantie breekt mijn klasgenoot A Bert v Gerven dat ze van het Instituut gingen verlaten. Daarna het Tweede Wereldoorlog in Oktober 1944 rukken de Duitsers zo snel naar het noorden en kwam de gealliereden binnen en werd in St Michielsgestel en Esch geheel bevrijd en keerde Bert terug op het instituut, en toevallig bij de jongensafdeling onder de handen van de geailleerden hebben genomen. Dan Bert moest wel wachten in 1945 zat hij het hoogste 11 Klas en heeft hij de schoenmakerdiploma behaald, daarna in Juli 1946 voorgoed naar huis ging. Voor hem was een jaar kwijt door zijn ziekte . Jammer. Enkele jaren keerde Hij weer terug op het instituut als de werknemer van het instituut de schoenmakerij onder het werkgever Br. Epolonius. Hij kreeg de maandelijke salaris en enige jaren later kreeg hij de vergunning uit Den Haag voor de schoenmakerzaak in Esch. Br. Epolonius kwam zo meermalen poer fiets naar hem op bezoek en steunen. Bert kreeg de nieuwe vriendin Bestie de Mol en troude hij met hem en woonde in Middelrode (vlakbij Berlicum) daar werkt hij het lange jaren als de schoenmakerzaak. In 1991 September ontmoet ik Bert en zijn vrouw In Eindhoven bij St Jozefdal waar daar de bijeenkomst van de godsdienstig van Pater Beers.
daar wij elkaar blijdschap weer kunnen zien dat was voor mij het laatste. Toen Bert 65 jaar oud was, bleef hij het gewoon doorwerken en later werd stopgezet en verhuisde Bert en zijn vrouw naar S Hertogenbosch en later overleed Bert daar en laat zijn vrouw achter.
Van mijn grote dank dat je met mij het jarenlang heel trouw klasgenoot van het instituut.
Bert rust in vrede.
en het volgende keer over Sjaak Wemmers.
Rene van der Veen.

Zo erg mooi en leuke van de afgeknipt foto's en foto's bij elkaar laten puzzelen. Dat voor mij mooie herinering van mijn klasgenoten op het Instituut voot Doven. Op foto de totaal 13 klasgenoten dus de eigenlijk totaal 19 klasgenoten van de klas A en klas B. De onbreekt van 9 foto's de klasgenoten. En ook onbreekt van 7 foto's de Klassenbroeders B. De namen van de onbreekt de klasgenoten. Tinus van Grieken, Gee van der Westen, Herman Londenman, Janus v Lieshout, Henk de Voght, Piet Demandt. En de namen van klasbroeders B. Br, Igurio, Br. Jezefo, Br. Radelphus, Br. Jeroen, Br. Friminus, Brs. Corsinus/Alanus, Br. Lotharius.
De klasgenoten die verdelingen van 12 zijn 8 doofgeboren worden opgenomen bij de meisjesafdeling op de voorschool in 1932 en werden overgegaan naar de jongensafdeling in 1934, 4 doofgeworden en 7 slechthorenden opgenomen bij de jongensafdeling in 1934
Verder zal ik nog wel schrijven over mijn klasgenoten wat deden ze op het instituut. De klassenbroeders A en B in 1e klas A Br. Arnoldus en B. Br. Igurio, 2e klas A Br, Beatus en B Br. Jezefo. 3e klas Br. Otgerus en B Br. Radelphus,
4e A Br. Richardo en B Br Jeroen, 5e A. Br. Richardo, en 5e Br. Jeroen, 6e A Br. Richardo en 6e B Br Corsinus / Br. Alanus, 7e A Br. Judocus en 7e B Br. Corsinus / Br.Alanus, 8e A Br. Judocus en 8e B Br Friminus, 9e A Br. Judocus en 9e B Br. Friminus, 10e A Br. Judocus en 10 B Br Lotharius.
19 klasgenoten de verdeeld op 9 kleermakers en 9 schoenmakers en 1 klasgenoot nog paar jaar later.
Alle klasgenoten de periodejaar de K = kleermakerij en S = schoenmakerij. 1939-1940 K Br. Tatianus, S Br. Rupertus
1940 - 1941 K Br. Tatianus en S Br. Theocritus, 1941 - 1942 A Br. Aretas / Br. Servus en S Br. Theocritus, 1942 - 1943 K Br. Aretas / Br. Servus en S Br. Epolonius. 1943 -
1944 K Br. Aretas / Br. Servus en. S Br. Epolonius.
Vogende vertel ik over mijn klasgenoten wat ze op het instituut hebben doorgeleefd en gewerkt.
Rene' van der Veen.